دانشمندان از مطالعه‌ی کسانی که با دنیای مجازی قهرند، چه چیزی یاد گرفتند؟

شاید زمان آن فرا رسیده که تلفن‌های همراه‌تان را زمین بگذارید

اغلب انسان‌ها ساعت‌های طولانی را به تلفن همراه خود وصل می‌شوند و به صفحه‌ی آن چنگ می‌زنند تا شاید چند لایک و ایمیل بیشتری دریافت کنند، از اخبار سراسر دنیا مطلع شده و به حضور مجازی خود افتخار می‌کنند.
پلت‌فرم‌های مجازی مثل واتس‌آپ، اسنپ‌چت، اینستاگرام، فیس‌بوک و توییتر باید حس ارتباط را به ما بدهند. هنوز هم اعتماد ما به تکنولوژی برای مشاهده‌ی اتفاقات جهان اطراف، مسئولیت سنگینی را بر دوش این پلت‌فرم‌ها گذاشته است. مرکز تحقیقات پیو اخیرا اعلام کرده که حدود یک‌چهارم بزرگسالان آمریکا، همیشه آنلاین هستند.

استرس، اعتیاد، افسردگی و اضطراب، عوارض مورد‌انتظار ناشی از استفاده‌ی برنامه‌های مجازی است که باعث می‌شوند که کار‌های تکراری را چند‌بار در روز انجام دهیم.
تا جایی‌که بیشتر مردم، زندگی بدون اینترنت را آزاردهنده، و حتی غیرممکن می‌دانند. به همین دلیل، مطالعه‌ی مختصری را با پنجاه نفر انجام دادیم که چیز مورد انتظاری در جامعه‌ای که با صفحات مجازی اشباع شده، نمی‌باشد.

مقاله‌ی مرتبط: اعتیاد به تلفن همراه و رابطه آن با تعادل شیمیایی مغز

هیچ کدام از شرکت‌کنندگان در این مطالعه، در هیچ یک از شبکه‌های مجازی عضو نبودند، تلفن‌همراه نداشتند و حتی از فرستادن ایمیل خودداری می‌کردند. ما می‌خواستیم بفهمیم که چرا این افراد تصمیم گرفتند که از دور از اینتزنت باشند و چگونه آن را مدیریت می‌کنند. به جای اینکه به دنبال راه‌حل‌هایی برای سواستفاده باشیم، بهتر است اصول و قواعدی را که این افراد برای زندگی‌کردن پیروی می‌کنند، کشف کنیم.
افراد بسیاری ادعا کرده‌اند که می‌توانند بدون اینترنت زندگی کنند، ولی زیاد دوام نیاوردند، مگر اینکه واقعا از منافع این نوع سبک زندگی، بهره ببرند. مواردی را که باعث شده بتوانند آفلاین زندگی کنند، عبارتند از:

گذراندن زمان با دیگران

بخشی از مشکل انسان ها با پلتفرم های مجازی این است که نحوه ی صحیح استفاده از آنهارا برای برقراری ارتباطات نمیدانیم. پلتفرم ها راههای مشخصی را برای اینکار ایجاد کرده اند. ارتباطات و تعاملات، کانالی در پلتفرم ایجاد میکنند تا بانک اطلاعاتی بسازند که در نهایت،به کارگزاران اطلاعات بازمی‌گردد.
شرکت کنندگان در این مطالعه اعتقاد عمیق و وابستگی زیادی به نوع متفاوتی از ارتباطات دارند که بیشتر با بیان احساسات، لمس، صحبت کردن و حضور فیزیکی همراه است. این کار باعث شده تا به حس ارتباط واقعی بین انسان‌ها کمک کنند.

در حالی‌که این افراد، انتظار قدردانی عمیق و آهسته‌ی دیگران را درخصوص این نوع معاشرت دارند، پیشنهاد می‌کنند که شاید این نوع معاشرت اجتماعی باید در سطح بزرگی از جامعه گسترده شود.
با توجه به ماهیت ناسازگاری شبکه‌های اجتماعی غم‌انگیز، می‌توانیم با کم کردن زمانی که در این شبکه‌ها صرف می‌کنیم، از زندگی لذت ببریم. برای بیشتر مردم، حس آنلاین بودن مداوم، باعث می‌شود از درگیری ها و استرسهای روزانه رها شده و به تعادل روانی بیشتری برسند، اما برای شرکت‌کنندگان ما که گوشی هوشمند و پلتفرم مجازی ندارند، گذران وقت با دیگران حس آرامش و هدفمندی به آنان می‌دهد.

خاموش بودن به معنی از دست دادن نیست

ما از شرکت کنندگان پرسیدیم که واژه ی “اجتماعی” در شبکه های اجتماعی به چه معنیست و آنان پاسخ دادند:

چیزی که دربرگیرنده‌ی ارتباطات باشد. و چیزی که ما به دست می‌آوریم، از راهی است که ارتباطات اجتماعی با شبکه‌های اینترنتی اندازه‌گیری می‌شوند، چه دوستی باشد، چه حمایت و چه ارتباط اجتماعی. به جای داشتن صدتا دوست مجازی، ترجیح می‌دهند که رو در رو با افراد واقعی رابطه برقرار کنند تا مورد حمایت عاطفی قرار گیرند.

خداحافظی با دنیای مجازی شاید در ابتدا اضطراب ایجاد کند، اما باید بدانید که این خداحافظی به معنای از دست دادن نیست. وقتی از دنیای مجازی بیرون می آیید، برای خودتان وقت بیشتری صرف می‌کنید. دقیقا می‌توانید بفهمید که بودن در دنیای مجازی چقدر خسته کننده است و تبادل مداوم اطلاعات جزئی، کاری سطحی و غیرمعقول می‌باشد. افرادی که زندگی واقعی را انتخاب کرده‌اند، نه ناراحت هستند و نه محروم. از دست صفحات مجازی آزاده شده‌اند، از حجم وسیعی از اطلاعات بیهوده فرار کرده و با افرادی که دوست‌شان دارند، ارتباط حضوری عمیقی ایجاد کرده‌اند.

بودن به جای انجام دادن

اغلب کسانی که از اینترنت دور هستند، از خلاقیت بیشتری برخوردارند، زیرا زمان این را دارند که با جهان کنونی و زمان حال ارتباط برقرار کنند. این موضوع برای آرامش و تمرکز اعصاب لازم است تا ما را برای موقعیت‌های تنش زا آماده کند.
بالا پایین رفتن صفحه ی گوشی و خواندن محتویات آن باعث اثراتی بر روی بدن و ذهن می‌گردد. همچنین، تداخل بصری از یک صفحه‌ی نمایش روشن، آرامش بخش نیست.

اگر قبل از خوابیدن با تلفن همراه‌تان کار کنید و یا آن‌را در نزدیکی محل خواب‌تان قرار دهید، شانس این را دارید که خواب بدی داشته باشید!
همان‌طور که آگاهی و ذهنیت ، محبوبیت پیدا می‌کند، ایده‌های اصلی آن با تکنولوژی همکاری می‌کنند. به طور مثال، در اینستاگرام، افراد موفق مهارت‌های یوگا را به نمایش می‌گذارند و اصول آرامش معنوی را ارتقا می‌دهند. پلتفرم‌های تناسب اندام، اطلاعات سلامت و یوگا بیشترین مقدار دانلود را در بین پلتفرم‌های تلفن‌های هوشمند دارند.

مقاله‌ی مرتبط: نوجوانان و تلفن همراه آن‌ها: چیزهایی که باید بدانید

شرکت کنندگان به ما گفتند که باید نسبت به استفاده از این پلتفرم‌ها محتاط باشیم و زندگی خود را فرا سوی تلفن همراه ادامه دهیم.
اگر آگاهی، نشان دهنده‌ی زندگی در زمان حال است، تبادل افکار و احساسات که در روابط اجتماعی جریان دارد، پس شبکه‌ی اجتماعی به چه دردی می‌خورد؟
ارتباط مداوم به طور پارادوکس، باعث کم شدن اوقات فراغت شده و اجازه نمی‌دهد تا بدون وقفه فکر کنیم و این شی گران‌بها را از خواسته‌های زندگی روزمره بیرون بکشیم.

افرادی که در صفحات مجازی فعال نیستند، ضد اجتماعی تلقی نمی‌شوند. آن‌ها اینکار را انجام دادند تا به موقع و در موقعیت مناسب با دیگران معاشرت کنند. آنان ممکن است بخشی از یک پیشاهنگ باشند که منجر به کشف راه‌های بهتر برای شادی، آرامش و اجتماعی بودن می‌گردد.
ده سال بعد از این ماجرا، شاید به عقب نگاه کنیم و ضرورت شبکه اجتماعی را در رشد بشریت، درک کنیم؛ زمانی که دنیای مجازی، تقسیمات اجتماعی، اضطراب و ناآرامی ایجاد کرد و به رفاه و سلامت مردم آسیب رساند. تا آن زمان، بهتر است تلفن‌های همراه‌مان را زمین بگذاریم، یا حداقل آنها را برای مدت کوتاه‌تری استفاده کنیم.