بر اساس مطالعه ای که در ژورنال Infection Control & Hospital Epidemiology منتشر شده است، بیمارانی با مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به عفونت های سیستم ادراری بیشتر در معرض بازگشت دوباره عفونت و تجویز آنتی بیوتیک های اشتباه هستند. این مطالعه شواهد بیشتری مبنی بر اینکه باکتری های مقاوم به داروها، مسئله ای جدی در جامعه هستند می افزاید. حتی در بیماری های غیرپیچیده ای مثل عفونت های سیستم ادراری مقاومت آنتی بیوتیکی در روند درمان اخلال ایجاد می کند. درمان عفونت های مقاوم به دارو بسیار سخت است و این مطالعه نشان می دهد که در این بیماران بازگشت عفونت شایع است. این یافته ها هشدار می دهند که هرچه سریع تر باید برای کنترل این مقاومت آنتی بیوتیکی مداخلات لازم انجام گیرد.
محققان با تمرکز روی بیمارانی که عفونتشان در خارج از محیط مراکز مراقبت سلامت ایجاد شده است، اطلاعات ۱۵۱ بیمار بالغ در دانشگاه پزشکی پنسیلوانیا را بررسی کردند. این بیماران به اتاق های اورژانس و یا مطب های خصوصی پزشکان مراجعه کرده اند یا در طول سه روز بستری شده اند. تست های کشت ادرار این بیماران برای انتروباکتریاسیای مقاوم به آنتی بیوتیک مثبت بود. انتروباکتریاسیا گروهی از باکتری هاست که با عفونت های دستگاه ادراری و سایر عفونت های شایع مرتبط است. این باکتری ها به خصوص به سفالوسپورین های وسیع الطیف،گروهی از باکتری ها که برای درمان عفونت های باکتریایی رایج هستند، مقاومند. این بیماران با ۱۵۱ بیمار مشابه که تست های آزمایشگاهیشان باکتری های غیرمقاوم را نشان داد، مقایسه شدند.
محققان یافتند که بیمارانی که باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک دارند بیشتر از گروه کنترل در معرض نتایج بالینی بدتر هستند. علاوه بر این بیشتر از نصف کل ۳۰۲ بیمار این مطالعه در ۴۸ ساعت کشت ادراری، آنتی بیوتیک نامناسب دریافت کردند در حالی که بیماران دارای باکتری ها مقام به آنتی بیوتیک بیشتر از بقیه آنتی بیوتیک نامناسب گرفتند. بیمارانی که در اورژانس تست کشت ادراریشان گرفته شده بود، بیشتر از بقیه از آغاز آنتی بیوتیک مناسب دریافت کردند.
حتی اگر بیماران از ابتدا آنتی بیوتیک مناسب باکتری شناخته شده در تست های کشت ادراری را دریافت کرده باشند، در بیماران با باکتری های مقام به آنتی بیوتیک پس از درمان، علائم ادامه یافتند یا در طول یک هفته دوباره به همان عفونت مبتلا شدند.
براساس این مطالعه نتیجه گیری می شود که اگر باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک در تست های ادراری مشخص شود، باید بیمار به مدت بیشتری پیگیری شوند. بیماران در معرض خطر باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک نیز باید به طور مداوم تست ادراری بدهند.
