تحقیقات جدید نشان دادهاست که وزن کودک منعکس کنندهی الگوی تغذیه ای او توسط والدین است. به نظر میرسد که والدین تکنیکهای غذا دادن به کودک خود را با توجه به میزان وزن طبیعی کودک نسبت به سن او تغییر میدهند که این تغییرات میتواند ژنتیک کودک را به میزان بسیار زیادی تحت تاثیر قرار دهد.
رو به افزایش بودن میزان چاقی کودکان باعث شد که محققان به دنبال عوامل تاثیر گذار محیطی برای توجیح این عارضه باشند. چگونگی تغذیهی کودکان توسط والدین به نظر میرسد که جزو عوامل بسیار مهم در ایجاد عادت غذایی کودکان خواهد بود. به عنوان مثال میتوان گفت که هنگامی که والدین کودک را مجبور به تمام کردن غذای خود میکنند درواقع یک نوع استرس و فشار اضافی را به کودک تحمیل کرده و هنگامی که کودک بزرگ میشود تاثیر این فشار اضافی خود را به صورت اضافه وزن نشان میدهد چراکه کودک طبق عادت خود را موظف میداند که غذای خود را تمام کند.
مقالهی مرتبط:کودکان غذا خوردن احساسی را در محیط خانه یاد میگیرند
در طی تحقیق انجام شده محققان به دنبال یافتن ارتباط بین ژنتیک کودک در مستعد کردن او به چاقی و الگوی تغذیه ای والدین بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که ژنتیک کودکان میتواند تا ۸۰% نقش در مستعد کردن آنها به چاقی داشته باشد.
ساسکیا سلزام میگوید:
ما متوجه شدهایم که والدینی که کودکان آنها از لحاظ ژنتیکی مستعد وزن پایین هستند، بیشتر کودکان خود را مجبور به خوردن غذا میکنند و برعکس والدینی که کودکان آنها از لحاظ ژنتیکی مستعد وزن بالا هستند بیشتر غذای کودکان خود را محدود کرده و در میزان آن بسیار دقت میکنند.
تحقیقات نشان دادهاست که والدین نحوهی تغذیهی کودکان خود را با توجه به گرایش طبیعی کودکان به وزن بالا یا وزن پایین تغییر میدهند. درست است که نحوهی تغذیهی کودک توسط والدین تا حدی در میزان وزن او در آینده تاثیر میگذارد اما این عامل به عنوان عامل اصلی در اضافه وزن کودکان بهحساب نمیآید.
نتایج بدست آمده از مطالعه بر روی ۴.۵۰۰ دوقلو فرضیهی گفته شده را اثبات کرد و همانطور که انتظار میرفت کودکان دارای ژن مستعد کنندهی کم وزنی تحت فشار خوردن غذای بیشتر توسط والدین خود بودند و کودکان مستعد چاقی از خوردن برخی از غذاها محروم میماندند.
با بررسی ژنتیک کودکان محققان ژنهای دخیل در ایجاد چاقی یا لاغری را در هر کودک بر اساس الگوی DNA او پیدا کردند. این ژنهای چندکاره در ارتباط با الگوی تغذیهای والدین بوده که این ارتباط با احتساب این که فاکتورهای محیطی و ژنتیک در درون خانواده تقریبا مشترک است، تغییر نمیکند.
مقالهی مرتبط:تغذیه و ژنتیک چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟
مطالعات نشان داده است که حتی در خانوادههایی که دوقلوهای غیرهمسان که از لحاظ زمینهی ژنتیکی متفاوت هستند والدین بیشتر غذا را برای کودکی که مستعد چاقی است محدود میکنند.
از نظر دکتر کلر نتایج کلی این تحقیقات مشخص کرد که والدین تنها عامل در ایجاد چاقی در کودکان نیستند بنابراین سرزنش کردن آنها دربارهی کنترل بیش از حدشان در الگوی تغذیهای کودکان درست بهنظر نمیآید. اما اینکه این استراتژیهای برنامهریزی شده در ژنتیک کودکان برای آنها مفید است یا مضر و یا اینکه اصلا تاثیری در سلامت آنها ندارد هنوز به طور کامل مشخص نیست.
برای دانستن اینکه آیا الگوی تغذیهای والدین در رژیم غذایی و رفتار تغذیهای کودکان نقش دارد یا نه ،مطالعات کنترل شدهی رندوم در سطح گسترده از دوران نوزادی تا نوجوانی لازم است .