تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ورزش، به ویژه ورزش‌های متوسط تا شدید مثل پیاده‌روی سریع و jogging، می‌تواند به کاهش ریسک ابتلا به گلوکوما، یکی از علل کوری، کمک کند.
تیم پژوهشی این مطالعه- از دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس- یافته‌های خود را در نشست سالیانه‌ی آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا که در New Orleans برگزار شد، ارائه داند.
با استفاده از داده‌های نظرسنجی در سراسر کشور که در ایالات متحده جمع‌آوری شده است، محققان دریافتند در مقایسه با افرادی با فعالیت کم، در افرادی که فعالیت فیزیکی زیادی دارند، ریسک پیشرفت گلوکوما، %۷۳ پایین‌تر است.
در ایالات متحده حدود ۳ میلیون نفر مبتلا به گلوکوما هستند؛ گلوکوما طیفی از بیماری‌هاست که به عصب بینایی چشم آسیب می‌رساند و باعث کاهش بینایی می‌شود. شایع‌ترین فرم آن گلوکومای زاویه‌باز است که باعث افزایش فشار داخل چشم می‌شود.
درمانی برای گلوکوما وجود ندارد؛ ولی اگر زود تشخیص داده شود، ممکن است درمان‌هایی داشته باشد. این درمان‌ها شامل تجویز قطره‌های چشم است که باعث آهسته شدن پیشرفت بیماری و حفظ بینایی می‌شود.
گلوکوما در سراسر جهان رو به افزایش است
در سراسر جهان، گلوکوما علت نابینایی برگشت‌ناپذیر است. محققان تخمین زده‌اند در سال ۲۰۱۳، تعداد افراد بین ۸۰-۴۰ سال و مبتلا به گلوکوما ۶۴.۳ میلیون نفر بوده است. پیش‌بینی می‌شود این تعداد تا سال ۲۰۴۰ به ۱۱۱.۸ میلیون نفر برسد.
گلوکوما می‌تواند هر فردی را درگیر کند؛ ولی گرو‌های خاصی وجود دارند که خطر پیشرفت بیماری در آن‌ها بیشتر است. برای مثال در ایالات متحده، این بیماری در افراد آفریقایی-آمریکایی بالای ۴۰ سال، افراد بالای ۶۰ سال و افرادی با سابقه‌ی خانوادگی شایع‌تر است. گلوکوما در افراد دیابتی نیز شایع‌تر است.
افراد می‌توانند از طریق کنترل فشار خون، داشتن یک وزن سالم و داشتن فعالیت فیزیکی، خطر کاهش بینایی در اثر گلوکوما را کاهش دهند. این عوامل باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت و سایر وضعیت‌های مرتبط با گلوکوما نیز می‌شوند.
دیدگاه طولانی‌مدتی وجود دارد مبنی بر اینکه سبک زندگی به تنهایی نمی‌تواند بر گلوکوما تاثیر بگذارد. اما برخی مطالعات اخیر نشان داده است که بین فاکتورهای سبک زندگی و فشار بر چشم، ارتباطی وجود دارد که خود فشار وارد شده بر چشم یکی از عوامل خطر قابل توجه برای ابتلا به گلوکوما است.
پیگیری فعالیت جسمانی در سراسر کشور
دکتر Victoria L. Tseng یکی از محققان این مطالعه یادداشت می‌کند:
برخی مطالعات نشان می‌دهد ورزش می‌تواند جریان خون به سمت چشم و فشار داخل آن را تغییر دهد.
بنابراین او و همکارانش تصمیم گرفتند از طریق داده‌های نظرسنجی بهداشت و تغذیه‌ی ملی(NHANES)، ارتباط بین شدت ورزش و گلوکوما را بررسی کنند.
موسسه‌ی NHANES درایالات متحده، تغذیه و بهداشت کودکان و بزرگسالان را از دهه‌ی ۱۹۶۰ پیگیری کرده است و به نظر می‌رسد این موسسه منحصر به فرد است؛ زیرا در کنار مصاحبه با شرکت‌کنندگان، تست‌های فیزیکی نیز برگزار می‌کند.
در سال ۲۰۰۳، این نظرسنجی برای بررسی فعالیت فیزیکی از قبیل پیاده‌روی و jogging، از دستگاه‌های ActiGraph پوشیدنی استفاده کرد. تا قبل از آن، اطلاعات مربوط به فعالیت فیزیکی، از طریق مصاحبه با افراد جمع‌آوری می‌شد.
پیاده‌روی سریع‌تر با ریسک پایین ابتلا به گلوکوما همراه است
برای این مطالعه‌ی جدید، محققان برای سنجش میزان فعالیت فیزیکی، از سرعت پیاده‌روی و تعداد قدم‌ها در دقیقه استفاده کردند. آن‌ها متوجه شدند که ۳۰ دقیقه فعالیت متوسط تا شدید در حداقل ۵ روز از هفته، معادل با حداقل ۷۰۰۰ قدم در هر روز هفته است.
هنگام آنالیز اطلاعات، تیم پژوهشی دریافتند که به ازای هر ۱۰ واحد افزایش در سرعت پیاده‌روی و تعداد قدم‌ها در دقیقه، خطر پیشرفت گلوکوما %۶ کاهش می‌یابد.
آن‌ها هم‌چنین دریافتند به ازای هر ۱۰ دقیقه افزایش در مقدار ورزش متوسط تا شدید هفتگی، خطر ابتلا به گلوکوما %۲۵ کاهش می‌یابد.
مقاله مرتبط: پیاده روی سریع می‌تواند طول عمر شما را افزایش دهد
دکتر Victoria L. Tseng می‌گوید:
مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که ورزش کردن به تنهایی مرتبط با کاهش خطر ابتلا به گلوکوما نیست؛ اما افرادی که با سرعت بیشتر یا تعداد قدم‌ها بالاتری پیاده‌روی می‌کنند یا می‌دوند، نسبت به افرادی که با سرعت‌های پایین‌تر و تعداد قدم‌های کم‌تر ورزش می‌کنند، خطر ابتلا به گلوکومای کم‌تری دارند.
با این حال، محققان خاطرنشان می‌کنند که سایر تیم‌های پژوهشی قبل از این که این یافته‌ها را به دستورالعمل‌های بالینی تبدیل کنند، باید دقت بیشتری به رابطه‌ی مستقیم ورزش و گلوکوما داشته باشند.
دکتر Tseng می‌گوید:
در حال حاضر، به بیماران خود ورزش را توصیه خواهم کرد؛ زیرا به نفع سلامت کلی و هم‌چنین سلامت چشم آن‌هاست.
