فیلم های ترسناک و کلبه های وحشت از این جهت که می توانند به ما در غلبه کردن به تهدیدهای شبیه در فضاهای امن کمک کنند جذاب به نظر می رسند . بنابراین ما می توانیم یاد بگیریم که چگونه با تجربیات منفی در زندگی واقعی مقابله کنیم .
برای فهم بعتر اینکه ما چگونه ترس را تجربه می کنیم ماتیاس کلازن و همکارانش از دانشگاه آروس دانمارک روی نحوه مقابله مردم با غافلگیری های جنایت آمیز مطالعه کردند .
مقاله مرتبط : مغز چگونه میشنود و میترسد؟!
آن ها ۲۸۰نفر را در یک کلبه تجاری در وجیل دانمارک جمع کردند .
این کلبه در یک کارخانه مخروبه با ۳۰ اتاق قرار داشت که هراتاق نوع متفاوتی از ترس راایجاد می کرد .
برای مثال اتاقی وجود داشتند که تاریک و تنگ بودند یا اتاقی که در آن بازیگران لباس زامبی بر تن داشتند .
قبل از گروهبندی شرکت کنندگان از آن ها خواسته شد که انتخاب کنندکه در طی تجربه کردن ترس برروی کم کردن یا افزودن ترس خود تمرکز کنند .
سپس اعضای تیم به آن ها درباره شگردهای ذهنی مورد استفادشان توضیح دادند .
کسانی که سعی کرده بودند ترسشان را بیشتر کنند گفتند که در طول آزمایش بجای فکر کردن به چیزی دیگر یا نگاه کردن به جای دیگرروی چیزهایی که آن ها را می ترساند تمرکز کنند.
آن ها حتی به خود تلقین کرده بودند که در شرایط خطرناکی قرار دارند و به خودشان اجازه دادد که فریاد بکشند که به گفته دکتر کلازن ترس را بیشتر می کند .
کسانی که سعی کردند ترس خود را کاهش دهند برعکس بودند
هردو گروه یک واکنش مشترک داشتند ، آن ها به سایر اعضای گروه نزدیک شده بودند و گاهی دستان همدیگر را گرفته بودند .
کلازن دراین باره گفت :
مواد آدرنالینی احتمالا باعث شده اند که وقتی در جمع قرار دارند ترس بیشتری تجربه کنند درحالی که کسانی که قصدداشتند ترسشان را کم کنند به دنبال راحتی بودند .
او ادامه داد:
شگفت انگیز بود که همین حالت از نزدیکی فیزیکی به همدیگر می تواند در کسانی که کاهش ترس راانتخاب کرده اند اثر متضادی داشته باشد .
مثل ۲روی یک سکه است . هرچقدر بیشتر سعی کنید خودتان را متقاعد کنید که در حضور دیگران ایمن ترید ، بیشتر می توانید روی محرک تمرکز کنید ؛ به خودتان اجازه دهید تا روی شیطان تمرکز کنید تا بترسید .
در پایان آزمایش کسانی که هیجان را تجربه کرده بودند ترس بیشتری گزارش کردند و از این ترس لذت بردند .
استینبرگ از دانشگاه تنبسی دراین باره گفت :
وقتی مردم گزارش می دادند که بیشتر ترسیده اند آن ها این منظور را نداشتند که بخاطر جان و زندگیشان ترسیده اند بلکه آن ها هیجان بیشتری را نسبت به ترس خالص در این حالت تجربه کرده بودند .
در یک مطالعه جدید اخیر کلازن و هم تیمی هایش ویژگی های شخصیتی بیش از ۱۰۰۰ نفر را در آمریکای شمالی که از فیلم های ترسناک لذت می بردند را بررسی کردند .
آن ها دریافتند مردمی که فیلم ترسناک دوست دارند احتمال بیشتری برای گرفتن امتیاز هوش و تخیل در تست شخصیت داشتند .
کسانی که امیاز بالاتری درسازش پذیری گرفتند به راحتی می ترسیدند .
کلازن گفت :
این باعث خشنودی است که کسانی که به دنبال ترس می گردند تمایل بیشتری به تحریک های هوشی دارند .
من خیلی زیاد به سراغ تبعیضی که بین ژانرها گذاشته می شود می روم ؛ مردمی هستند که فکر می کنند فیلم های ترسناک فقط فیلم های بازارشکن و احمقانه دهه ۸۰ اند اما ژانر فیلم ترسناک بسیار گسترده تر است .
کلازن و تیمش باور دارند مردمی که ترس را دوست دارند و به دنبال آنند احتمالا به این دلیل است که به آن ها احساس رهبری و کنترل بر ترس هایشان را القا می کند.
قبل از ینکه کتاب ها و فیلم ها در دسترس باشد این ترس ها از طریق نقل داستان های ترسناک القا میشد . و البته ذهن انسان داستان های ترسناک خودش را در هنگام خواب میسازد .
اما این فواید احساسی غافلگیری های ترسناک باافزایش سن ما کمتر میشود .
اعضای تیم دریافتند افراد پیر کمتر از جوانان از ترس لذت می برند حتی اگر آن را به همان اندازه ترسناک ببینند .
کلازن می گوید که این حالت بخاطر این است که باافزایش سن مااز محرک های ترسناک کمتر فایده میبینیم .