مراسم تشییع جنازه‌ی زنی ۲۶ ساله در پرتغال، پس از به دنیا آوردن یک نوزاد پسر در روز سه‌شنبه، با وجود این که از دسامبر سال گذشته‌ی میلادی مرگ مغزی بود، برگزار شد.
کاتارینا سکویرا، ورزشکار بین‌المللی پس از یک حمله‌ی حاد آسم در خانه، مرگ مغزی اعلام شده بود. این نوزاد با نام سالوادور در سی و دومین هفته‌ی حاملگی به دنیا آمده و هم‌اکنون در بیمارستان کودکان تحت مراقبت است.
این دومین نوزاد در پرتغال است که پس از اعلام مرگ مغزی مادرش به دنیا می‌آید. سکویرا، کانوئیست توانمند، که برای کشورش افتخارآفرینی‌های زیادی کرده بود، از همان کودکی مبتلا به آسم بود.
او در نوزدهمین هفته‌ی حاملگی سالوادور دچار یک حمله‌ی آسم شد و به کوما رفت. عارضه‌ی او طی چند روز بدتر شد و در نهایت در ۲۶ دسامبر پزشکان مرگ مغزی او را اعلام کردند. دستگاه ونتیلاتور به مدت ۵۶ روز به او متصل بود تا جنینش توان زنده ماندن داشته باشد.
چرا قانون اهدای عضو پرتغال این مورد را انتخاب کرد؟
به گفته‌ی پزشکان هدف آن بود که تا جمعه صبر کنند بلکه مادر به هفته‌ی ۳۲ حاملگی برسد؛ اما وضعیت تنفسی او بدتر گشت و موعد زایمان سزارین به پنج‌شنبه تغییر یافت.
به گفته‌ی مسئولین بیمارستان، در ۳۲ هفتگی احتمال زنده ماندن نوزاد بالاست.
فیلیپه آلمیدا، سرپرست کمیته‌ی اخلاق بیمارستان، توضیح داد که تصمیم زنده نگه داشتن نوزاد در رحم مادر در بحث با خانواده‌ی وی گرفته شده بود. چرا که مادر هرگز از اعلام رضایت خود به اهدای عضو را طبق قانون اهدای عضو پرتقال پس نگرفته بود. او در مصاحبه با وبسایت Observador چنین گفت:
اهدا کننده بودن تنها به معنای قرار گرفتن در موقعیتی که بتوان کبد، قلب یا ریه اهدا کرد نیست؛ بلکه به معنای اهدای زندگی خود به بهای زندگی بخشیدن به یک کودک نیز هست. هیچ کسی حق دخالت در فرآیند تصمیم‌گیری یک مادر را ندارد.
پدر نوزاد به مانند سایر اعضای خانواده می‌خواست بچه به دنیا بیاید. مادر سکویرا به تلویزیون پرتغال گفت که در همان ۲۶ دسامبر با دخترش خداحافظی کرده و دلیل انتظار برای به دنیا آوردن سالوادور پدرش بود؛ چون همیشه دلش می‌خواست پدر شود.
این نوزاد پسر با وزن ۱.۷ کیلوگرم متولد شده و انتظار می‌رود حداقل سه هفته در بیمارستان تحت مراقبت بماند. در سال ۲۰۱۶ نیز نوزاد دیگری به نام لورنزو پس از زندگی ۱۵ هفتگی در رحم مادر مرده‌اش، در لیسبون به دنیا آورده شد.
