تجربه‌ی روابط معنی‌دار در زندگی روزمره‌ی همه‌ی ما حائز اهمیت است. اما برقراری ارتباط با یک کودک مبتلا به اوتیسم، به دلیل اختلال در توانایی‌های اجتماعی و احساسی، بسیار دشوار است.
در مطالعه‌ای جدید، محققان دانشگاه Bergen، نشان دادند که رابطه‌درمانی در کودکان اوتیسمی توانایی‌های اجتماعی آن‌ها را افزایش می‌دهد.
۴۸ کودک ۴ تا ۷ ساله در این مطالعه شرکت کردند. این کودکان به مدت ۷ ماه، هر هفته تحت موسیقی‌درمانی قرار گرفتند. توانایی‌های اجتماعی هر کودک قبل و بعد از روند درمان اندازه‌گیری شد. بر اساس ویدئوهایی که هر جلسه ضبط شده بود، محققان رابطه‌ی بین درمانگر و کودک را ارزیابی کردند.
اگر درمانگر موفق می‌شد که رابطه‌ای احساسی و موسیقیایی با کودک برقرار کند، علایم اوتیسم به اندازه‌ی قابل‌توجهی کاهش می‌یافت. به خصوص پیشرفت در توانایی‌های تکلم و معاشرت با کیفیت رابطه‌درمانی ارتباط مستقیم داشت.
مقاله مرتبط: اسکن مغزی می‌تواند اوتیسم را در ۶ ماهگی پیش‌بینی کند
برقراری ارتباط به عنوان مکانیسم تغییر
پروسه‌ی برقراری ارتباط بین انسان‌ها از برخوردهای اولیه‌ی نوزادان با اطرافیانشان توضیح داده می‌شود. گفته می‌شود توانایی اطرافیان نوزاد در برقراری ارتباط و هماهنگ کردن اعمال و رفتار نوزاد، در درک اجتماعی او بسیار تاثیر گذار است. با برقراری ارتباط به کمک موسیقی، کودک درک شدن متقابل و مورد توجه قرار گرفتن را تجربه می‌کند.
در موسیقی‌درمانیِ کودکان اوتیسمی، درمانگر تلاش می‌کند بر اساس ارتباط اولیه‌ای که با کودک داشته است قوانینی را برای ساخت موسیقی طراحی کند. این قوانین به طور اختصاصی بر اساس صدا، حرکات و رفتار کودک طراحی می‌شوند. این موسیقی برای لحظه‌ای به کودک اجازه می‌دهد درک شدن و برقراری ارتباط متقابل را تجربه کند.
مقاله مرتبط: رابطه والدین و کودکان اوتیسمی
رفتارهای کلیشه‌ای به عنوان مرجع
در این درمان باید تمرکز ویژه‌ای روی استراتژی که موجب برقراری رابطه از طریق هاهنگ کردن موسیقی و احساسات است، صورت بگیرد. این استراتژی‌ها نه تنها به درمانگر، بلکه به والدین کودک نیز کمک می‌کند تا با علایم بیماری اوتیسم مقابله کنند. برای مثال می‌توانند از حرکات تکراری و کلیشه‌ای کودک به عنوان نقطه‌ی شروعی برای برقراری ارتباط استفاده نمایند.
