طبق یافته های علمی حین خواب، وقایع بسیار خوبی در مغز ما اتفاق می افتد از جمله این اتفاقات تثبیت یادگیری و خاطرات و حذف اطلاعات غیر ضروری است.
تحقیقات جدید برای اولین بار نشان می دهند که سلولهای مهم موثر در ایمنی به نام میکروگلیا در مغز وجود دارند که نقش مهمی در سازماندهی مجدد اتصالات بین سلولهای عصبی دارند. این سلول ها که به مبارزه با عفونت ها و ترمیم آسیب ها میپردازند حین خواب به ماکسیمم فعالیت خود میرسند.
این یافته ها که در موش ها انجام شده و در مجله Nature Neuroscience به چاپ رسیده است ، انعطاف پذیری مغز در برابر بیماری هایی مانند اختلالات طیف اوتیسم ، اسکیزوفرنی و زوال عقل دارد.
این بیماری ها در صورت عدم حفاظت صحیح از شبکه های مغز و توانایی های مغز در مواجهه با عفونت و آسیب های ناشی از سکته مغزی یا موارد آسیب زای دیگر ایجاد می شود.
آنیا ماژووسکا ،استاد دانشگاه موسسه علوم پزشکی روچستر (URMC) و نویسنده اصلی این مطالعه میگوید
تا حد زیادی مشاهده شد که فعال بودن فرآیندهای میکروگلیا نسبت به وضعیت رفتاری حیوان حساس نیست. این تحقیق نشان می دهد که سیگنال هایی در مغز ما که حالت خواب و بیدار را تعدیل می کنند نیز به عنوان سوئیچ عمل می کنند که سیستم ایمنی بدن را خاموش و روشن می کند.
میکروگلیا به عنوان نگهبانان مغز ، با گشت زنی در مغز و نخاع به ایجاد جایگاه هایی برای زدودن عفونت ها یا دفع محصولات باقی مانده از سلول های مرده میپردازند.
به تازگی Majewska و همکارانش نشان داده اند كه این سلول ها نقش مهمی در پلاستیسیتی یا انعطاف پذیری مغز دارند.
پلاستیسیتی مغز فرآیندی که در طی آن شبکه های پیچیده تز مسیر های عصبی و اتصالات بین سلولهای عصبی در طی توسعه مسیر ها بازنویسی می شوند و از یادگیری، حافظه ، شناخت و عملکرد حرکتی پشتیبانی می کنند.
در مطالعات قبلی ، آزمایشگاه Majewska نشان داده است که چگونه میکروگلیا با سیناپسها ارتباط برقرار می کند. سیناپس محل برقراری ارتباط آکسون یک نورون با سلول های همسایه خود است. میکروگلیاها هنگامی که این سیناپس ها برای عملکرد مغز لازم نیستند و استفاده نمیشوند، به حفظ سلامتی سیناپسها و اتصالات بین سلولهای عصبی کمک می کند.
مطالعه حاضر به نقش نوراپی نفرین به عنوان انتقال دهنده ی عصبی مهم در اعصاب مرکزی تاکید ویژه ای دارد. مقدار این ماده شیمیایی در مغز در هنگام خواب در سطح پایینی ای است، اما هنگامی که تولیدشان در مغز افزایش ناگهانی پیدا کرد، سلولهای عصبی ما را تحریک می کند و باعث بیداری و هوشیاری ما میشود.
این مطالعه نشان داد که نوراپی نفرین بر روی یک گیرنده خاص ، گیرنده بتا آدرنرژیک B، اثر میگذارد که این گیرنده ها در میکروگلیا در سطح بالایی بیان می شوند. هنگامی که این ماده شیمیایی در مغز وجود دارد ، میکروگلیا به نوعی خواب زمستانی می لغزد.
این مطالعه که از یک فناوری تصویربرداری پیشرفته استفاده کرده و به محققان امکان مشاهده فعالیت در مغز زنده را می دهد ، نشان داد وقتی موش ها در معرض مقادیر زیاد نوراپی نفرین قرار دارند، میکروگلیا غیرفعال میشود و قادر به واکنش دربرابر صدمات نمی‌باشد و نقش آنها در بازخوانی شبکه های مغزی متوقف میشود.
Rianne Stowell میگوید
این کار نشان می دهد که اصلاح و ترمیم مجدد مدارهای عصبی و ترمیم ضایعات ممکن است تا حدودی با عملکرد میکروگلیا در هنگام خواب فعال شود.
درمجموع ، این تحقیق همچنین نشان می دهد که میکروگلیا به شدت نسبت به سیگنال هایی که عملکرد مغز را تعدیل می کند حساس است و پویایی و عملکرد میکروگلیا توسط وضعیت رفتاری حیوان تعدیل می شود.
این تحقیق به رابطه مهم بین خواب و سلامت مغز تقویت می کند و می تواند به بیان رابطه بین اختلال خواب و شروع شرایط عصبی مثل آلزایمر و پارکینسون کمک کند
