نیمه های شب است و کودک شما با وحشت گریه می‌کند و فریاد می‌زند. شما از رختخواب خود بیرون می‌پرید و به سمت فرزندتان می‌دوید. او بیدار به نظر می رسد، اما فریاد نمی زند. شما سعی می کنید آرامش کنید، اما این فقط اوضاع را بدتر می کند.
اگر این سناریو برایتان آشناست، ممکن است کودک شما در حال تجربه وحشت شبانه باشد. اگرچه این حالت در نوزادان غیر معمول است، شیرخواران از ۱۸ ماهگی به بعد ممکن است آن را تجربه کنند.
دیدن فرزند دلبندتان در حال جیغ زدن و گریه کردن می تواند برای شما بسیار نگران کننده باشد، اما خبر خوب این است که «وحشت شبانه» برای شما بسیار ترسناک تر از کودکتان است. در حقیقت، احتمالاً کودک شما صبح هیچ خاطره ای از وحشت شب گذشته نخواهد داشت.
شما با مطالعه این مقاله می‌توانید کارهایی انجام دهید تا وقوع این اختلالات خواب کمتر شود و یا حداقل در صورت بروز می‌توانید شرایط را بهتر مدیریت کنید.
چگونه بفهمیم کودک دچار وحشت شبانه است یا خیر؟
به عنوان والدین، شما به خوبی می‌دانید که عبارت «مثل یک بچه آرام و معصوم خوابیده» عبارت چندان درستی به نظر نمی‌رسد. تقریبا تمام نوزادان و کودکان در طول شب چندبار بیدار می‌شوند و این عبارت نحوه خواب اغلب نوزادان را توصیف نمی کند!
شما با توجه به سیکل شبانه روزی کودک خود و چرخه های خواب او، تقریبا می‌دانید که چه زمان هایی از شب بیدار خواهد شد. اما در حین وحشت شبانه، اگرچه کودکتان ظاهرا بیدار خواهد بود، اما از نظر فعالیت مغزی هنوز در خواب است.
اولین باری که کودک شما دچار وحشت شبانه می‌شود، ممکن است فکر کنید که مریض شده یا یک کابوس را تجربه می کند. اما وحشت شبانه با کابوس متفاوت است.
وحشت شبانه در کودکان در اوایل چرخه خواب، وقتی کودک شما از خواب عمیق به سمت خواب سبک می‌رود، شروع می شود. وحشت شبانه ممکن است از چند دقیقه تا حداکثر ۴۵ دقیقه طول بکشد و کودک شما در حین و بعد از اپیزود در خواب خواهد ماند. کابوسها دیرتر ودر اواسط یا اواخر چرخه خواب اتفاق می افتند، و ممکن است کودک شما به دلیل کابوس از خواب بیدار شود یا نشود.
رفتارها و علائم زیر ممکن است نشانه وحشت شبانه در کودکان باشد.
- جیغ زدن
- تعریق
- لرز و بیقراری
- تپش قلب شدید
- تنفس تند و سریع
- همچنین ممکن است کودک شما به تلاشهای شما برای آسایش یا تسکین آنها پاسخ ندهد.
بعد از وحشت شبانه، کودک شما دوباره به خواب عمیق می افتد و صبح چیزی از این اتفاق را به خاطر نخواهد داشت. هر چند که خاطره شب گذشته با جزئیات تمام در ذهن شما ثبت شده باشد! برخلاف کابوس ها که ممکن است کودک شما بعد از بیدار شدن، خواب شب گذشته را به یاد داشته باشد.
وحشت شبانه در کودکان معمولاً فقط یک بار در شب اتفاق می افتند.
چه موقع نوزادان شروع به «خواب دیدن» می‌کنند؟
نوزادان، شیرخوران و کودکان نوپا زمان خواب زیادی دارند. این ساعات خواب ممکن است پر از رویاهای مختلف باشد. زیرا کودکان بیشتر از بزرگسالان خواب REM دارند و رویاها در طول چرخه REM اتفاق می‌افتند.
با این حال، دانشمندان نمی‌دانند چه موقعی از چرخه خواب، کودکان رویا می‌بینند یا محتوای این رویاها چیست.
هنگامی که کودک شما شروع به حرف زدن کند، می‌توانید در مورد رویاهایشان از آنها بپرسید. ممکن است از پاسخ هایی که می گیرید تعجب کنید. به یاد داشته باشید درک یک رویا دشوار است. بنابراین ممکن است شما نیاز به روش های خلاقانه برای توضیح رویاپردازی به فرزند خود داشته باشید. مثلا بپرسید: «وقتی خواب بودی، چه عکس هایی توی سرت دیدی؟»
چه عواملی باعث وقوع وحشت شبانه در کودکان می‌شود؟
زندگی روزانه کودک پر از تحریک است. اتفاقات عادی و روزمره زندگی هنوز برای کودک تازه و هیجان انگیز است. از آنجا که سیستم عصبی مرکزی کودک شما (CNS) هنوز بالغ نشده است، تمام این محرک ها می‌توانند باعث تحریک بیش از حد CNS شوند. همین ممکن است باعث وقوع وحشت شبانه شود.
اگر تجربه وحشت شبانه در اعضای خانواده شما مثبت باشد، کودک شما نیز مستعد ابتلا به وحشت شبانه خواهد بود. سابقه خانوادگی راه رفتن در خواب ممکن است ریسک وحشت شبانه را افزایش دهد.
موارد دیگری که می‌تواند ریسک تجربه وحشت شبانه در کودکان را افزایش دهد شامل موارد زیر است.
- بیماری
- مصرف داروهای خاص
- خستگی بیش از حد
- فشار و استرس
- محیط خواب جدید
- کیفیت پایین خواب
وحشت های شبانه از چه سنی شروع می‌شود؟
وحشت شبانه در نوزادان بسیار نادر است. اغلب اوقات، گریه های شبانه نوزاد ربطی به وحشت شبانه ندارند. با این وجود، ممکن است کودکان از حدود ۱۸ ماهگی دچار وحشت شبانه شوند.
وحشت شبانه بیشتر در کودکان سن پیش دبستانی، در حدود ۳ تا ۴ سالگی مشاهده می‌شود. ممکن است در کودکان حتی تا حدود ۱۲ سالگی ادامه داشته باشد اما باید به محض رسیدن فرزند شما به سن نوجوانی و تکامل سیستم عصبی متوقف شود.
وقتی به یک وحشت شبانه مشکوک هستید چه باید کرد؟
نکته نگران کننده و آزار دهنده این است که شما نمی توانید کار خاصی برای کودک خود در حین وقوع وحشت شبانه انجام دهید. شاید تماشای گریه ها و فریاد دلبندتان دشوار باشد، اما به خود یادآوری کنید که او صبح چیزی به یاد نخواهد آورد.
در حین وحشت شبانه
هرگز کودک خود را هنگام وحشت شبانه از خواب بیدار نکنید. چون باعث سردرگمی کودک می‌شود و زمان طولانی تری لازم است تا دوباره به خواب برود. درعوض، فقط هنگام وحشت شبانه مراقب کودک خود باشید بدون اینکه سعی کنید او را بیدار کنید. ممکن است انجام این کار دشوار باشد، اما این بهترین کاری است که می‌توانید برای کمک به فرزند خود انجام دهید.
پیشگیری از خطرات احتمالی
همچنین مهم است که اطمینان حاصل کنید که هیچ یک از اشیاء موجود در گهواره و اطراف کودک آسیبی به او نمی‌رساند. کودک شما پس از مدت زمان کوتاهی آرام خواهد شد و چرخه منظم خواب خود را از سر می گیرد.
اگر کودک شما سابقه وحشت شبانه دارد و شما مجبورید شب را بیرون از خانه باشید، به تمام مراقبین کودک احتمال وقوع وحشت شبانه و اینکه چه کاری باید انجام دهند را توضیح دهید.
آیا کودک نیاز به مراجعه به پزشک دارد؟
وحشت های شبانه در کودکان ممکن است ترسناک باشند، اما نباید باعث وحشت و اضطراب شما شوند. اگر گمان می کنید چیزی غیر از وحشت شبانه مانند تشنج را تجربه کرده‌اید، یا اگر کودک شما در طول شب یا حتی در طول روز مضطرب یا نگران به نظر می رسد، بهتر است با یک پزشک مشورت کنید.
همچنین اگر کودک شما عادات خواب مشکل آفرین یا خروپف در هنگام خواب دارد، ممکن است بخواهید با پزشک تماس بگیرید. اینها ممکن است علایم شرایط دیگری باشد که باید ارزیابی و بررسی شود.
اگر در برقراری عادت منظم خواب در خانه مشکل دارید، کار با مشاور خواب ممکن است مفید باشد. بی نظمی و شرایط نامناسب خواب ممکن است در ایجاد وحشت شبانه نقش داشته باشد. پیدا کردن کسی برای کمک به شما در ایجاد چرخه خواب منظم، ممکن است وقوع وحشت شبانه را کاهش دهد.
اگر با پزشک کودک خود صحبت می کنید، حتما علایم، برنامه خواب و سایر رفتارهای غیرمعمول کودکتان را شرح دهید.
آیا می توانید از وقوع وحشت شبانه در کودکان جلوگیری کنید؟
ممکن است کودکی که در طول روز استراحت کافی داشته، کمتر دچار وحشت شبانه شود.
اگرچه غیرممکن به نظر می‌رسد، اما کارهایی هست که می توانید برای ترغیب کودک برای خواب بیشتر انجام دهید.
ابتدا مهم است که بدانید کودک شما به چه مقدار خواب در طول شبانه روز نیاز دارد. آکادمی اطفال آمریکا معتقد است نوزادان ۴ تا ۱۲ ماهه به ۱۲ تا ۱۶ ساعت خواب در روز و کودکان ۱ تا ۲ ساله به ۱۱ تا ۱۴ ساعت خواب در روز نیاز دارند.
اما چگونه می توانید کودک خود را برای مدت طولانی بخوابانید به خصوص اگر یک جهش رشدی را پشت سر می گذارد، مریض یا در حال دندان درآوردن است، یا دچار خواب FOMO است؟
چگونه خواب کودکم را بیشتر کنم؟
یکی از راه های کمک به کودک شما در خواب بیشتر، تعیین روال کارهای ثابت قبل خواب است. این روال باید به اندازه کافی ساده باشد تا هر فردی بتواند آن را انجام دهد، و همچنین بتوانید هر شب آن کارها را انجام دهید.
به عنوان مثال ، روال ثابت شما ممکن است شامل مسواک زدن و خواندن کتاب برای کودکتان باشد و این کارها را هر شب در همان زمان مشخص با هم انجام دهید.برای دستیابی به بهترین نتیجه، روال خواب را قبل از اینکه کودک شما شروع به مالیدن چشمان خود کند، شروع کنید. (مالیدن چشم ها نشانه خستگی بیش از حد کودک است.)
ممکن است راه های دیگری هم وجود داشته باشد. در مقاله ای در Evolution، Medicine & Health Public ، محققان این فرضیه را مطرح كردند كه خوابیدن یک كودك بالای ۱ سال کنار این کودکان، ممكن است به كاهش وحشت های شبانه كمك كند. البته به خاطر داشته باشید که مقاله شواهد مهمی برای تأیید این فرضیه ندارد و AAP توصیه می کند نوزادان زیر ۱ سال در تختخواب یا گهواره خود بخوابند.
آیا وحشت شبانه کودک من ادامه خواهد داشت؟
کودک شما ممکن است فقط یک بار دچار وحشت شبانه شود، یا ممکن است این حالت طی روزها یا هفته ها عود کند. سعی کنید قبل و هنگام خواب یک محیط آرامش بخش ایجاد کنید تا به کاهش احتمال وقوع آن کمک کنید.
چکیده
در طول ترس و وحشت شبانه کودک، کاری غیر از ایمن نگه داشتن فضای خواب از والدین ساخته نیست. اجرای روال هایی که باعث ایجاد عادت های خواب سالم می شوند ممکن است به کاهش احتمال وقوع وحشت شبانه درکودک شما کمک کند.
در حالی که وحشت های شبانه می تواند برای والدین ترسناک و استرس زا باشد، اما برای کودک شما بی ضرر است. اگر فکر می کنید پریشانی و گریه های شبانه او علتی غیر از وحشت شبانه دارد، با پزشک متخصص کودک خود صحبت کنید.
