ویژگیهای وارفارین
- قرص خوراکی وارفارین با نام ژنریک و نام تجاری آن شناخته شده است. نامهای تجاری وارفارین : کومادین (Coumadin)، جانتوون (Jantoven).
- وارفارین تنها به صورت قرص خوراکی در دسترس است.
- وارفاین برای پیشگیری از ایجاد لخته خون یا درمان لخته ایجاد شده به کار میرود. لخته خون ممکن است در نتیجه سکته قلبی، سکته مغزی یا مرگ ناگهانی ایجاد شده باشد. وارفارین برای از بین بردن لخته تشکیل شده ناشی از فیبریلاسیون دهلیزی، تعویض دریچه قلب، ترومبوز وریدی و آمبولی ریوی هم مصرف میشود.
هشدار سازمان غذا و داروی آمریکا: خطر خونریزی
- سازمان غذا و داروی آمریکا روی جعبه این قرص، جدول هشدار مهمی درج کرده است. این اطلاعات، پزشک و بیمار را از اثرات خطرناک احتمالی این دارو آگاه میکند و باید به این بخش از اطلاعات دارو بسیار توجه شود.
- قرص وارفارین خون را رقیق میکند و توانایی لخته شدن خون را محدود میکند. این دارو میتواند منجر به خونریزی شدید و حتی مرگ در اثر خونریزی شود. به همین دلیل بیمار باید به صورت منظم آزمایش خون بدهد و با پزشک خود ملاقات کند تا شرایطش به طور مرتب ارزیابی شود. بیمار هرگز نباید داروی شیمیایی یا گیاهی را بدون دستور پزشک خود قطع یا مصرف کند. همچنین اگر فرد هر علامت یا نشانهای از خونریزی در خود مشاهده میکند باید سریعاً به پزشک خود اطلاع دهد.
هشدارهای عمومی
هشدار مربوط به مشکلات خونریزی: اگر مستعد خونریزی هستید به پزشک خود اطلاع دهید. به عنوان مثال اگر حداقل ۶۵ سال دارید، سابقه سکته قلبی یا مغزی، خونریزی دستگاه گوارش، کم خونی، دیابت یا مشکلات کلیوی داشتهاید مستعد خونریزی محسوب میشوید. در این حالتها پزشک باید تصمیم بگیرد که قرص وارفارین برای شما مناسب است یا خیر.
هشدار در بارداری: اگر باردار هستید نباید وارفارین مصرف کنید، مگر این که دریچه مصنوعی قلب داشته باشید. چون وارفارین میتواند موجب نقصهای تولد، سقط جنین یا مرگ جنین شود.
هشدار درباره کلسی فیلاکسی: وارفارین میتواند عارضه کلسی فیلاکسی را ایجاد کند. این عاضهی جدی اگرچه نادر است اما میتواند باعث تشکیل کلسیم در دیواره عروق کوچک شود. افرادی که مشکلات کلیوی دارند بیشتر در خطر ابتلا به این عارضه قرار دارند.
قرص وارفارین چیست ؟
وارفارین یک داروی تجویزی است که تنها با نسخه پزشک قابل دریافت است. این دارو تنها به صورت قرص خوراکی مصرف میشود.
وارفارین با نامهای تجاری کومادین (Coumadin) و جانتوون (Jantoven) موجود است. این دارو به صورت ژنریک هم قابل خریداری است. داروهای ژنریک معمولاً قیمت کمتری نسبت به نوع تجاری همان دارو دارند. البته در برخی موارد نوع ژنریک دارو به اندازه نوع تجاری دارو موجود نیست.
موارد مصرف وارفارین
قرص وارفارین برای درمان لخته خون و کاهش شانس تشکیل لخته خون در بدن استفاده میشود. لخته خون میتواند باعث سکته مغزی، سکته قلبی یا اگر در پاها یا ریهها ایجاد شود، سبب دیگر مشکلات خطرناک میشود. موارد مصرف وارفارین شامل:
- کاهش احتمال خطر سکته قلبی، سکته مغزی یا مرگ
- پیشگیری از تشکیل لخته یا درمان لخته ایجاد شده ناشی از فیبریلاسیون دهلیزی یا عمل تعویض دریچه قلب
- پیشگیری و درمان لخته خونی ایجاد شده در بخشهایی از بدن مثل پاها (ترومبوز ورید عمقی) و ریهها (آمبولی ریه)
مکانیسم اثر وارفارین
قرص وارفارین در دسته داروهای ضد انعقاد قرار میگیرد. همه داروهای این دسته عملکرد مشابهی دارند؛ یعنی همگی برای جلوگیری از انعقاد و لخته خون کارکرد دارند.
وارفارین با جلوگیری از تولید شدن عوامل و فاکتورهای انعقادی مانع از تشکیل لخته خونی در بدن میشود. فاکتورهای انعقادی برای تشکیل لخته لازم هستند و اگر نباشند لخته شکل نمیگیرد.
عوارض قرص وارفارین
این قرص منجر به احساس سرگیجه در فرد نمیشود، بلکه قرص وارفارین عوارض دیگری از جمله موارد زیر ایجاد میکند.
عوارض جانبی شایع وارفارین
عوارض شایعتری که با مصرف قرص وارفارین ایجاد میشود به خونریزیهای غیر طبیعی مربوط است. این عوارض شامل:
- کبودیهای غیر معمول مثل:
- کبودیهای توجیه نشده
- کبودیهای گسترده از نظر اندازه
- خون دماغ شدن
- خونریزی لثه
- خونریزی ناشی از بریدگی مدت زمان زیادی طول بکشد تا قطع شود.
- خونریزی قاعدگی بیش از حد نرمال یا خونریزی واژنی
- صورتی یا قهوهای شدن رنگ ادرار
- مدفوع قرمز یا سیاه
- سرفه خونی
- بالا آوردن خون یا موادی که به رنگ قهوه هستند.
عوارض جانبی خطرناک وارفارین
در صورتی که هر یک از عوارض زیر را تجربه میکنید باید سریعاً به پزشک مراجعه نمایید. اگر علائم شما بسیار خطرناک است یا شما احساس میکنید در شرایط اورژانسی قرار دارید، با ۱۱۵ تماس حاصل کنید.
- مرگ بافت پوست. این حالت زمانی اتفاق میافتد که لخته خونی در بدن تشکیل شده باشد و این لخته در رگ گیر کند و مانع از جریان خون در ناحیهای از بدن شده باشد. علائم این وضعیت شامل:
- درد
- تغییر دما یا رنگ پوست ناحیهای از بدن
- سندرم انگشت ارغوانی. علائم این حالت شامل:
- درد و تغییر رنگ انگشتان پا به بنفش یا سیاه
نکته: هدف از این مقاله ارائه مطالب جدید و مرتبط با وارفارین است. با این وجود، به دلیل آن که داروها بر هر فرد اثرات متفاوتی میگذارند، ممکن است تمامی عوارض مصرف قرص وارفارین در این جا ذکر نشده باشد. بنابراین این مطلب جایگزین توصیههای پزشک نیست و همیشه باید درباره عوارض جانبی محتمل با پزشک خود که تاریخچه بیماریها و داروهای مصرفی شما را میداند، مشورت کنید.
تداخلات دارویی وارفارین
قرص وارفارین تداخل دارویی با برخی داروهای شیمیایی، ویتامینها و داروهای گیاهی دارد. تداخل دارویی یعنی یک ماده نحوه عمل کردن دارو را تغییر دهد به طوری که این تغییر عملکرد دارو خطرناک باشد یا مانع از اثر مناسب دارو روی بدن شود.
برای جلوگیری از تداخلات دارویی با وارفارین، پزشک باید تمامی داروهای مصرفی بیمار را به دقت بررسی کند. بیمار باید تمامی داروهای شیمیایی، ویتامینها و داروهای گیاهی مصرفی خود را به طور کامل به پزشک گزارش دهد.
در این جا لیستی از دارهایی که با وارفارین تداخلات قابل توجهی دارند قرار داده شده است.
داروهای ضد انعقاد
زمانی که وارفارین با داروهای ضد انعقاد دیگر به صورت همزمان مصرف شود، خطر خونریزی افزایش پیدا میکند. این داروها شامل:
- مهار کنندههای فاکتور Xa، مثل:
- آپیکسابان (apixaban)
- ادوکسابان (edoxaban)
- ریواروکسابان (rivaroxaban)
- مهار کنندههای مستقیم ترومبین، مثل:
- دابیگاتران (dabigatran)
داروهای ضد پلاکت
خطر خونریز با مصرف همزمان وارفارین و داروهای ضد پلاکت افزایش مییابد. این داروها شامل:
- مهار کنندههای پلاکتی P2Y12، مثل:
- کلوپیدوگرل (clopidogrel)
- تیکاگرلور (ticagrelor)
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)
مصرف همزمان وارفارین و NSAID ها خطر خونریزی را افزایش میدهد. این داروها شامل:
- آسپرین
- دیکلوفناک
- ایبوپروفن
- ایندومتاسین
- کتوپروفن
- کتورولاک
- ملوکسیکام
- ناپروکسن
- نابومتون
- اگزاپروزین
- پیروکسیکام
داروهای ضد افسردگی
زمانی که وارفارین با داروهای مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهار کننده های بازجذب سروتونین و نوراپینفرین (SNRIs) مصرف میشود خطر خونریزی افزایش پیدا میکند.
داروهای SSRI شامل:
- سیتالوپرام
- اس سیتالوپرام
- فلوکستین
- فلووکسامین
- پاروکستین
- سرترالین
- ویلازودون
- ورتی اوگزتین (vortioxetine)
داروهای SNRI شامل:
- دولوکستین
- ونلافاکسین
داروهای آنتی بیوتیک و ضد قارچ
برخی از آنتی بیوتیکها و داروهای ضد قارچی هم عملکرد قرص وارفارین را در بدن تغییر میدهند. بنابراین پزشک هنگام شروع یا قطع مصرف این داروها بیمار را با دقت تحت نظر قرار میدهد.
آنتی بیوتیکهایی مثل:
- ماکرولیدها، از جمله
- آزیترومایسین
- کلاریترومایسین
- اریترومایسین
- سولفامتوکسازول/تریمتوپریم
داروهای ضد قارچی مثل آزولهای ضد قارچی:
- فلوکونازول
- ایتراکونازول
- کتوکونازول
- پوساکونازول
- وریکونازول
داروهای گیاهی
برخی از داروهای گیاهی اثرات رقیق کنندگی خون ناشی از وارفارین را افزایش میدهند. به عنوان مثال:
- سیر
- گیاه جینکوبیلوبا (کهندار)
برخی دیگر از محصولات گیاهی اثرات وارفارین را کاهش میدهند و باعث افزایش خطر تشکیل لخته میشوند. این داروها شامل:
- کوآنزیم Q1 (یوبی کینون)
- گل راعی یا شهناز (St. John`s Wort)
- جینسینگ
داروهای مؤثر بر آنزیم CYP450
آنزیم CYP450 برای شکستن و تغییر داروها درون بدن لازم است. داروهایی که روی این آنزیم اثر میگذارند به طور غیر مستقیم روی وارفارین اثرگذارند.
برخی از داروها از این طریق باعث افزایش مقدار فعال وارفارین در بدن میشوند و در نتیجه خطر خونریزی را افزایش میدهند. این داروها شامل:
- آمیودارون
- افاویرنز
- ایزونیازید
- میترونیدازول
- پاروکستین
- سولفامتوکسازول
- وریکونازول
برخی داروها باعث افزایش سرعت عملکرد آنزیم CYP450 میشوند و از این طریق مقدار فعال وارفارین را درون بدن کاهش میدهند و در نتیجه خطر تشکیل لخته خون را بالا میبرند. این داروها شامل:
- کاربامازپین
- نویراپین
- فنوباربیتال
- ریفامپین
- گل شهناز
تذکر: هدف از این مقاله ارائه مطالب جدید و مرتبط با وارفارین است. با این وجود، به دلیل آن که داروها در هر فرد تداخلات متفاوتی دارند، ممکن است تمامی تداخلات دارویی با وارفارین در این جا ذکر نشده باشد. بنابراین این مطلب جایگزین توصیههای پزشک نیست و همیشه باید درباره تداخل وارفارین با داروهای شیمیایی، ویتامینها، داروهای گیاهی و مکملها و نیز داروهای بدون نسخه مصرفی با پزشک خود صحبت کنید.
احتیاطات لازم برای مصرف قرص وارفارین
آلرژی
از عوارض قرص وارفارین، واکنش حساسیتی شدید است. علائم آلرژی شدید به این دارو شامل:
- تنگی نفس
- تورم حلق و زبان
- کهیر
در صورتی که دچار آلرژی شدهاید، دیگ وارفارین مصرف نکنید. در این حالت مصرف دوباره این دارو میتواند کشنده باشد.
احتیاطات لازم برای بیماران با شرایط خاص
افراد مبتلا به فشار خون: در این افراد با مصرف وارفارین خطر خونریزی افزایش پیدا میکند.
افراد با تاریخچه خونریزی گوارشی قبلی: اگر در گذشته سابقه خونریزی معده یا روده داشتهاید، مصرف وارفارین خطر خونریزی مجدد دستگاه گوارش را بالا میبرد.
افراد با مشکلات قلبی یا با سابقه سکته مغزی: در صورتی که مشکل قلبی یا سابقه سکته مغزی داشتهاید، ممکن است عروق شما آسیب دیده باشد و به راحتی دچار خونریزی شود. مصرف قرص وارفارین خطر خونریزی را افزایش میدهد.
افراد مبتلا به آنمی یا سرطان: برخی سرطانها منجر به خونریزی داخلی میشوند و اگر وارفارین مصرف کنید خطر بالایی برای خونریزی وجود خواهد داشت.
افراد با سابقه ضربه به سر: وارفارین خون را رقیق میکند. همین مسئله باعث میشود هنگام خونریزی، خون دیرتر لخته شود و خونریزی متوقف شود و در نتیجه با مصرف وارفارین ریسک خونریزی بالا میرود.
افراد با مشکلات کلیوی: اگر سابقه مشکلا کلیوی دارید وارفارین خطر آسیب به کلیه را بالا میبرد. علاوه بر این، خطر خونریزی هم با مصرف وارفارین بیشتر میشود. به خاطر همین دو عارضه، پزشک باید مقدار INR (نسبت همسو شده بین المللی) را مرتباً به طور دقیق اندازه گیری کند تا نحوه انعقاد خون در بدن شما را ارزیابی کند.
هشدارهایی برای گروههای دیگر
زنان باردار: عوارض قرص وارفارین در بارداری قابل توجه است. مادران باردار نباید وارفارین مصرف کنند، مگر این که دریچه مصنوعی قلب داشته باشند. چون افرادی ک دریچه مکانیکی قلب دارند، خطر تشکیل لخته در آنها بیشتر است. لخته میتواند هم برای مادر و هم برای جنین خطرناک باشد.
در صورتی که باردار شدهاید یا قصد باردار شدن دارید حتماً این مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید. تنها در صورتی میتوان در بارداری وارفارین مصرف کرد که فواید مصرف بیشتر از عوارض و خطرات جانبی باشد.
زنان شیرده: وارفارین میتواند از طریق شیردهی به نوزاد منتقل شود. باید با در نظر گرفتن عوارض قرص وارفارین در شیردهی، با پزشک خود مشورت کنید و بین مصرف وارفارین و شیردهی تصمیم بگیرید.
افراد مسن: اگر بیش از ۶۰ سال سن دارید، بدن شما به وارفارین حساس تر است. به همین علت ممکن است پزشک دوز پایین تری از وارفارین برای شما تجویز کند.
کودکان: وارفارین برای مصرف افراد زیر ۱۸ سال مفید و ایمن نیست.
نحوه مصرف وارفارین
اطلاعات زیر مربوط به مقدار مصرف خوراکی وارفارین است. دوزها و اشکال دیگر مصرف وارفارین در این مقاله ذکر نشده است. دوز، شکل و دوره مصرف بستگی به عوامل زیر دارد و باید توسط پزشک تعیین شود:
- سن
- وضعیت بیماری تحت درمان
- شدت بیماری
- بیماریهای زمینهای دیگر
- نحوه واکنش بیمار به اولین دوز مصرفی وارفارین
اشکال و دوز مؤثر وارفارین
داروی ژنریک: وارفارین
- شکل: قرص خوراکی
- دوز مؤثر: ۱ میلی گرم، ۲ میلی گرم، ۲.۵ میلی گرم، ۳ میلی گرم، ۴ میلی گرم، ۵ میلی گرم، ۶ میلی گرم، ۷.۵ میلی گرم و ۱۰ میلی گرمی
داروی تجاری با نام : کومادین (Coumadin)
- شکل: قرص خوراکی
- دوز مؤثر: ۱ میلی گرم، ۲ میلی گرم، ۲.۵ میلی گرم، ۳ میلی گرم، ۴ میلی گرم، ۵ میلی گرم، ۶ میلی گرم، ۷.۵ میلی گرم و ۱۰ میلی گرمی
داروی تجاری با نام: جانتون (Jantoven)
- شکل: قرص خوراکی
- دوز مؤثر: ۱ میلی گرم، ۲ میلی گرم، ۲.۵ میلی گرم، ۳ میلی گرم، ۴ میلی گرم، ۵ میلی گرم، ۶ میلی گرم، ۷.۵ میلی گرم و ۱۰ میلی گرمی
دوز مناسب برای کاهش خطر مرگ، سکته قلبی یا مغزی مجدد
دوز بزرگسالان (از ۱۸ سال به بالا)
دوز مصرف سدیم وارفارین براساس آزمایش خون و بررسی نسبت زمان پروترومبین (PT) بر روی نسبت همسو شده بین المللی ( ) قابل محاسبه است. دوز معمول برای شروع درمان، ۵ میلی گرم تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر روز است. سپس دوز دارو براساس آزمایشها و وضعیت جسمی بیمار در طول زمان تغییر میکند.
دوز کودکان (از ۰ تا ۱۷ سال)
در این رده سنی هیچ دوز مؤثر و بی خطری تعیین نشده است و نباید در این رده سنی وارفارین مصرف شود.
دوز مناسب برای پیشگیری و درمان لخته ناشی از فیبریلاسیون دهلیزی یا عمل تعویض دریچه قلب
دوز بزرگسالان (از ۱۸ سال به بالا)
دوز مصرف سدیم وارفارین براساس آزمایش خون و بررسی نسبت زمان پروترومبین (PT) بر روی نسبت همسو شده بین المللی ( ) قابل محاسبه است. دوز معمول برای شروع درمان، ۵ میلی گرم تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر روز است. سپس دوز دارو براساس آزمایشها و وضعیت جسمی بیمار در طول زمان تغییر میکند.
دوز کودکان (از ۰ تا ۱۷ سال)
در این رده سنی هیچ دوز مؤثر و بی خطری تعیین نشده است و نباید در این رده سنی وارفارین مصرف شود.
دوز مناسب برای پیشگیری و درمان لخته ناشی از اندام تحتانی و ریهها
دوز بزرگسالان (از ۱۸ سال به بالا)
دوز مصرف سدیم وارفارین براساس آزمایش خون و بررسی نسبت زمان پروترومبین (PT) بر روی نسبت همسو شده بین المللی ( ) قابل محاسبه است. دوز معمول برای شروع درمان، ۵ میلی گرم تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر روز است. سپس دوز دارو براساس آزمایشها و وضعیت جسمی بیمار در طول زمان تغییر میکند.
دوز کودکان (از ۰ تا ۱۷ سال)
در این رده سنی هیچ دوز مؤثر و بی خطری تعیین نشده است و نباید در این رده سنی وارفارین مصرف شود.
ملاحظات خاص درباره دوز مصرف وارفارین
- افراد بالای ۶۰ سال نسبت به وارفارین حساس ترند. بنابراین پزشک باید دوز کمتری از وارفارین برای این افراد تجویز کند.
- آسیاییها معمولاً به دوز پایینتری از وارفارین پاسخ میدهند. به همین دلیل ممکن است پزشک درمان را با دوز پایین تری آغاز کند.
- از آن جایی که افراد پاسخ متفاوتی به دوزهای مختلف دارو دارند، باید توجه داشت که این مقاله تمامی حالات را در این جا ذکر نکرده است. در نتیجه این اطلاعات جایگزینی برای مراجعه به پزشک نیست و دوز مناسب برای هر فرد توسط پزشک معالج و براساس سابقه بیماری و شرایط بیمار تجویز میشود.
پایبندی به نسخه پزشک
وارفارین ممکن است به صورت کوتاه مدت یا بلند مدت مصرف شود. مدت زمان مصرف بستگی به شرایط جسمی هر بیمار دارد. در هر صورت، باید بیمار دقیقاً مطابق با تجویز پزشک دارو را مصرف کند تا دچار عارضه و مشکلات خطرناک نشود.
فراموش کردن نوبت مصرف یا دوز وارفارین: قطع مصرف یا فراموش کردن دوز دارو میتواند منجر به مشکلاتی از جمله سکته قلبی، مغزی یا لخته شدن خون در وریدها یا ریهها شود. مصرف دارو دقیقاً مطابق با نسخه پزشک، حتی در شرایطی که بیمار حال بهتری دارد، مانع از رخ دادن مشکلات این چنینی خواهد شد.
مسمومیت با وارفارین: مصرف زیاد از حد این دارو خونریزی مرگباری در پی دارد. اگر دچار علائم مسمویت با وارفارین شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید یا به نزدیک ترین اورژانس مراجعه نمایید.
راه حل هنگام فراموش کردن نوبت مصرف وارفارین: هر زمان که متوجه شدید که دارو را نخوردهاید، هر چه زودتر آن را مصرف کنید. اگر هم نزدیک به نوبت بعدی مصرف قرص هستید، تا آن زمان صبر کنید و دیگر قرصی مصرف نکنید. هرگز داروی اضافی برای جبران این حالت مصرف نکنید، چون میتواند تبعات خطرناکی به همراه داشته باشد.
نحوه ارزیابی میزان اثرگذاری دارو در بدن: ممکن است شما هیج تغییری پس از مصرف وارفارین در خود احساس نکنید. با این حال، اگر در دوره مصرف وارفارین احساس کردید که خونریزی نسبت به قبل کاهش پیدا کرده است، باید پزشک خود را در جریان قرار بدهید تا با انجام آزمایش خون میزان تأثیرگذاری دارو را ارزیابی کند.
ملاحظات مهم هنگام مصرف قرص وارفارین
ملاحظه عمومی
ممکن است برای مصرف لازم باشد که قرص به قطعات کوچک تر تقسیم شود.
نگهداری وارفارین
- در دمای ۲۰ الی ۲۵ درجه سانتیگراد نگهداری شود.
- وارفارین را نباید فریز کرد.
- دور از نور و دمای بالا قرار گرفته شود.
- دارو را نباید در نقاطی که احتمال انتقال رطوبت به دارو وجود دارد، مثل سرویس بهداشتی، قرار داد.
نسخه مجدد
نسخه این دارو مجدداً میتواند قابل استفاده باشد و نیازی به نسخه جدید برای دریافت دارو نیست. در این حالت پزشک باید تعداد دفعاتی که بیمار میتواند مجدداً این دارو را خریداری کند در نسخه قید شود.
مسافرت
در زمان مسافرت:
- همواره دارو را با خود به همراه داشته باشید. در صورتی که با هواپیما مسافرت میکنید، دارو را در کیف دستی خود به همراه داشته باشید.
- از دستگاه پرتو X فرودگاه نترسید. این دستگاهها دارو را تخریب نمیکنند.
- ممکن است لازم باشد نسخه تجویزی دارو را در فرودگاه به کارمندان فرودگاه نشان دهید، بنابراین نسخه اصلی دارو و جعبه اصلی دارو را با خود به همراه داشته باشید.
- دارو را در داشبورد یا دیگر بخشهای ماشین رها نکنید. خصوصاً زمانی که هوا بسیار گرم یا بسیار سرد است.
ارزیابی بالینی
باید به صورت منظم آزمایش خون بدهید و به پزشک مراجعه کنید تا وضعیت شما تحت کنترل باشد. هیچگاه آزمایشها و زمان مراجعه را به تعویق نیاندازید، زیرا پزشک شما دوز وارفارین را براساس آزمایشات و مراجعه شما تعیین میکند.
قرص وارفارین و رژیم غذایی
برخی غذاها و نوشیدنیها با وارفارین تداخل دارند و روی روند درمان و دوز دارو اثرگذارند. در دوره مصرف وارفارین، از یک رژیم غذایی طبیعی و متعادل پیروی کنید و قبل از هر گونه تغییر در رژیم غذایی با افراد ارائه کننده خدمات سلامت در این باره مشورت کنید. نباید مقادیر زیادی سبزیجات با برگ پهن مصرف کنید. چون این سبزیجات حاوی ویتامین K هستند. همچنین برخی از روغنهای گیاهی هم مقادیر زیادی ویتامین K دارند. مقدار بسیار زیاد ویتامین K اثرات وارفارین را کم میکند.
داروهای جایگزین
داروهای دیگری به جز وارفارین هم میتوانند از تشکیل لخته جلوگیری و یا آن را درمان کنند. بسته به هر فرد، ممکن است داروهای دیگری برای بیمار مناسب تر باشد. در این خصوص، میتوانید با پزشک خود درباره گزینههای دارویی دیگر صحبت کنید.