نگاه کلی
سرطان بیضه بیضه ها را که در داخل اسکلروتوم (یک کیسه شل پوست در زیر آلت) قرار دارند، درگیر می‌کند. بیضه‌ها به‌منظور تولیدمثل هورمون‌های جنسی مرد و اسپرم تولید میکنند.
در مقایسه با سایر انواع سرطان، سرطان بیضه نادر است. اما سرطان بیضه شایع‌ترین سرطان در مردان آمریکایی بین سنین ۱۵ تا ۳۵ سال است.
سرطان بیضه حتی در صورت گسترش سرطان در خارج از بیضه نیز قابل درمان است. بسته به نوع و مرحله سرطان بیضه، ممکن است یکی از چندین روش درمانی یا ترکیبی از درمان‌ها را دریافت کنید.
علائم سرطان بیضه
علائم و نشانه‌های سرطان بیضه عبارتنداز:
- وجود توده یا بزرگ شدگی در هر دو بیضه
- احساس سنگینی در اسکلروتوم
- درد در شکم یا کشاله ران
- تجمع ناگهانی مایع در خارج بیضه
- درد یا ناراحتی در بیضه یا اسکلروتوم
- بزرگ شدن یا تندرنس در سینه‌ها
- کمردرد
سرطان معمولاً تنها یک بیضه را درگیر می‌کند.
چه زمانی نیاز هست که به پزشک مراجعه کنید؟
در صورت تشخیص هرگونه درد، تورم یا برآمدگی در بیضه یا ناحیه کشاله ران، به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر این علائم بیش از دو هفته طول بکشد.
دلایل ایجاد سرطان بیضه
هنوز علت اصلی سرطان بیضه مشخص نیست.
پزشکان می‌دانند که سرطان بیضه وقتی رخ می‌دهد که سلول‌های سالم در بیضه تغییر میکنند. سلول‌های سالم به روشی منظم رشد می کنند و تقسیم می‌شوند تا بدن شما به طور طبیعی کار کند. اما گاهی اوقات بعضی از سلول‌ها دچار ناهنجاری می‌شوند و باعث می‌شود این رشد از کنترل خارج شود -این سلول‌های سرطانی حتی در صورت عدم نیاز به سلول‌های جدید همچنان به تقسیم ادامه می‌دهند. سلول‌های جمع شده توده‌ای را در بیضه تشکیل می‌دهند.
تقریباً همه سرطان‌های بیضه در سلول‌های ذاتی شروع می شوند –سلول‌های موجود در بیضه که تولید اسپرم نابالغ میکنند. مشخص نشده است که چه عواملی باعث می‌شود سلول‌های زایا غیرطبیعی شوند و به سرطان تبدیل شوند.
ریسک فاکتورها برای ایجاد سرطان بیضه
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهند عبارتنداز:
بیضه نزول نیافته (کریپتوکریدیسم). بیضه‌ها در حین رشد جنین در ناحیه شکم شکل می‌گیرند و معمولاً قبل از تولد به داخل اسکلروتوم نزول پیدا میکنند. مردانی که بیضه نزول نیافته داشته باشند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان بیضه قرار دارند. این خطر حتی اگر بیضه جراحی شده به داخل اسکلروتوم جابجا شده باشد نیز، همچنان بالاست.
با این وجود، اکثر مردانی که به سرطان بیضه مبتلا می شوند، سابقه بیضه شکمی یا نزول نیافته را ندارند.
رشد غیر طبیعی بیضه. شرایطی که باعث رشد غیر طبیعی بیضه‌ها می‌شود، مانند سندرم کلاینفلتر، ممکن است خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهد.
سابقه خانوادگی. اگر اعضای خانواده به سرطان بیضه مبتلا شده‌اند، ممکن است خطر بیشتری داشته باشید.
سن. سرطان بیضه در نوجوانان و آقایان جوان به ویژه در سنین ۱۵ تا ۳۵ سالگی بیشتر است. اما ممکن است در هر سنی بروز کند.
سرطان بیضه در مردان سفید پوست بیشتر از مردان سیاه پوست است.
پیشگیری از ابتلا به سرطان بیضه
هیچ راهی برای پیشگیری از سرطان بیضه وجود ندارد.
برخی پزشکان برای شناسایی سرطان بیضه در مراحل اولیه، خودآزمایی منظم خود را توصیه میکنند. اما همه پزشکان موافق نیستند. اگر مطمئن نیستید که آیا این روش برای شما مناسب است یا خیر، در مورد معاینه بیضه با پزشک خود صحبت کنید.
تشخیص سرطان بیضه
در بعضی موارد، مردان خود سرطان بیضه را، ناخواسته یا در حالی که خودآزمایی خود را انجام می دهند، پیدا می کنند. در موارد دیگر، پزشک ممکن است در طول معاینه معمول فیزیکی یک توده را تشخیص دهد.
برای تعیین اینکه آیا یک توده سرطان بیضه است، پزشک ممکن است انجام تست‌ها و بررسی‌های زیر را توصیه کند:
سونوگرافی. آزمایش سونوگرافی بیضه از امواج صوتی استفاده می‌کند تا تصویری از اسکلروتوم و بیضه‌ها به‌دست آورد. در طول سونوگرافی شما با پاهای باز به پشت دراز می‌کشید. سپس پزشک شما ژل شفافی را بر روی بیضه شما قرار می‌دهد. یک پروب دستی برای ساخت تصویر سونوگرافی بر روی اسکروتوم شما حرکت می‌کند.
سونوگرافی میتواند به پزشک شما کمک کند تا ماهیت هرگونه برآمدگی بیضه، مانند اینکه آیا توده ها محکم یا پر از مایعات هستند را تعیین کند. سونوگرافی همچنین به پزشک شما می‌گوید که آیا توده ها داخل یا خارج از بیضه هستند.
آزمایش خون. پزشک شما ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین میزان فاکتورهای تومور در خون شما انجام دهد. فاکتورهای تومور موادی هستند که به طور عادی در خون شما پیدا می‌شوند، اما ممکن است در برخی مواقع از جمله سرطان بیضه میزان این مواد بالا رود. سطح بالای تومور در خون شما به معنای ابتلا به سرطان نیست، اما ممکن است به پزشک شما در تعیین تشخیص شما کمک کند.
جراحی برای برداشتن بیضه (ارکیکتومی رادیکال انژینال). اگر مشخص شود که توده موجود در بیضه شما سرطانی است، ممکن است عمل جراحی برای برداشتن بیضه توصیه شود. بیضه برداشته شده شما تجزیه و تحلیل خواهد شد تا مشخص شود که توده سرطانی است و اگر چنین است، چه نوع سرطان وجود دارد.
تعیین نوع سرطان
بیضه استخراج شده شما برای تعیین نوع سرطان بیضه تجزیه و تحلیل خواهد شد. نوع سرطان بیضه شما معالجه و پیش آگهی شما را تعیین می کند. به طور کلی، دو نوع سرطان بیضه وجود دارد:
سمینوما. تومورهای سمینوما در همه گروههای سنی رخ می‌دهد، اما اگر یک فرد مسن مبتلا به سرطان بیضه شود، احتمالاً سمینوما است. به طور کلی سمینوما به اندازه غیراسمینوما تهاجمی نیست.
غیرسمینوما. تومورهای غیرسمینوما در اوایل زندگی بیشتر هستند و به سرعت رشد میکنند و بزرگ می‌شوند. انواع مختلفی از تومورهای غیرسمینوما وجود دارد، از جمله کوریوکارسینوما، کارسینوما جنین، تراتوم و تومور کیسه زرده.
درجه‌بندی سرطان
هنگامی که پزشک تشخیص شما را تأیید کرد، مرحله بعدی تعیین استیج سرطان است. برای تعیین اینکه سرطان در خارج از بیضه شما شیوع یافته است، ممکن است تحت عمل قرار بگیرید:
اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT). اسکن CT یک‌سری از تصاویر اشعه ایکس از شکم، قفسه سینه و لگن شما می‌گیرد. پزشک شما از سی تی اسکن برای جستجوی نشانه‌های سرطان استفاده می‌کند.
آزمایش خون. آزمایش خون برای جستجوی نشانگرهای تومور بالا میتواند به پزشک شما کمک کند تا بعد از برداشته شدن بیضه سرطان متوجه شود که احتمالاً سرطان در بدن شما باقی مانده است یا خیر.
پس از انجام این آزمایشات، به سرطان بیضه شما استیجی اختصاص می‌یابد. این مرحله در تعیین بهترین روش‌های درمانی برای شما کمک می‌کند.
مراحل سرطان بیضه توسط اعداد رومی که از ۰ تا III متغیر هستند، نشان می‌دهد که کمترین استیج نشان دهنده سرطانی است که محدود به ناحیه اطراف بیضه است. در مرحله سوم، سرطان پیشرفته در نظر گرفته شده است و ممکن است در مناطق دیگر بدن مانند ریه‌ها گسترش یابد.
درمان سرطان بیضه
گزینه‌های درمانی سرطان بیضه شما به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله نوع و مرحله سرطان، سلامت کلی شما و ترجیحات شخصی شما.
عمل جراحی
عمل مورد استفاده در معالجه سرطان بیضه شامل موارد زیر است:
جراحی برای برداشتن بیضه شما (orchiectomy رادیکال انگوینال) درمان اصلی تقریباً در تمام مراحل و انواع سرطان بیضه است. برای برداشتن بیضه، جراح شما برش در ناحیه کشاله ران شما ایجاد می کند و از طریق دهانه کل بیضه را خارج می‌کند. اگر شما بخواهید، می‌توانند یک بیضه پروستات مانند پر از سالین را جایگزین کنند. در موارد ابتلا به سرطان بیضه در مراحل اولیه، برداشتن جراحی بیضه ممکن است تنها درمان موردنیاز باشد.
عمل جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی مجاور (برش گره لنفاوی بعد از عمل) از طریق برش در شکم شما انجام می‌شود. جراح شما مراقبت می‌کند تا از آسیب دیدن اعصاب اطراف غدد لنفاوی جلوگیری کند، اما در بعضی موارد آسیب به اعصاب ممکن است اجتناب ناپذیر باشد. اعصاب آسیب دیده می‌توانند در انزال مشکل ایجاد کنند، اما مانع از نعوظ نمی‌شوند.
اگر عمل جراحی تنها درمان برای سرطان بیضه است، پزشک شما برنامه ای برای معاینات پیگیری بعد از عمل توصیه خواهد کرد. در این ملاقات‌ها – معمولاً هر چند ماه برای چند سال اول و بعد از آن کمتر از آن- آزمایش های خون، اسکن CT و سایر روش‌ها انجام می‌شود تا علائمی که نشان از برگشت سرطان شما است را نشان دهند.
پرتو درمانی
پرتودرمانی از پرتوهای پر انرژی مانند اشعه X برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. در طول پرتودرمانی، شما روی یک میز قرار می گیرید و یک ماشین بزرگ در اطراف شما حرکت می کند، هدف این است که پرتوهای انرژی در نقاط دقیق روی بدن شما اثر بگذارند.
پرتودرمانی گزینه درمانی است که بعضی اوقات در افرادی که نوع سمینوما سرطان بیضه دارند استفاده می‌شود. پرتودرمانی ممکن است بعد از عمل برداشتن بیضه، توصیه شود.
عوارض جانبی ممکن است شامل تهوع و خستگی و همچنین قرمزی و تحریک پوست در نواحی شکم و کشاله ران شما باشد. پرتودرمانی همچنین به احتمال زیاد تعداد اسپرم‌ها را به طور موقت کاهش می‌دهد و ممکن است در برخی از مردان روی باروری تأثیر بگذارد. قبل از شروع پرتودرمانی با پزشک خود در مورد گزینه‌های شما برای حفظ اسپرم خود صحبت کنید.
شیمی درمانی
در شیمی درمانی از داروهایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. داروهای شیمی درمانی در سراسر بدن شما برای از بین بردن سلول‌های سرطانی که ممکن است از تومور اصلی مهاجرت کرده باشند، را می کشند.
شیمی درمانی ممکن است تنها درمان شما باشد، یا ممکن است قبل یا بعد از جراحی برداشتن غدد لنفاوی توصیه شود.
عوارض جانبی شیمی درمانی به داروهای خاصی که استفاده می‌شود، بستگی دارد. از پزشک خود بپرسید که چه چیزی در انتظار شماست. عوارض جانبی رایج شامل خستگی، حالت تهوع، ریزش مو و افزایش خطر عفونت است. داروها و درمان‌هایی در دسترس است که برخی از عوارض شیمی درمانی را کاهش می‌دهند.
شیمی درمانی همچنین ممکن است منجر به ناباروری در برخی از مردان شود که در بعضی موارد میتواند دائمی باشد. قبل از شروع شیمی درمانی، در مورد گزینه‌های شما برای حفظ اسپرم خود با پزشک خود صحبت کنید.
آزمایشات بالینی
کلینیک مایو را مطالعاتی را انجام می‌دهد که آزمایشات، مداخلات و جدید را به عنوان ابزاری برای پیشگیری، تشخیص، درمان یا مدیریت این بیماری پیدا کند.
مقابله و پشتیبانی
هر مرد با سرطان بیضه خود سر و کار دارد و به روش خود با احساسات ناشی از آن سر و کار دارد. ممکن است بعد از تشخیص احساس ترس و اطمینان از آینده خود نداشته باشید. در حالی که ممکن است احساس اضطراب هرگز از بین نرود، می توانید طرحی را برای کمک به مدیریت احساسات خود ایجاد کنید. سعی کنید:
در مورد سرطان بیضه به اندازه کافی بیاموزید تا در تصمیم گیری در مورد مراقبت از خود راحت باشید. سوالات را بنویسید و در ملاقات بعدی از پزشک خود بپرسید. از پزشک یا سایر اعضای تیم مراقبت‌های بهداشتی خود بخواهید که منابع معتبری برای کسب اطلاعات بیشتر به شما توصیه کند. مکان‌های خوبی برای شروع شامل موسسه ملی سرطان و انجمن سرطان آمریکا است.
مراقب خودت باش
در زندگی روزمره خود انتخاب‌های سالم داشته باشید تا برای درمان سرطان آماده شوید. با انواع میوه و سبزیجات رژیم غذایی سالم بخورید. استراحت زیادی به خرج دهید تا هر روز صبح سرحال از خواب بیدار شوید. استرس غیرضروری را از بین ببرید تا بتوانید روی بهبودی تمرکز کنید. سعی کنید بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. اگر سیگاری هستنید، متوقفش کنید. در مورد داروها و راهکارهای دیگر با پزشک خود صحبت کنید تا به شما در قطع مصرف سیگار کمک کند.
با سایر مبتلایان به سرطان بیضه ارتباط برقرار کنید. سایر مبتلایان به سرطان بیضه را در جامعه یا به صورت آنلاین پیدا کنید. برای گروههای حمایتی در منطقه خود با انجمن سرطان آمریکا تماس بگیرید.
با عزیزانتان در ارتباط باشید. خانواده و دوستان شما به همان اندازه نگران سلامتی شما هستند. آنها می خواهند به شما کمک کنند، بنابراین پیشنهادات خود را برای کمک به حمل و نقل به قرارهای ملاقات یا موارد ناخواسته، رد نکنید. دوستان و خانواده صمیمی وقتی به کسی احتیاج دارند که با او صحبت کند یا حواس خود را پرت کند، گوش می دهند.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
در صورت پیدا کردن توده در بیضه، با پزشک خانواده یا پزشک عمومی ملاقات کنید.
اگر پزشک شما مشکوک به سرطان بیضه باشد، ممکن است شما را به پزشک متخصص در تشخیص و معالجه به پزشک متخصص اورولوژیست یا پزشک متخصص در معالجه سرطان (انکولوژیست) ارجاع دهد.
کارهایی که شما می‌توانید انجام دهید:
از آنجا که قرار ملاقات‌ها میتواند کوتاه باشد، بهتر است که از قبل آماده باشید. سعی کنید:
از محدودیت‌های قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. هنگامی که قرار ملاقات را تعیین می‌کنید، کارهایی که باید از ثبل انجام دهید را بپرسید.
علائمی را که تجربه می‌کنید را بنویسید، از جمله مواردی که ممکن است به قرار ملاقات شما ارتباطی نداشته باشد.
اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله شرایط پزشکی دیگر، فشارهای اساسی یا تغییرات اخیر زندگی را بنویسید.
لیستی از تمام داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید تهیه کنید.
در نظر بگیرید که یکی از اعضای خانواده یا یک دوست را همراه خود داشته باشید. گاهی اوقات گرفتن همه اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات میتواند دشوار باشد. کسی که شما را همراهی می‌کند میتواند در یادآوری اطلاعات ناقص شما کمک کند.
چه انتظاری از پزشک دارید؟
پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما خواهد پرسید. آماده بودن برای پاسخ به آنها ممکن است بعداً زمان بیشتری را برای پوشش سایر نکاتی که می خواهید به آنها بپردازید، در اختیار شما قرار دهد. پزشک ممکن است بپرسد:
- از چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟
- آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه؟
- شدت علائم شما چقدر است؟
- چه چیزهایی علائم شما را بهبود می‌بخشند؟
- چه چیزهایی علائم شما را بدتر می‌کند؟
کاری که در این میان می‌توانید انجام دهید عبارت اند از:
وقت شما با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات میتواند به شما کمک کند تا بیشترین وقت خود را در کنار هم داشته باشید. سوالات خود را از اهمیت بیشتر به کمتر دسته بندی کنید. در مورد سرطان بیضه، برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:
- آیا من سرطان بیضه دارم؟
- چه نوع سرطان بیضه دارم؟
- آیا می‌توانید گزارش آسیب شناسی من را برای من توضیح دهید؟ آیا می‌توانم نسخه‌ای از گزارش آسیب شناسی خود داشته باشم؟
- مرحله سرطان بیضه من چیست؟
- آیا به آزمایش‌های اضافی احتیاج دارم؟
- گزینه‌های درمان من چه هستند؟
- شانس موفقیت درمان چقدر است؟
- عوارض و خطرات هر گزینه درمانی چیست؟
- آیا درمانی وجود دارد که فکر می‌کنید برای من بهتر است؟
- آیا باید یک متخصص را ببینم؟ این هزینه‌اش چقدر خواهدبود؟ و بیمه من آن را تأمین خواهد کرد؟
- اگر نیاز هست؛ می‌توانید یک متخصص را پیشنهاد کنید؟
- من نگران توانایی خود برای فرزندآوری در آینده هستم. برای برنامه ریزی در مورد احتمال ناباروری چه کاری می‌توانم قبل از درمان انجام دهم؟
- آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایتهایی را پیشنهاد می‌کنید؟
علاوه بر سؤالاتی که برای سؤال از پزشک خود تهیه کرده اید، از پرسیدن سؤالاتی که هنگام ملاقات به ذهن شما می‌رسد، دریغ نکنید.
