انتشار این مقاله


آنوریسم آئورت توراسیک چیست؛ آشنایی با علائم، علت و درمان

آنوریسم آئورت یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌هایی است که برخی پزشکان آن را به وجود بمبی در بدن تشبیه می‌کنند. آنوریسم آئورت میتواند در هر نقطه از آئورت، در مسیر خروج از قلب تا عبور از قفسه سینه و شکم، رخ دهد. هنگامی که آنوریسم در قفسه سینه بروز یابد، آنوریسم آئورت توراسیک نامیده می‌شود. آنوریسم […]

آنوریسم آئورت یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌هایی است که برخی پزشکان آن را به وجود بمبی در بدن تشبیه می‌کنند. آنوریسم آئورت میتواند در هر نقطه از آئورت، در مسیر خروج از قلب تا عبور از قفسه سینه و شکم، رخ دهد. هنگامی که آنوریسم در قفسه سینه بروز یابد، آنوریسم آئورت توراسیک نامیده می‌شود. آنوریسم آئورت صدری خود ممکن است در هر نقطه از آئورت توراسیک، از جمله نزدیکی قلب، قوس آئورت و قسمت تحتانی آئورت صدری ایجاد شود. بسته به علت زمینه‌ای، اندازه و میزان رشد آنوریسم آئورت توراسیک، درمانی که برای بیمار در نظر گرفته می‌شود متفاوت خواهد بود. در این مقاله به بررسی بیشتر آنوریسم آئورت، علل و روش‌های درمان آن خواهیم پرداخت.

آنوریسم آئورت چیست

آنوریسم آئورت توراسیک ناحیه‌ای تضعیف شده در آئورت، اصلی‌ترین رگ خون رسان بدن است. هنگامی که دیواره آئورت ضعیف می‌شود، فشار وارد شده از خون به دیواره رگ می‌تواند مانند یک بالون موجب برجستگی آئورت (آنوریسم) شود.

آنوریسم آئورت توراسیک، آنوریسم ثدری نیز نامیده می‌شود. آنوریسم آئورت می‌تواند موجب دایسکشن آئورت شود. دایسکشن به پارگی دیواره آئورت اشاره دارد که می‌تواند باعث خونریزی تهدید کننده حیات یا مرگ ناگهانی بیمار شود. آنوریسم‌های بزرگی که رشد سریعی دارند ممکن است پاره شوند، اما آنوریسم‌های کوچک با رشد آهسته ممکن است هرگز پاره نشوند.

علائم آنوریسم آئورت توراسیک

آنوریسم آئورت صدری اغلب به آرامی و معمولاً بدون بروز علامت رشد می‌کنند به همین دلیل تشخیص آنوریسم نیز دشوار می‌شود. برخی از آنوریسم‌ها هرگز پاره نخواهند شد. بسیاری از آنوریسم‌ها اندازه‌ی کوچک دارند و به همین شکل نیز باقی می‌مانند اما برخی با گذشت زمان گسترش یافته و بزرگ‌تر می‌شوند. پیش بینی سرعت احتمالی رشد آنوریسم آئورت توراسیک دشوار است.

با رشد آنوریسم آئورت توراسیک ممکن است برخی از افراد متوجه علائمی شوند؛ از جمله:

آنوریسم آئورت قفسه سینه نسبت به آنوریسم‌هایی که در قسمت تحتانی آئورت تشکیل می‌شوند (آنوریسم آئورت شکمی)، شیوع کمتری دارد. آنوریسم می‌تواند در بین قسمت‌های فوقانی و تحتانی آئورت نیز ایجاد شود که به آن آنوریسم توراکوابدومینال گفته می‌شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

بیشتر بیماران تا زمان پارگی آنوریسم علائمی نخواهند داشت. پارگی یا دایسکشن یک اورژانس پزشکی محسوب می‌شود.

اگر آنوریسم پاره شود یا یک یا چند لایه از دیواره شریان جدا شود، ممکن است علائم زیر ظاهر شود:

  • درد تیز و ناگهانی در قسمت فوقانی کمر که به سمت پایین تیر می‌کشد
  • درد در قفسه سینه، فک، گردن یا بازوها
  • تنفس دشوار

در صورت وجود سابقه خانوادگی آنوریسم آئورت، سندرم مارفان، دیگر بیماری‌های بافت همبند یا دریچه آئورت دولتی، ممکن است پزشک برای ارزیابی آنوریسم آئورت سونوگرافی یا تصویر برداری رادیوگرافی منظم مانند ام‌آر‌آی یا سی‌تی اسکن را درخواست کند.

علت آنوریسم آئورت توراسیک

عواملی که می‌توانند در ایجاد آنوریسم نقش داشته باشند عبارتند از:

  • آترواسکلروز. با تشکیل پلاک آترواسکلروزی بر روی دیواره شریان‌ها، انعطاف پذیری آن‌ها کمتر می‌شود و فشار اضافی موجب تضعیف و برآمدگی دیواره شریان‌ها می‌شود. فشار خون بالا و کلسترول بالا از عوامل خطر بروز آترواسکلروز هستند. این حالت بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود.
  • ژنتیک. بروز آنوریسم آئورت در افراد جوان اغلب علت ژنتیکی دارد. افرادی مبتلا به سندرم مارفان، یک بیماری ژنتیکی که بافت همبند را درگیر می‌کند، در معرض آنوریسم آئورت توراسیک هستند زیرا ممکن است دیواره آئورت تضعیف شده باشد.

در حالت کلی در بیماران مبتلا به سندرم مارفان صفات جسمی متمایزی، از جمله قد بلند، بازوهای بسیار بلند، تغییر شکل استخوان جناغ و مشکلات چشمی دیده می‌شود

سایر اختلالات خانوادگی نیز می‌توانند موجب آنوریسم آئورت شوند، مانند سندرم‌های اهلرز دانلوس عروقی، لوئیز دایتز (Loeys-Dietz) و ترنر (Turner). سندرم اهلرز دانلوس عروقی باعث شکننده شدن پوست، مفاصل و بافت همبند می‌شود و خاصیت کشسانی پوست افزایش می‌یابد.

  • سایر بیماری‌های پزشکی. بیماری‌های ااتهابی مانند آرتریت سلول غول آسا و آرتریت تاکایاسو.
  • مشکلات دریچه آئورت. گاهی اوقات افرادی با مشکلات دریچه آئورت قلبی، در معرض خطر ابتلا به آنوریسم آئورت توراسیک قرار دارند. این حالت بیشتر در افرادی با دریچه آئورت دولتی دیده می‌شود (دریچه آئورت در حالت عادی سه لتی است).
  • عفونت درمان نشده. اگرچه نادر است، اما در صورت ابتلا به عفونت درمان نشده مانند سفلیس یا سالمونلا نیز ممکن است آنوریسم آئورت صدری ایجاد شود.
  • آسیب‌های تروماتیک. به ندرت، در برخی از افرادی که حین سقوط یا تصادف با وسایل نقلیه موتوری دچار آسیب می‌شوند، آنوریسم آئورت قفسه سینه ایجاد می‌شود.

اورژانس‌های آنوریسم آئورت

در دایسشکن آئورت، پارگی‌ای در دیواره آئورت ایجاد می‌شود. این پارگی موجب خونریزی به سمت داخل و در امتداد دیواره آئورت شده و در برخی موارد نیز خونریزی کاملاً به خارج از آئورت راه می‌یابد (پارگی).

دایسکشن آئورت بسته به محل بروزش، یک شرایط اورژانسی تهدید کننده حیات محسوب می‌شود. برای جلوگیری از بروز دایسکشن، درمان آنوریسم ضروریست. در صورت بروز دایسکشن نیز بیماران می‌توانند با انجام جراحی درمان شوند، اما خطر بروز عوارض بالاتر است.

عوامل خطر آنوریسم آئورت توراسیک

  • سن. آنوریسم آئورت تواسیک بیشتر در افراد ۶۵ سال به بالا رخ می‌دهد.
  • مصرف تنباکو. مصرف تنباکو یکی از عامل خطرناک و قوی ایجاد آنوریسم آئورت است.
  • فشار خون بالا. فشار خون بالا به عروق خونی آسیب رسانده و احتمال بروز آنوریسم را افزایش می‌دهد.
  • تشکیل پلاک آترواسکلروزی در دیواره شریان‌ها. تجمع چربی و سایر مواد ممکن است موجب آسیب لایه پوشاننده داخلی عروق شود و خطر بروز آنوریسم را افزایش دهد. این عامل خطر بیشتر برای افراد مسن مطرح است.
  • سابقه خانوادگی. افرادی که سابقه خانوادگی آنوریسم آئورت دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند. سابقه خانوادگی مثبت به این معناست که ممکن است فرد در سنین پایین دچار آنوریسم شده و در معرض خطر پارگی آئوریسم قرار داشته باشد. سابقه خانوادگی مثبت یکی از عامل خطر اصلی در افراد جوان است.
  • سندرم مارفان و شرایط مربوط به آن. اگر فرد مبتلا به سندرم مارفان یا بیماری مرتبط، مانند سندرم لوئیس-دایتز یا سندرم اهلرز دانلوس عروقی باشد، احتمال بروز آنوریسم آئورت توراسیک و دایسکشن یا پارگی عروق خونی آئورت یا سایر رگ‌های خونی به شکل قابل توجهی افزایش می‌یابد.
  • دریچه آئورت دولتی. تقریباً نیمی از کسانی مبتلا به دریچه آئورت دولتی، ممکن است دچار آنوریسم آئورت شوند.

عوارض آنوریسم آئورت توراسیک

شکافته شدن دیواره آئورت و پارگی آئورت از مهم‌ترین عوارض آنوریسم آئورت توراسیک است. پارگی آنوریسم آئورت می‌تواند منجر به خونریزی داخلی تهدید کننده حیات شود. به طور کلی، هرچه آنوریسم بزرگ‌تر باشد، خطر پارگی آن نیز بیشتر است.

علائم و نشانه‌های پارگی آئوریسم آئورت عبارتند از:

  • درد ناگهانی، شدید و مداوم قفسه سینه یا کمر
  • دردی که به پشت تیر می‌کشد
  • مشکل در تنفس
  • فشار خون پایین
  • از دست دادن هوشیاری
  • تنگی نفس
  • مشکل در بلع
  • ضعف یا فلج یک طرفه‌ی بدن، مشکل در صحبت کردن، یا سایر علائم سکته مغزی

خطر لخته شدن خون

از دیگر عوارض آنوریسم آئورت، خطر لخته شدن خون است. لخته‌های کوچک خون می‌توانند در ناحیه آنوریسم آئورت ایجاد شوند. اگر لخته خون از دیواره داخلی آنوریسم شل شده و کنده شود، می‌تواند رگ خونی ناحیه‌ی دیگر بدن را مسدود کند و احتمالاً عوارض جدی را به دنبال دارد.

تشخیص آنوریسم آئورت توراسیک

آنوریسم آئورت صدری اغلب طی آزمایشات پزشکی روتین، مانند رادیوگرافی قفسه سینه، سی تی اسکن یا سونوگرافی قلب، که گاهی به دلایل دیگر تجویز شده است، مشاهده می‌شود. در این شرایط پزشک در مورد علائم و نشانه‌های فرد و همچنین سابقه آنوریسم یا مرگ ناگهانی در خانواده فرد سوال خواهد کرد. در صورت وجو یافته‌هیا مثبت آزمایشات زیر درخواست خواهد شد:

  • اکوکاردیوگرافی. در اکوکاردیوگرافی از امواج صوتی برای ثبت تصاویری از قلب و آئورت صعودی، در لحظه، استفاده می‌شود. به کمک ایت تست نحوه عملکرد اتاقک‌ها و دریچه‌های قلب نشان داده خواهد شد. از اکوکاردیوگرافی ممکن است برای تشخیص آنوریسم آئورت توراسیک و غربالگری اعضای خانواده استفاده شود. در بعضی موارد، ممکن است پزشک برای مشاهده بهتر آئورت، اکوکاردیوگرافی از راه مری را توصیه کند. برای این آزمایش، امواج صوتی از دستگاهی تولید می‌شوند که به آرامی به سمت مری هدایت می‌شود.
  • سی‌تی اسکن. در سی‌تی اسکن از اشعه ایکس برای تهیه‌ی تصاویر مقطعی از بدن، از جمله آئورت استفاده می‌شود. به کمک این روش می‌توان اندازه و شکل آنوریسم را تشخیص داد. در سی تی اسکن، بیمار روی تخت دستگاه تولید کننده اشعه ایکس که شبیه به دونات است دراز می‌کشد. ممکن است یک ماده رنگی به نام کنتراست به شکل داخل برای مشاهده بهتر عروق تزریق شود. یکی از نقاط ضعف استفاده از سی‌تی در تشخیص و پیگیری آنوریسم آئورت، مواجه بیمار با اشعه است؛ به ویژه در افرادی که به پیگیری مکرر نیاز دارند مانند بیماران مبتلا به سندرم مارفان. با این حال، ممکن است از تکنیک‌های جدیدتر سی‌تی اسکن برای کاهش مواجهه با اشعه استفاده شود.
  • ام آر آی. در MRI با استفاده از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی تصاویری از بدن تهیه می‌شود. MRI ممکن است در تشخیص آنوریسم و تعیین اندازه و محل آن مورد استفاده قررا بگیرد. در این تست، بیمار روی تخت دستگاه دراز می‌کشد و به درون دستگاه منتقل می‌شود. ممکن است برای مشاهده بهتر عروق، ماده کنتراست داخل وریدی تزریق شود (آنژیوگرافی با تشدید مغناطیسی). این تست ممکن است در افرادی که به پیگیری مکرر نیاز دارند، جایگزین سی تی اسکن شود؛ در نتیجه میزان مواجهه با اشعه نیز کاهش می‌یابد.

غربالگری آنوریسم آئورت صدری

شرایط و بیماری‌های که موجب آنوریسم آئورت صدری می‌شوند، ممکن است به شکل ارثی در خانواده دیده شوند. اگر یکی از بستگان درجه یک، مانند پدر و مادر، خواهر و برادر، پسر یا دختر، به سندرم مارفان یا بیماری‌های دیگری مبتلا باشند که خطر بروز آنوریسم آئورت توراسیک را افزایش دهد، ممکن است پزشک غربالگری را توصیه کند.

آزمایشاتی که برای غربالگری آنوریسم آئورت قفسه سینه استفاده می‌شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اکوکاردیوگرافی. اگر اکوکاردیوگرافی نشان دهنده بزرگ شدن یا آنوریسم آئورت باشد، احتمالاً طی ۶-۱۲ ماه آیند، بیمار به تصویربرداری دیگری دارید تا از بزرگ نشدن و پیشرفت آنوریسم اطمینان حاصل شود.
آزمایش ژنتیکی. اگر بیمار سابقه خانوادگی آنوریسم یا بیماری ژنتیکی مشکوک دیگری داشته باشد که خطر ابتلا به آنوریسم آئورت توراسیک را افزایش دهد، ممکن است انجام آزمایش ژنتیک در نظر گرفته شود. همچنین انجام مشاوده ژنتیک پیش از ازدواج نیز باید انجام شود.

درمان آنوریسم آئورت توراسیک

هدف از درمان جلوگیری از رشد آنوریسم و درمان آن پیش از دایسکشن یا پارگی است. بسته به اندازه و میزان رشد آنوریسم، ممکن است روش‌های درمان متفاوتی، از پیگیری بیمار تا جراحی، در نظر گرفته شود.

پیگیری بیمار

اگر آنوریسم آئورت توراسیک کوچک باشد، پزشک ممکن است تست‌های تصویربرداری برای کنترل آنوریسم را همراه با دارو درمانی و مدیریت سایر بیماری‌های همراه را توصیه کند.

معمولاً حداقل شش ماه پس از تشخیص آنوریسم و در پیگیری منظم بیمار، معاینات فیزیکی، اکوکاردیوگرافی، سی تی یا آنژیوگرافی با تشدید مغناطیسی انجام می‌شود. تعداد دفعات و فواصل انجام این آزمایشات به علت، اندازه آنوریسم و سرعت رشد آن بستگی دارد.

دارو درمانی

اگر فشار خون بیمار بالا بوده یا عروق مسدود داشته باشد، احتمالاً پزشک داروهایی را برای کاهش فشار خون و کلسترول تجویز می‌کند. این داروها عبارتند از:

  • بتابلاکرها. سدود کننده‌های گیرنده‌ی بتا با کاهش ضربان قلب، فشار خون را کاهش می‌دهند. درافراد مبتلا به سندرم مارفان، بتا بلاکرها می‌تواند سرعت گشاد شدن آئورت را کاهش دهند. از بلاکرها می‌توان به متوپرولول (metoprolol)، آتنولول (atenolol) و بیسوپرولول (bisoprolol) اشاره کرد.
  • استاتین‌ها. این داروها می‌توانند موجب کاهش کلسترول شده و در نتیجه کاهش انسداد عروق و خطر عوارض آنوریسم شوند. نمونه‌هایی از استاتین‌ها شامل آتورواستاتین (atorvastatin) ، لوواستاتین (lovastatin)، سیم‌واستاتین (simvastatin) می‌باشند.
  • مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II. اگر بتابلاکرها دركنترل فشار خون شما اثر کافی نداشته باشند، ممکن است است مسدود كننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II تجویز شود. این داروها اغلب در افراد مبتلا به سندرم مارفان توصیه می‌شود حتی اگر بیمار فشار خون بالا نداشته باشد. نمونه‌هایی از این داروها عبارتند از: لوزارتان (losartan)، والسارتان (valsartan) و اولمازارتان (olmesartan).

مصرف سیگار یا جویدن تنباکو باید ترک شوند زیرا موجب تشدید وضعیت آنوریسم می‌شوند.

جراحی

به طور کلی جراحی آنوریسم آئورت صدری در اندازه‌های۹.۱-۴.۲ اینچی (حدود ۵-۶ سانتی متر) و بزرگ‌تر توصیه می‌شود. اگر فردی به سندرم مارفان، دیگر بیماری بافت همبند یا دریچه آئورت دولتی مبتلا باشد یا سابقه خانوادگی دایسکشن آئورت را ذکر کند، ممکن است پزشک به دلیل خطر بیشتر دایسکشن آئورت، در ابعاد کوچک‌تر نیز انجام جراحی را توصیه کند.

بیشترافراد مبتلا تحت جراحی آئورت صدری باز قرار می‌گیرند، اما در برخی موارد ممکن است پزشک تشخیص دهد که بیمار کاندیدای روش‌های کمتر تهاجمی یعنی جراحی اندوواسکولار است. نوع جراحی به شرایط بیمار و محل آنوریسم آئورت صدری بستگی دارد.

  • جراحی باز قفسه سینه. به طور کلی جراحی باز قفسه سینه برای ترمیم آنوریسم آئورت قفسه سینه شامل برداشتن قسمت آسیب دیده آئورت و جایگزینی آن با یک لوله مصنوعی (گرفت) است که به محل خود دوخته می‌شود. ریکاوری کامل این روش یک ماه یا بیشتر طول می‌کشد. در بیماران مبتلا به سندرم مارفان یا دیگر بیماری‌های مرتبط، ممکن است جایگزین ریشه آئورت انجام شود. جراح بخشی از آئورت و گاهی دریچه آئورت را برداشته و این قسمت‌ها را با پیوند جایگزین می‌کند. دریچه آئورت ممکن است با یک دریچه مکانیکی یا بیولوژیکی جایگزین شود. اگر دریچه برداشته نشود، به این جراحی عمل ترمیم ریشه آئورت با حفظ دریچه گفته می‌شود.
  • جراحی اندوواسکولار. در این روش پزشک یک گرفت مصنوعی را به انتهای یک لوله نازک وصل کرده و از طریق شریانی در پا به آئورت متصل می‌کند. گرفت یک لوله بافته شده پوشیده شده از یک توری فلزی یا مش است در محل آنوریسم قرار می‌گیرد. قلاب‌ها یا سنجاق‌های کوچک پیوند را در جای خود محکم نگه می‌دارند. این پیوند برای جلوگیری از پارگی آنوریسم، قسمت ضعیف آئورت را تقویت می‌کند. زمان ریکاوری این روش نسبت به روش باز، سریع‌تر است اما جراحی اندوواسکولار در تمام بیماران قابل انجام نیست. تعیین روش جراحی آئورت صدری بر عهده پزشک است. پس از جراحی اندوواسکولار، برای اطمینان از نشت نکردن گرفت، باید بیمار با انجام تصویربرداری به طور منظم پیگیری شود.
  • جراحی اضطراری. اگرچه ترمیم آنوریسم پارگی آئورت با جراحی اضطراری امکان پذیر است، اما خطرات بیشتری داشته و احتمال بروز عوارض نیز بالاست. به همین دلیل، پزشکان ترجیح می‌دهند که آنوریسم پیش از پارگی شناسایی و درمان شود و با نظارت مادام العمر و جراحی پیشگیرانه مناسب پیگیری شود.

تغییر سبک زندگی و درمان‌های خانگی

اگر برای فردی تشخیص آنوریسم آئورت توراسیک مطرح شود، پزشک توصیه می‌کند که فرد از بلند کردن اجسام سنگین و برخی فعالیت‌های بدنی شدید خودداری کند؛ این فعالیت‌ها می‌توانند موجب افزایش فشار خون و وارد شدن فشار بیشتر بر آنوریسم شوند.

اگر قصد شرکت در فعالیت خاص را دارید، از پزشک خود بپرسید که آیا امکان انجام تست استرس ورزشی وجود دارد یا خیر. به کمک این تست می‌توان مشاهده کرد که چه میزان ورزش موجب افزایش فشار خون می‌شود. به طور کلی، فعالیت بدنی متوسط منعی ندارد.

استرس می تواند فشار خون شما را بالا ببرد، بنابراین تا حد امکان از درگیری و موقعیت‌های استرس زا دوری کنید. اگر در حال گذر از یک دوره احساسی هستید، پزشک خود را در جریان قرار دهید زیرا ممکن است برای جلوگیری از افزایش فشار خون، تنظیم مجدد داروها لازم باشد.

هیچ دارویی برای جلوگیری از تشکیل آنوریسم آئورت وجود ندارد، اگرچه مصرف داروهای کنترل کننده‌ی فشار خون و سطح کلسترول ممکن است خطر ابتلا به آنوریسم آئورت توراسیک را کاهش دهند. در حال حاضر مناسب‌ترین روش برای جلوگیری از آنوریسم آئورت یا تشدید آن، حفظ سلامت عروق خونی تا حد امکان است. برای این کار باید اقدامات زیر در نظر گرفته شود:

  • از محصولات تنباکو استفاده نکنید
  • فشار خون خود را تحت نظر داشته باشید
  • به طور مداوم نرمش و ورزش سبک داشته باشید
  • کلسترول و چربی رژیم غذایی را کاهش دهید

اگر برخی از ریسک فاکتورهای آنوریسم آئورت را دارید، با پزشک خود صحبت کنید. اگر در معرض خطر باشید، ممکن است پزشک درمان‌هایی از جمله درمان دارویی برای کاهش فشار خون و از بین بردن استرس وارد بر عروق ضعیف را توصیه کند. همچنین ممکن است غربالگری با اکوکاردیوگرافی، هر چند سال یک بار، را نیز توصیه کند.

کنار آمدن با بیماری و دریافت پشتیبانی

زندگی با آنوریسم آئورت توراسیک می‌تواند استرس زا باشد. سعی کنید از موقعیت‌های استرس زا و عواطف شدید مانند عصبانیت دوری کنید، زیرا این حالات می‌توانند موجب افزایش فشار خون شوند.

برخی از افراد مبتلا یا شرایط مرتبط، ممکن است احساس ترس، اضطراب یا افسردگی را تجربه کنند. در این شرایط در مورد احساسات خود با پزشک صحبت کنید. ممکن است پزشک شما را به روانشناس ارجاع دهد. پیوستن به یک گروه پشتیبانی با افرادی که شرایط مشابهی دارند، برای شما مفید خواهد بود. با پزشک خود در مورد گروه‌های پشتیبانی موجود در منطقه خود صحبت کنید.

آمادگی برای قرار ملاقات با پزشک

اگر فکر می‌کنید که ممکن است به آنوریسم آئورت قفسه سینه مبتلا باشید یا به دلیل سابقه خانوادگی قوی خود نگران هستید، با پزشک خانواده خود ملاقات کنید. اگردر صورت تشخیص زودرس آنوریسم، درمان آسان‌تر و موثرتر است.

اگر تحت غربالگری آنوریسم آئورت قرار می‌گیرید، احتمالاً پزشک از شما سوال خواهد کرد که آیا کسی از خانواده تاکنون آنوریسم آئورت داشته است یا خیر؛ بنابراین این اطلاعات را آماده کنید.

از آنجا که زمان ویزیت محدود است و اغلب نکات زیادی برای گفتگو وجود دارد، بهتر است برای قرار ملاقات خود آماده باشید. در ادامه برخی از اطلاعاتی که به شما در آمادگی برای ویزیت پزشک کمک می‌کند و آن چه از پزشک انتظار می‌رود، آورده شده است.

شما چه کاری می‌توانید انجام دهید

  • از محدودیت‌های پیش از ویزیت آگاه باشید. در زمان تعیین وقت ملاقات، حتماً سوال کنید که آیا باید کار بخصوصی انجام دهید یا خیر مانند محدودیت رژیم غذایی. برای مثال برای انجام اکوکاردیوگرافی ممکن است لازم باشد که بیمار ناشتا باشد.
  • علائم خود را یادداشت کنید. حتی علائمی که به نظر می‌رسد به آنوریسم آئورت مرتبط نباشد.
  • اطلاعات کلیدی شخصی خود را یادداشت کنید. از جمله سابقه خانوادگی بیماری قلبی، آنوریسم یا بیماری بافت همبند.
  • لیستی از تمامی داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌های مصرفی تهیه کنید.
  • در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. گاهش اوقات یادآوری تمام اطلاعاتی که در حین ویزیت ارائه می‌شود دشوار است. شخص همراه می‌تواند در یادآوری اطلاعات فراموش شده کمک کند.
  • بحث در مورد رژیم خود، عادات ورزشی و مصرف دخانیات. اگر از قبل رعایت رژیم نداشته و ورزش نکرده‌اید، آماده باشید تا در مورد هر چالشی که در شروع کار با آن روبرو هستید با پزشک خود صحبت کنید. اگر سیگاری هستید یا سابقاً سیگاری بودید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
  • نتایج تصویربرداری را ارسال کرده و سوابق پزشک خود را به همراه داشته باشید. ارسال نتایج تصویربرداری به پزشک و همراه داشتن سوابق پزشکی کمک کننده است..
  • سوالاتی که می‌خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.

وقت شما با پزشک محدود است ، بنابراین تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می‌کند تا از وقت ویزیت نهایت استفاده را ببرید. در صورت اتمام زمان، سوالات خود را از مهمترین تا کم‌اهمیت ترین لیست کنید. در خصوص آنوریسم آئورت، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

  • علت احتمالی علائم من چیست؟
  • برای تأیید آنوریسم آئورت توراسیک به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
  • چه روش‌های درمانی موجود است و کدام یک را برای من توصیه می‌کنید؟
  • چه میزان فعالیت بدنی برای من مناسب است؟
  • آیا لازم است که رژیم غذایی خود را تغییر دهم؟
  • هر چند وقت یک بار باید از نظر آنوریسم غربالگری شوم؟
  • آیا سایر اعضای خانواده نیر باید غربالگری شوند؟
  • من بیماری دیگری نیز دارم. چگونه می‌توانم این شرایط را به بهترین شکل با هم مدیریت کنم؟
  • آیا دارویی که برای من تجویز می‌کنید جایگزین دیگر دارد؟
  • آیا بروشور یا سایر منابع چاپی وجود دارد که بتوانم همراه خود داشته باشم؟ برای اطلاعات بیشتر چه وب سایت‌هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده‌اید، از پرسیدن سوالات بیشتر هنگام ویزیت ابایی نداشته باشید.

چه انتظاراتی از پزشک می‌رود

پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می‌پرسد. آمادگی برای پاسخ به این سوالات کمک می‌کند تا زمان کافی برای پرداختن به موضوعاتی دلخواه شما در مورد آنوریسم آئورت وجود داشته باشد. پزشک ممکن است سوالات زیر را بپرسد:

چه زمانی برای اولین بار علائم را تجربه کردید؟
علائم گذرا هستند یا پایدار؟
شدت علائم چقدر است؟

  • آیا سابقه خانوادگی آنوریسم یا بیماری‌های ارثی دیگر مانند سندرم مارفان را دارید؟
  • آیا تا به حال سیگار کشیده‌اید؟
  • آیا سابقه ی فشار خون بالا دارید؟
  • آیا چیزی موجب بهبود علائم شما می‌شود؟
  • آیا چیزی موجب تشدید علائم شما می‌شود؟

تا زمان ویزیت پزشک چه کاری می‌توانید انجام دهید

برای ایجاد تغییر سبک زندگی به شیوه‌ای سالم هرگز دیر نیست. ترک سیگار، خوردن غذاهای سالم و ورزش بیشتر توصیه می‌شود. انجام این کارهای می‌تواند به جلوگیری از آنوریسم آئورت توراسیک و عوارض آن کمک کند.

اگر به آنوریسم آئورت توراسیک مبتلا هستید، باید در مورد اندازه آنوریسم، بروز تغییراتی در آنوریسم و فواصل ویزیت‌های بعدی سوال کنید.

تینا جاویدان


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید