شنيدن جملاتي از نوجوانان مثل ” من بايد خودم رو بكشم ” ، بايد زنگ هشداري برایمان باشد. خودكشي دومين دليل مرگ درميان نوجوانان است.
اگر فرزند نوجوان‌تان موضوعی را با شما مطرح مي‌کند—حتي اگر تصور مي‌كنيد كمي براي جلب توجه است—بلافاصله به آن بپردازيد. متاسفانه، بسياري از نوجوانانی که هرساله اقدام به خودكشي مي‌كنند اغلب دوستان و خانواده شوك زده و مبهوت‌شان اذعان می‌دارند که آنها هرگز تصور نمی‌کردند که عزیزشان اقدام به چنین کاری کند.
حقایقی درباره خودکشی نوجوانان
اگر فرزند نوجوان‌تان درباره خودکشی حرفی می‌زند یا تهدید به اقدام به خودکشی می‌کند، مواردی وجود دارد که باید درباره آن تفهیم شوید. بخشی از فرزند نوجوان‌تان وجود دارد که واقعا ننمی‌خواهد بمیرد. نوجوانانی که درباره خودکشی فکر و اندیشه می‌کنند احتمالا بطور مطلق ناامید، خارج از کنترل، و ناتوان به سازگاری هستند. دردی که آنها تجربه می‌کنند شدید و قابل توجه است، و در این لحظه و موقعیت به نظر می‌رسد خودکشی تنها راه برای نجات یافتن است.
نوجوانان در راستاری خودکشی به دنبال راهی برای متوقف ساختن درد عاطفی‌شان هستند. آنها از آسیب دیدن و احساس اینکه کسی درک نمی‌کند که چه چیزی را پشت سر می‌گذارند خسته هستند.
نشانه‌های هشدار دهنده
برخی از نشانه‌های بالقوه‌ای که یک نوجوان میتواند در شرف خودکشی باشد شامل صحبت درباره یا تهدید به خودکشی است. نوسانات خلقی، تغییرات در روتین زندگی، دوری جستن از دوستان و خانواده، رفتارهای خطرناک یا خودتخریب‌گر، و وقف کردن اموال نیز از نشانه‌هایی هستند که یک نوجوان یا کودک ممکن است درباره آن فکر کند یا در خطر خودکشی باشد.
به نوجوان در فکر و شرف خودکشی چه باید گفت؟
اگر مشکوک هستید که فرزند نوجوان‌تان در فکر خودکشی است، درباره آن بصورت فوری صحبت کنید. آن را جدی بگیرید و به عنوان گذرا بودن، به دنبال توجه بودن، یا درام نوجوانی رد نکنید. برخلاف باور عموم، صحبت درباره خودکشی، افکار و ایده خودکشی را در ذهن نوجوانان نمی‌کارد.
در حقیقت، پرداختن مستقیم به موضوع میتواند بسیار خلاف آنچه که فرزند نوجوان‌تان باید بداند تا اگر دارای افکار یا رفتارهای خودکشی بود عمل کند. این میتواند به آنها در شناسایی مشکل و دانستن چگونگی درخواست کمک کند.
اگر فرزند نوجوان‌تان به اینکه می‌خواهد بمیرد اشاره کند یا آرزو می‌کند مرده بود، آنها را به صحبت کردن درباره پریشانی و رنج‌هایشان تشویق کنید.
راهبردهای زیر میتواند به نوجوان‌تان برای شروع صحبت کمک نماید:
- از فرزندتان بخواهید تا اگر حادثه‌ای منجر شده است تا افکار خودکشی آغاز شوند یا نه. سوالی مثل، ” چه اتفاقی اقتاد؟ میخواهم بیشتر بدانم ” بپرسید. این ممکن است به صحبت درباره آن کمک کند.
- احساسات فرزندتان را بی اعتبار نکنید. از گفتن چیزهایی که ممکن است به‌عنوان پوچ یا بی فایده مثل ” تو باید هرچه که در زندگی داری را قدردانی کنی “، یا ” فکر می‌کنم اغراق میکنی ” درک شوند اجتناب کنید. آن واکنش‌ها درد فرزندتان را کم اهمیت جلوه میدهد.
- نوجوان‌تان را به توصیف آنچه احساس می‌کنند تشویق کنید. چیزی مثل ” من اطلاعی راجع به چیزهایی که برای تو بد بود نداشتم، با من درباره آنچه که اتفاق می‌افتد صحبت کن ” بگویید.
- پذیرش را نشان دهید. بدون قاضوت کلامی و عدم موافقت با اظهارات یا احساسات آنها بهشان گوش بسپارید.
از نوجوان‌تان بپرسید که برای خودکشی برنامه خاصی دارد یا نه. هرچه برنامه خودکشی خاص‌تر باشد، خطر بالاتر است.
بعد از کسب فهم بهتر، پیشنهاد حمایت عاطفی برای نوجوان‌تان دارای اهمیت بسیار است. پیشنهاداتی را استفاده کنید که برای شما، نوجوان‌تان و موقعیت حال حاضر بهترین باشد:
- خاص و مستقیم باشید. تا حد امکان دلسوزانه به او بگویید، ” من نمی خواهم به خودت آسیبی بزنی و من هرکاری که ممکن است برای محافظت از تو دربرابر ارتکاب به خودکشی انجام خواهم داد.”
- توضیح دهید که احساس بیچارگی نوجوان‌تان را می‌فهمید. چیزی مثل ” به نظر میاد تسلیم شده‌ای ” یا ” فکر می‌کنم احساس میکنی راه چاره‌ای وجود ندارد” بگویید.
- به آرامی اشاره کنید که خودکشی راه حل نیست. سعی کنید چیزی مثل ” میدانم گزینه‌هایی وجود دارد که میتواند به تو کمک کند، من از تو میخواهم حداقل آنها را امتحان کنی ” بگویید.
- اجازه بدهید نوجوان‌تان بداند که نگران هستید. نگرانی‌تان درباره به‌زیستی نوجوان‌تان را نادیده نگیرید و کم نشان ندهید.
- قول بدهید که کنار نوجوان‌تان باشید. هرکاری که آنها را ازاین موقعیت عبور میدهد انجام دهید. با بکار بردن جملاتی مثل ” تو تنها نیستی. من برای کمک به تو اینجا هستم و میدانم که چطور همه چیز برای تو بد است ” اطمینان خاطر فراهم کنید.
- به نوجوان خود عشق و دوست داشتن بی قید و شرط‌تان را یادآوری کنید. اکنون زمانی برای نشان دادن میزان توجه‌تان به او است.
اایمنی را سرلوحه خودتان قرار دهید
نوجوانی که درباره خودکشی صحبت می‌کند میتواند در خطر فوری خودکشی باشد. نظرات و صحبت‌های نوجوان خود را جدی بگیرید. مواردی وجود دارد که میتواند برای سرلوحه قرار دادن ایمنی انجام دهید.
ابتدا، تمامی وسایل و مواد خطرناک را از دسترس خارج کنید. با نوجوان‌تان بمانید—اطمینان حاصل کنید که نوجوان‌تان را درطول این بحران تنها نمی‌گذارید. زمانیکه خطر فوری رفع شد، برای فرزندتان کمک فوری دریافت کنید. درمان میتواند مفید واقع شود و مشکلات روانی زمینه‌ای را مشخص و رفع کند و همچنین رنج و پریشانی فرزندتان را تسکین دهد. عواملی که میتوانند خطر خودکشی نوجوانان را افزایش دهند شامل داشتن بیماری‌های روان پزشکی ( همانند افسردگی یا اضطراب )، مشکلات قلدری، مشکلات بین فردی، و مصرف مواد میشود. دریافت کمک برای نوجوان‌تان با این چنین مسائلی بخش مهمی از پیش‌گیری از خودکشی است.
