محققان موسسه تحقیقات پزشکی QIMR Berghofer یک تست پروتوتایپ ایجاد کرده‌اند که می‌تواندمشخص کند که آیا ایمونوتراپی برای بیمار مبتلا به ملانوم متاستاز دهنده‌ی کشنده مفید است یا خیر.
جزئیات مربوط به این آزمایش و مطالعه در Clinical Cancer Research، مجله انجمن تحقیقات سرطان آمریکا منتشر شده است.
تست پروتوتایپ سطح پروتئین LC3B را روی سلول‌های سرطانی تشخیص می‌دهد. سطح بالای LC3B با پاسخ‌های بهتر بیمار به نوعی از درمان ایمونوتراپی به نام ایمونوتراپی مهارکننده ایست بازرسی مرتبط است.
ملانومای متاستاتیک یک بیماری بسیار تهاجمی بوده و طبق اطلاعات ارائه شده توسط موسسه بهداشت و رفاه استرالیا، در سال ۲۰۲۰، ۳۷۵ هزار استرالیایی در اثر این بیماری فوت کرده‌اند.
بیشتر بیماران تحت عمل جراحی قرار گرفته و تقریباً تمام بیماران مبتلا به ملانوم متاستاتیک به عنوان درمان خط اول استاندارد، تحت ایمونوتراپی قرار می‌گیرند.
درمان‌های ایمنی به میزان قابل توجهی موجب درمان و بقای بیماران مبتلا به ملانوم متاستاتیک شده‌اند اما بیش از نیمی از بیماران به ردمان پاسخ نمی‌دهند. ما باید این بیماران را به سرعت و با داروهای صحیح درمان کنیم تا در روند درمان به موفقیت بیشتر برسیم.
دانشیار محقق ارشد جیسون لی، رئیس گروه اپی‌ژنتیک و بیماریQiRR Berghofer
مطالعه انجام شده نشان می‌دهد که بیماران با سطح بالای LC3B در سلول‌های توموری به دلیل پاسخ بهتر به ایمونوتراپی نسبت به بیماران با سطح پایین تر LC3B، بقای بیشتری نیز دارند. این مطالعه نشان می‌دهد که ۹۵% از بیماران با سطح LC3B بالا پس از سه سال زنده بودند، اما این میزان در بیماران با سطح LC3B پایین حدود ۶۰% است. محققان از نمونه‌های توموری و خون جمع آوری شده از بیماران مبتلا به ملانوما قبل و بعد از درمان برای درک بهتر نقش پروتئین LC3B در ملانوم متاستاتیک و توسعه تست پروتوتایپ استفاده کردند.
گرگ کلی، دانشجوی دکترای گروه اپی‌ژنتیک و بیماری QIMR Berghofer، اظهرا دارد که آن‌ها کشف کردند که در بیماران مبتلا به ملانوم متاستاتیک مقادیر بسیار بالایی از آنزیم اپی‌ژنتیک G9a وجود دارد که بر پروتئین LC3B عمل می‌کند.
آنزیم G9a مانند یک راه بندان عمل می‌کند و توانایی رسیدن سلول‌های ایمنی مبارزه کننده با سرطان به تومور را کاهش می‌دهد.
با توجه به کارهای قبلی این گروه، ما کشف کردیم که چگونه هدف قرار دادن آنزیم G9a می‌تواند در مبارزه با ملانوم کمک کننده باشد. تست‌های آزمایشگاهی ما نشان داد که مهار آنزیم G9a منجر به سطح بالای پروتئین LC3B می‌شود، بنابراین سیستم ایمنی بدن همراه با ایمونوتراپی می‌تواند بهتر با ملانوم مبارزه کند.
گرگ کلی
دانشیار لی معتقد است که این یافته‌ها امیدواری بیشتری را در خصوص گزینه‌های درمانی جدید در آینده فراهم کرده است. آن‌ها اکنون در تلاش هستند تا دارویی تولید کننده که بتواند به شکل موثری آنزیم G9a را مهار کند. اما این کار زمان بر خواهد بود.
ما اعتقاد داریم که مسدود کردن فعالیت آنزیم‌های G9a موجب افزایش سطح پروتئین LC3B می‌شود و بیماران به ایمونوتراپی و حتی سایر درمان‌ها پاسخ بهتری می‌دهند.
محققان قصد دارند مطالعه را با استفاده از مجموعه بیشتری از نمونه‌های بیمار برای تست قدرت آزمایش پروتوتایپ برای پیش بینی مقاومت در برابر ایمونوتراپی گسترش دهند.
