بازگشت از مرگ
تکنیک CRISPR/Cas9 امکان پیشرفتهای قابل توجهی را فراهم کردهاست. پژوهشگران از این تکنیک برای درمان آنمی داسیشکل، مبارزه با قحطی و حتی درمان سرطان استفاده کردهاند. حال این ابزار ویرایش ژنی میتواند گونههای منقرض شده را به حیات بازگرداند و دانشمندان معتقدند این اتفاق میتواند در دو سال آینده برای ماموت پشمالو رخ دهد.
پروفسور جورج چرچ (Prof George Church) و تیم تحقیقاتی ایشان در دانشگاه هاروارد DNA ماموتهای منجمد شده را که در قطب شمال محفوظ مانده، مطالعه کردهاند. مشخصاً ایشان به دنبال ژنهایی بودند که آنها را از فیلها متمایز میکرد.
با توجه به اینکه گونهی فیلها هم اکنون در مرز انقراض قرار دارند، تیم تحقیقاتی در نظر دارد DNA ماموت را به ژنوم رویان فیل پیوند زند تا از این طریق دورگهی ماموت-فیل ایجاد کند. هدف نهایی پرورش یک رویان ماموت درون رحمی مصنوعی است تا از دستگاه تولید مثل یک فیل سالم استفاده نشود.
پروفسور چرچ اظهار میدارد:
هدف ما تولید یک رویان دورگهی فیل-ماموت است. در واقع بیشتر شبیه فیلی خواهد بود که چند صفت از ماموتها را به همراه دارد. هنوز به آن مرحله نرسیدهایم ولی این امر میتواند در حدود دو سال آینده اتفاق افتد.
بازگشت از مرز انقراض
به همان اندازه که ایجاد پارک ژوراسیک عصر یخبندان نفسگیر است، این تکنولوژی کاربردهای دیگری نیز دارد. به نظر دکتر Edze Westra از دانشگاه Exeter:
این تکنولوژی میتواند برای مهندسی DNA گونههای در معرض انقراض یا آنهایی که بیش از حد دچار درونآمیزی شدهاند (inbred)، جهت افزایش شانس زندهماندن به کار رود.
پروفسور چرچ میگوید پروژهی ماموت دو هدف اصلی دارد: حفظ آیندهای جایگزین برای فیل آسیایی در معرض خطر و کمک به مبارزه با گرمشدن زمین. دکتر چرچ توضیح میدهد که این حیوانات میتوانند “با لگدکردن برفها، توندرا را از ذوبشدن محافظت کنند. در تابستان با ساقطکردن درختان به رشد چمنزار کمک میکنند.”
هر کدام از این احتمالات ارزش ادامهی پژوهشها را دارد. تکنولوژی کمک میکند ناممکنها به واقعیت بپیوندند. تنها در چند سال گذشته نمیتوانستیم تصور کنیم روزی حیوانات منقرضشده به حیات بازگردند اما اکنون ممکن است تنها چند سال با واقعیت یافتن آن فاصله داشتهباشیم.