اروپاییانی که به آمریکا آمده بودند، به طور ناخواسته امراضی مانند آبله و سرخک را با خود آوردند که موجب مرگ بیش از ۹۰ درصد مردم بومی شد. اما به تازگی مشخص شده که این میکروب ها، کل آن چیزی نبودند که اروپاییان با خود می بردند.
اروپاییان و برده های آفریقایی آن ها علاوه بر این، گونه هایی جدید از باکتری که هلیکوباکترپیلوری (Helicobacter pylori) نام دارد و به عنوان یکی از عوامل ایجاد زخم های معده و سرطان معده شناخته شده است، با خود به همراه آوردند.قسمت پیچیده ماجرا این است که این باکتری های H. pylori «خارجی» مانند ویروس آبله باعث مرگ سریع مردم محلی نمی شدند؛ در عوض، این گونه های خارجی جای گونه های بومی H. pylori را که دربدن مردم وجود داشتند گرفتند و در نتیجه باعث شدند که گونه های محلی تا مرز انقراض پیش روند.
آثار این اتفاق شاید امروزه مشاهده می شود؛ گونه های قبلی H. pylori که اکنون ساکنان دورگه یا چندرگه آمریکا را آلوده کرده است، می تواند دلیل خوبی برای این موضوع باشد که چرا آمریکای جنوبی مخصوصاً در سال های اخیر دارای یکی از بیشترین آمار مبتلایان به زخم معده و سرطان معده در جهان باشد.
H. pylori نوعی از باکتری است که در معده یافت شده و از فردی به فرد دیگر از طریق بزاق (راه دهان به دهان) یا به دلیل عدم رعایت موازین بهداشتی در تهیه غذا منتقل می شود (راه دهانی مدفوعی ). بیش از نیمی از جمعیت جهان به این باکتری آلوده اند؛ هرچند با توجه آمار سازمان جهانی بهداشت، کم تر از ۲۰ درصد افراد به زخم معده و کم تر از ۲ درصد افراد به سرطان معده مبتلا می شوند. نرخ بیماری های ناشی از آلودگی با H. pylori معمولاً در کشورهای مرفه و ثروتمند آمریکای شمالی، اروپا و شرق آسیا کم تر است اما در آمریکای جنوبی و آسیای مرکزی همچنان بالاست. افرادی را که به زخم معده ناشی از H. pylori دچار هستند، می توان با رژیمی منظم از آنتی بیوتیک ها درمان کرد.
در یک بررسی جدید که توسط گروهی به رهبری Kaisa Thorell از انستیتو Karolinska از سوئد و Koji Yahara از انستیتو ملی بیماری های واگیردار ژاپن انجام شد، دانشمندان بیش از۴۰۰ توالی ژنی باکتری H. pylori که از گونه هایی که از آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی جمع آوری شده بود، مورد آزمایش و تجزیه و تحلیل قرار دادند. آن ها فهمیدند گونه های آفریقایی و اروپایی در سرتاسر آمریکا به همراه اندکی از گونه های آمریکایی با یکدیگر ترکیب شده اند و نشان می دهد که بعد از ورود مهاجران، باکتری های غیربومی به سرعت بین مردمانی از قومیت های متفاوت منتشر شده و گونه های بومی باکتری به تدریج کاهش یافته اند.
Daniel Falush از دانشگاه Bath بریتانیا و مسئول ارشد این بررسی می گوید:
بومیان آمریکا دارای گونه هایی از اجداد شرق دور خود بودند (که هزاران سال پیش از آسیا مهاجرت کرده بودند) که امروزه فقط آثاری از آن در جوامع دورافتاده مشاهده می شود.به هرحال، یافتن دلایل جایگزینی نیازمند بررسی های جزئی تری است.
اما یکی از دلایل این موضوع که برخی از جمعیت های ساکن آمریکا نرخ بالایی از زخم معده و سرطان معده را دارند، می تواند وجود عدم تطابق بین قومیت بیمار و خاستگاه باکتری باشد که با خود حمل میکنند؛ بررسی ها نوعی ارتباط را میان این عدم تطابق و افزایش خطر بیماری یافته اند.
برای مثال در سال ۲۰۱۴، محققان در مرکز پزشکی دانشگاه Vanderbilt گزارش کردند که گونه آفریقایی H. pylori به طور نسبی در افرادی که آفریقایی تبار بودند، نسبت به کسانی که تبار سرخپوستی داشتند خوش خیم تر بوده و کمتر بیماری ایجاد می کند. بررسی مشابه دیگری روی همین گروه نشان داد که گونه اروپایی باکتری، در افراد آمریکایی تبار (بومی آمریکا) موجب ایجاد ضایعات پیش سرطانی بیشتری نسبت به اروپایی تبارها می شود.
به گفته Falush یافته های جدید احتمالا در آینده برای تحقیق بر روی ارتباط میان گونه های منحصر به فرد باکتری و خطر آن ها در ایجاد زخم معده و سرطان معده در جمعیت های مختلف انسانی مفید خواهند بود.
