مطالعات اخیر نشان دادهاند که در واقع ۳۰ دقیقه دویدن التهاب مفاصل زانو را کاهش میدهد. این مطالعه موجب شده که خیلیها سوال کنند آیا دویدن واقعا ریسک مبتلا شدن به این مشکلات را افزایش می دهد یا در جلوگیری از این مشکلات سودمند است.
دویدن درطول زمان باعث درد زانوها، درد مفاصل، آرتروز و دیگر امراض میشود. ولی مطالعات اخیر نشان داده اند که درواقع ۳۰ دقیقه دویدن التهاب مفاصل زانو را کاهش میدهد. این مطالعه موجب شده که خیلیها سوال کنند آیا دویدن واقعا ریسک مبتلا شدن به این مشکلات را افزایش می دهد یا در جلوگیری از این مشکلات سودمند است.
در گزارش، منتشر شده در ژورنال اروپایی فیزیولوژی کاربردی، محققان در دانشگاه یانگ بریگهام ۱۵ دونده سالم در سنین ۱۸-۳۵ را به آزمایشگاه بردند و از خون و مایع مفصلی زانو قبل و بعد ازدویدن آنها روی تردمیل نمونه برداری کردند. نمونه های مشابهی در هنگام عدم فعالیت نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
محققان انتظار داشتند که شاهد افزایش مولکولهایی باشند که التهاب را در مایع مفصلی زانو بعد از دویدن زیاد میکنند، ولی چنین چیزی مشاهده نکردند. درعوض آنها دریافتند که درواقع علائم پیش التهابی بعد از ۳۰ دقیقه دویدن کاهش مییابند. دانشمندان در نهایت به جایی رسیدند که اطلاعات کامل را تنها از ۶ نفر از افراد حاضر در تحقیق به دست آوردند، ولی نتایجی مشابه را در همه کسانی که در تحقیق شرکت داشتند مشاهده کردند.
بانی این تحقیق، مت سیلی، پروفسورعلم ورزش در بی وای یو گفت:
“این تعجب آور است. ما انتظار داشتیم که مولکولها افزایش یابند ولی برعکس شد.”
سیلی تأکیید کرد که این گزارش یک تحقیق آزمایشی است و در بین تعداد محدودي از مردم، انجام شده است و بنابراین چیز زیادی نمیتوان از یافته های آن استنباط کرد. البته محققان فقط به التهابات بلافاصله بعد از دویدن نگاه میکنند، نه یک هفته یا یک ماه بعد. ولی سیلی میگوید که قرار است تیمش در آینده تحقیقی مشابه را بین افراد بیشتری انجام دهد.
سیلی اضافه کرد:
“من فکر میکنم و امیدوارم که اطلاعات حاکی از آن باشد که دویدن برای مفاصل خوب است. گرچه نتایج محدود اند، غیر ممنتظره هم هستند و می توانند مهم باشند.”
بعضی از متخصصان که در جریان تحقیق نبودند میگویند درحالی که یافتههای تحقیق خیره کننده است_حتی با وجود نمونه کوچک_ هنوز مشخص نیست که آیا دویدن میتواند از آسیب یا آرتروز جلوگیری کند. دکتر برایان فیلی، جراح ارتوپد دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو، میگوید:
“اطلاعاتی در هر دوطرف این مرز وجود دارد. ما میدانیم که افراد زیادی هستند که همیشه میدوند بدون اینکه مشکلی در زانویشان داشته باشند، و همچنین افرادی هستند که در سنین کم آرتروز دارند.” (فیلی در تحقیق اخیر مشارکت نداشت)
۳۰ دقیقه دویدن برای بسیاری از دوندهها زمان تقریبا کوتاهی است، و فیلی میگوید که این مطالعه لزوما نشان نمیدهد که دویدن در مسافتهای طولانی بی خطر است. مطالعات دیگر درباره دوندههای ماراتون تغییراتی در غضروف یافتهاند که میتواند مقدمه مشکلاتی باشد که ماه ها بعد از مسابقه طولانی امکان دارد باقی بماند.
فیلی میگوید:
“به عنوان جمع بندي باید گفت که این تحقیق نشان میدهد که احتمالاً این برای ما یک مزیت تحولی است که به ما اجازه میدهد مسافت های کمتری را بدویم تا بدن ما از غضروف با کاهش التهاب محافظت کند. دویدن برای مسافتهای طولانی ممکن است شرایطی را ایجاد کند که زانو برای کاهش التهاب مقاومت کند و این منجر به عاملی برای از بين رفتن مفاصل میشود.”
سیلی و فیلی هر دو توافق دارند که مزایای دویدن از خطرات ندویدن بیشتر است(مخصوصا اگر به طور متعادل انجام شود). فاکتورهای دیگر مثل وزن یا ژنتیک هم ممکن است در این امر، که آیا احتمال اینکه فرد در معرض ابتلاء به آرتروز یا بقیه آسیبهای ناشی از دویدن هست یا نه، دخیل باشند. ما برای درک کامل معایب و مزایای دویدن به تحقیقات بیشتری نیاز داریم. در این بین، افرادی که میدوند میتواننداز طریق تمرینات ورزشی تکمیلی و در نظر گرفتن زمانی برای بهبودی، علاوه بر توجه به هر نوع درد یا تورمی، خطر آسیبهای مربوط به زانو را کاهش دهند.