آمیختگی در سرتاسر جهان دیرینه

مطالعه جدیدی گزارش می‌کند فسیل‌هایی که در چین کشف شدند به وسیله مغز بزرگ انسان امروزی، جمجمه پهن و کوچک انسان‌های اولیه و گوش‌های داخلی نئاندرتال‌ها توانست ارتباطی عجیب بین اجداد انسان امروزی و نمونه منقرض شده آن را آشکار کند.
محققان این مطالعه جدید می‌گویند: این فسیل‌های جدید به این موضوع اشاره می‌کنند که بیش از آنچه در گذشته فکر می‌شد گروه‌های پراکنده انسان‌های باستانی در اوراسیا به لحاظ ژنتیکی در ارتباط بوده‌اند.
مولف همراه این مطالعه اریک ترینکاس، مردم‌شناس دانشگاه واشنگتن در سنت‌لوئیس، می‌گوید: من دوست ندارم به اینکه این فسیل‌های آن گونه‌های دورگه هستند فکر کنم. ایجاد پیوند بر این موضوع اشاره دارد که این گروه‌ها از یکدیگر جدا و مجزا شدند و فقط گاهی اوقات بریکدیگر اثر کرده‌اند. چیزی که آن فسیل‌ها نشان می‌دهد این است که این گروه‌ها به طور اساسی جدا نشدند. براساس شواهد کشف شده فرضیه این است که جدا شدن اجداد در قسمت‌های مختلف دنیا به صورت فزاینده‌ای با یکدیگر در تناقضند.
انسان امروزی در ابتدا ۱۵۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ سال پیش در آفریقا ظاهر شد. یافته‌های اخیر باستان‌شناسی و ژنتیک اظهار می‌کند که اولین مهاجرت به خارج از آفریقا توسط انسان امروزی حداقل ۱۰۰۰۰۰ سال پیش شروع شد. اگرچه تعدادی از گروه‌های اولیه که به اصطلاح انسان‌های باستانی نامیده‌ می‌شوند قبل از آن آفریقا را ترک کرده بودند. برای مثال نئانادرتال‌ها حدودا بین ۲۰۰۰۰۰ و ۴۰۰۰۰ سال پیش در اروپا و آسیا زندگی می‌کردند.
ترینکاس می‌گوید: ماهیت جزجز سابقه فسیل‌های انسان، تعیین بیولوژِیکی انی اجداد انسان‌های امروزی در شرق اوراسیا را به یک ترفند تبدیل کرده است. کشف جزئیات این ناحیه می‌تواند جنبه‌هایی از سیر تکاملی انسان امروزی که کمتر از آن می‌دانیم را روشن کند و باعث ایجاد فهم چگونگی تعامل انسان باستانی و امروزی شود.
در مطالعه جدید، دانشمندان قطعات مربوط به دو جمجمه انسان را تحلیل کردند. این قطعات توسط نویسنده رهبر مطالعه ژان یانگ لی که یک باستان‌شناس در آکادمی علوم چین در بنجینگ است، بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ در طی کارهای میدانی در شهر Xuchang در مرکز چین، کشف شدند. طبق گفته محققان این فسیل‌ها مربوط به ۱۰۵۰۰۰ تا ۱۲۵۰۰۰ سال پیش بودند.
زویی جی وو، دیرینه‌شناس آکادمی علوم چین، مولف شرکت‌کننده در این مطالعه می‌گوید: این منطقه که این بقایا یافت شدند، زمانی که این انسان‌های باستانی زندگی می‌کردند یک دریاچه فصلی در میان چمنزار و کمی جنگل بوده است. و به Live Science گفت: محققان در این ناحیه فسیل‌های مربوط به ۲۰ پستاندار دیگر شامل کرگدن، گوزن، اسب، غزال و جوندگانی را نیز کشف کردند و بر روی یک ششم این استخوان‌ها علامت‌هایی بود که نشان می‌داد انسان‌ها آن‌ها را شکار کردند.
محققان عقیده دارند بخشی از جمجمه‌های این انسان‌ها ویژگی‌های را نشان می‌دهد که در گروه‌های مختلف انسان‌ها در اوراسیا دیده می‌شود. مانند انسان‌های اولیه‌ی امروزی که در منطقه شرقی اوراسیا بوده‌اند و جمجمه‌های پهن و کوچکی داشته‌اند. علاوه‌ بر این، مجاری نیم‌دایره‌ای در گوش میانی و ترتیب مناطق عقبی در این جمجمه‌ها بسیار شبیه به ویژگی‌های نئاندرتال‌های ناحیه غربی اوراسیاست.
گردآوری ویژگی‌های موجود در منطقه مرکزی چین اظهار می‌کند که جمعیت انسان‌های اورسیا بیش از آن چیزی که در گذشته فکر می‌شد با یکدیگر در ارتباطند.
ترینکاس به Live Science گفت: ما ارتباط متقابل عمومی‌ای را مابین همه‌ی جمعیت‌های جهان دیرینه مشاهده کردیم. ویژگی‌هایی که ما فکر می‌کردیم متعلق به یک ناحیه است، در قسمت‌ دیگری از جمعیت ظاهر شده اگرچه تکراری که در این ویژگی‌ها ظاهر می‌شود ممکن است در مناطق مختلف، متفاوت باشد.
وو به Live Science گفت: کارمیدانی در این ناحیه به امید کشف جمجمه کامل (که صورت را نیز نشان دهد) و دندان‌های این انسان‌های باستانی است. بنابراین ما می‌توانیم بگوییم که آن‌ها چه شکلی بودند.