ملاتونین می‌تواند بروز اثرات پیری را آهسته‌تر کند. محققان معالجه‌ای بر پایه‌ی ملاتونین پایه‌گذاری کرده‌اند که می‌تواند اولین اثر پیری را در پستانداران کوچک به تأخیر بیاندارد.
هورمونی که بهتر با عنوان “نگه‌دارنده‌ی زمان” شناخته می‌شود؛ ملاتونین به صورت طبیعی در طول شب در بدن ترشح می‌شود و به همین دلیل سیگنالی بیولوژیکی برای شب‌هنگام می‌باشد. این ترشح به موجود زنده برای هماهنگ شدن با ریتم روز و شب کمک می‌کند.
Elodie Magnanou و همکارانش در Laboratoire اثرات طولانی‌مدت ملاتونین را روی پستاندار کوچکی که در شب حشره‌خواری می‌کند (Greater White-toothed shrew) بررسی کردند. در موقعیت‌هایی نرمال این جانور اولین نشانه‌های پیری را بعد از گذشت ۱۲ ماه نشان می‌دهد؛ دلیل اصلی آن هم کاهش ریتم ۲۴ ساعته در فعالیت‌هایش می‌باشد. با توزیع و مدیریت مداوم ملاتونین کمی قبل از شروع ۱۲ ماهگی، شروع نشانه‌های پیری ۳ ماه به تعویق می‌افتد که دوره‌ای قابل توجه نسبت به طول این عمر این جانور می‌باشد.
اکنون نقش‌های مفید و کاربردی از ملاتونین شناخته شده است که شامل خاصیت آنتی‌اکسیدانی، ضدافسردگی و کمک به حل مشکلات خواب می‌باشد. قدم بعدی درک شیوه‌ی عمل هورمون روی کند کردن فرآیند پیری است؛ چون تنها مطالعه‌ی اثرات یک پدیده نمی‌تواند تمام جوانب آن را مشخص کند. برای درک کامل و همه‌جانبه از پدیده‌ای علمی باید مکانیسم آن را درک کرد و بدین وسیله است که می‌توان به استفاده‌های انسانی آن فکر کرد.
جانوری که از آن بحث کردیم (Greater White-toothed shrew) طولی عمری در حدود ۱۲ تا ۱۸ ماه در حیات وحش و ۳۰ ماه در قفس دارد ولی این افزایش طول عمر در قفس اثرات پیری را به تعویق نمی‌اندازد و فقط سن را افزایش می‌دهد.
