افسردگی به معده ارتباط داده شده، و مشکلات پوستی به دنبال اضطراب ایجاد می‌شوند.
در طول دهه‌های گذشته محققان نشان داده اند که اختلالات روانی مانند افسردگی فقط در سر ما اتفاق نمی‌افتند، بلکه روی کل بدن ما تاثیر می‌گذارند.
در حال حاضر، برای اولین بار، دانشمندان توانسته اند مشخص کنند هر یک از اختلالات جسمی با کدام اختلال روانی در نوجوانان ارتباط دارد. نتایج نشان می‌دهد که افسردگی، اضطراب و اختلالات غذایی همگی تاثیر فیزیکی خود را روی بدن می‌گذارند.
مطالعه‌ی جدید نشان داده است که بیماری‌های دستگاه گوارشی و آرتریت، پس از ابتلا به افسردگی شایع تر هستند، و نوجوانانی که از اضطراب رنج برده اند، بیشتر مستعد مشکلات پوستی می‌باشند.
البته باید به روشنی بیان شود که این مطالعه فقط همبستگی و ارتباط بین این اختلالات را نشان می‌دهد و هیچ چیز قطعی درمورد اینکه این اختلالات روانی موجب این اختلالات فیزیکی می‌شوند وجود ندارد.
اما محققان ارتباطی بین آن‌ها یافته اند که ارزش بررسی دارد، خصوصا که یک پنجم از جوانان آمریکا مشکلات سلامت روانی را تجربه می‌کنند.
برای فهمیدن این موضوع، تیمی از دانشگاه بازل سوئیس و دانشگاه و دانشگاه رور بوخوم آلمان اطلاعات ۶۴۸۳ نوجوان آمریکایی بین سنین ۱۳ تا ۱۸ سال را مورد بررسی قرار دادند.
پس از در نظر گرفتن فاکتور‌هایی مانند شیوه‌ی زندگی و متغیر‌های اجتماعی جمعیتی، آن‌ها توانستد نشان دهند:
- نوجوانانی که افسردگی داشتند بیشتر مستعد مشکلات گوارشی و آرتریت بودند.
- اضطراب معمولا موجب بیماری‌های پوستی می‌شد.
- اضطراب در نوجوانانی که قبلا بیماری‌های قلبی داشتند شایع تر بود.
- اختلالات غذایی در نوجوانانی که به صرع مبتلا بودند، شایع تر بود.
می‌توانید در شکل زیر مشاهده کنید که هر یک از اختلالات روانی کدام مشکل جسمی را پیش بینی میکند:
سال گذشته همین تیم توانسته بود ارتباط بین اختلالات فیزیکی خاص و بیماری‌های روانی را نشان دهد، اما این اولین باری است که آن‌ها توانسته اند این ارتباط را در قالب نقشه ای که در امتداد چهارچوب زمانی است به تصویر بکشند. به عبارت دیگر، آن‌ها توانسته اند ترتیب بوجود آمدن اختلالات را نشان دهند.
درک بهتر این ارتباطات می‌تواند به محقققان کمک کند که در آینده نوجوانان را بهتر درمان کنند، و همچنین ریسک فاکتور ظهور سایر مشکلات و اختلالات را پیش بینی کنند.
ماریون تگتوف، محقق دانشگاه بازل، اظهار داشت:
“برای نخستین بار، ما ثابت کردیم که صرع موجب افزایش احتمال اختلالات غذایی می‌شود، عارضه ای که قبلا تنها در گزارش کیس‌های فردی شرح داده شده بود.
این موضوع نشان می‌دهد که روش‌های درمان صرع می‌توانند تاثیرات بالقوه‌ای روی اختلالات غذا خوردن نیز داشته باشند.”
با وجود اندازه‌ی بزرگ نمونه، محدودیت‌هایی برای این مطالعه وجود داشت که باید با تحقیقات بیشتر در آینده حل شوند.
به عنوان مثال سلامت روان نوجوانان نه به صورت تشخیص رسمی، بلکه بر اساس اطلاعات حاصل از پرسش نامه‌ای که به آن‌ها داده شده بود، و همچنین اطلاعات ارائه شده توسط نوجوانان و والدینشان ارزیابی شد.
اما این مطالعه زمینه را برای تحقیقات بیشتر پیرامون مشکلات سلامت روان و سلامت فیزیکی هموار میکند، و یادآوری میکند که سلامت روان ما ارتباط بسیار نزدیکی با بقیه بدن دارد.اکنون زمان آن رسیده که درمورد چگونگی اثر متقابل این دو فکر کنیم.
این مطالعه در PLOS ONE منتشر شده است.
