پژوهشی جدید نشان میدهد وضعیت خوابیدن میتواند تاثیر چشمگیری در سلامت نورولوژیکی شما داشته باشد. پژوهشگران معتقدند خوابیدن به پهلو، وضعیتی که تحت عنوان پوزیشن جانبی شناخته میشود، به حذف مواد زاید مغز که موجب بیماری های نورولوژیکی مانند آلزایمر و پارکینسون میشوند، کمک میکند.
یک تیم بینالمللی از دانشمندان که توسط محققین دانشگاه Stony Brook در آمریکا هدایت میشد، از اسکن MRI استفاده کردند تا مغز موش ها را تصویرسازی کنند و دریافتند که مسیر های گلیمفاتیک (سیستمی که مواد زاید شیمیایی را از مغز پاک میکند) در حیوانات زمانی که جوندگان به پهلو میخوابیدند در انجام وظیفه خود حمایت میشدند.
تکنیک محققین به آن ها اجازه داد تا مشاهده کنند چگونه مایع مغزی نخاعی مغز را تصقیه میکند و مواد زاید را به مایع میانبافتی منتقل میکند تا آن ها را از مغز پاک نماید. این مواد زاید شامل آمیلوئیدها و پروتئینهای تائو میباشد که اگر ساخته شوند میتوانند عملکرد مغز را مختل کنند.
هلن بنویست محقق اصلی، در بیانیهای گفت:
آنالیز ها به ما نشان داد که سیستم گلینفاتیک در پوزیشن جانبی نسبت به پوزیشنهای خوابیده به پشت و دمر تاثیرگذارتر است.
یافتهها در The Journal of Neuroscience چاپ شده و خبر خوبی برای بیشتر مردم خواهد بود؛ زیرا که خوابیدن به پهلو رایجترین پوزیشن خواب بین مردم است.
چندین سال قبل، یکی از پژوهشهای گسترده درباره پوزیشن خواب انسانها توسط محققین Sleep Assessment and Advisory Service صورت گرفته بود. طی نظرسنجی ان مشخص شد که ۶۹ درصد از مردم در یکی از سه پوزیشن جانبی استراحت میکنند: پوزیشن جنینی (foetus)، صاف (yearner) و خم شده (log).
افرادی که به شکل جنینی میخوابند (۴۶ درصد) دستها و پاهایشان را به سمت داخل تا میکنند، افرادی که صاف میخوابند (۱۵ درصد) دستها و پاهایشان را صاف به مانند تخته قرار میدهند و در پوزیشن خمشده دست هایشان را در مقابل خود قرار میدهند.
در مقایسه تعداد کمی از مردم روی شکم یا به پشت میخوابند. ۸ درصد مردم به حالت سربازی (soldier) میخوابند (صاف و به پشت و دستها در کنار) درحالیکه در پوزیشن ستارهدریایی (starfish) که شامل ۵ درصد است، به پشت خوابیده و دستها نزدیک سر است.
درحالیکه آزمایش سیستم گلیمفاتیک تنها روی جوندگان انجام شده است، محققین بر این باورند که مزایای مشابه به پهلو خوابیدن برای انسان ها نیز وجود دارد، اگرچه آنها معتقدند تحقیقات بیشتری برای تایید این نظریه نیاز است.
مایکان ندرگارد یکی از نویسندگان تحقیق گفت:
بسیار جالب است که پوزیشن خوابیدن به پهلو رایجترین پوزیشن در انسان ها و بیشتر حیوانات است (حتی در حیات وحش) و به نظر میرسد ما به پوزیشن خوابیدن به پهلو عادت کردهایم تا به طور موثرتری مواد زاید متابولیکی را که در زمان بیداری ساخته میشود، از مغزمان پاک کنیم. این تحقیقات از این مطلب که خوابیدن یک عمل بیولوژیکی متمایز برای تصفیه کردن مواد زایدی که هنگام بیداری انباشته میشوند میباشد، حمایت میکند.
او همچنان معتقد است بسیاری از انواع زوال عقل با اختلالات خواب شامل مشکل در به خواب رفتن، مرتبط هستند. و تصدیق شده است که این اختلالات خواب میتواند از دست دادن حافظه در بیماری آلزایمر را سرعت بخشد. او باور دارد که یافته هایشان با نشان دادن اهمیت پوزیشن خوابیدن، بینش جدیدی را در این موضوع ایجاد میکند.