تُن صدا و سرعت صحبت کردن شما نشان دهنده هوش شما است

آیا دوست دارید که مردم شما را باهوش بدانند؟  ” شما بسیار باهوش‌تر از آنچه به نظر می‌آیید هستید!” تا کنون این جمله به گوشتان خورده است؟ مطمئنا اگر در برخورد اول موقعیت مناسبی که در آن استعداد دارید پیش نیامده باشد، باهوش به نظر نخواهید آمد! و گاهی این موضوع در جامعه و به خصوص در پیش زمینه شغلی آسیب رسان خواهد بود.

Enough می‌گوید:

اگر در یک مصاحبه شغلی  در همان برخورد اول به اندازه کافی باهوش به نظر نیایید آیا شانسی برای موفقیت خواهید داشت؟

صدایتان بیشترین اهمیت را دارد

اما چه چیزی باعث خواهد شد تا در همان برخورد اول باهوش به نظر بیایید؟ اگر از یک رهگذر این سوال را بپرسید، حتما به مهارت‌های روابط عمومی و قیافه اشاره خواهد کرد. اما علم چیز دیگری می‌گوید. در مطالعه‌ای که در نشریه Psychological Science به چاپ رسید؛ در فیلمی دانشجویان MBA دانشگاه شیکاگو توضیح دادند که چرا باید برای شغلی استخدام شوند. سپس به کارفرمایان سه پیشنهاد داده شد: نگاه کردن به ویدیو، گوش کردن به صدا و یا خواندن متن.

و این نتیجه نهایی بررسی بود:

 کارفرمایان داوطلبانی را که صدای آنان را شنیده بودند، در مقایسه با کسانی که متنشان را خوانده بودند، شایسته‌تر، متفکرتر و باهوش‌تر می‌دانستند؛ در نتیجه نظر خوبی نسبت به آنان داشته و برای استخدام آنان مشتاق‌تر بودند. همچنین اضافه کردن صدا به یک متن نوشته شده بدون توجه به اینکه توسط یک خواننده ماهر خوانده شود و یا یک نوجوان معمولی نتایج یکسانی را در بر داشت. اما اضافه کردن تصویر به صدا تاثیری در ارزیابی داوطلبان نداشت. برای نشان دادن هوشتان مهم است که صدایتان به معنای واقعی کلمه شنیده شود.

خلاصه می‌گوییم؛ در برخورد اول آنچه بیشترین اهمیت را دارد صدایتان است نه نگاه و قیافه‌تان.

دلیل این یافته از سیر تکاملی آدمیان نشات می‌گیرد. صدای ما برای داشتن ارتباطات، محتاطانه تراش خورده است. سرنخ‌های زبانی، که نشان ‌دهنده هوش و ذکاوت گوینده است، در یک نوشته گم می‌شود.

۳ راهکار برای داشتن بهترین اثر در برخورد اول

حال که به اهمیت تاثیرگزاری صدایتان پی بردید؛ سه راهکار زیر در ایجاد بهترین تاثیر راهگشا خواهد بود.

از تن صدای پایین استفاده کنید

افراد صدای بلند را نشان دهنده خشم و کودکی می‌دانند؛ بنابراین تن صدایتان را پایین بیاورید این حالت نمایانگر اعتماد به نفس و بلوغ شما ست.

Uptalk؛ تن صدایتان را در انتهای جملات بالا نبرید ، اگر چنین حالتی توام با صدای بلند باشد، تنها نشان دهنده عصبی بودن و کودکی شماست. همچنین افزایش تن صدا در انتهای جملات در نظر شنونده، بدون توجه به محتوای گفتگو نشانگر کمبود اطلاعات گوینده است.

Downtalk؛ تن صدایتان را بیش از حد نیز کاهش ندهید. زیاده روی در استفاده از این تکنیک نشان دهنده حالت تهاجمی و بی‌ادبی ست.

 ازکلمات پرکننده جمله استفاده نکنید

از کلماتی مثل “اه”، “امم”، “مثل”، “بنابراین”، “همانطور که می‌دانید” و اصوات و جملاتی از این قبیل خیلی کم استفاده کنید. به کار بردن بیش از حد این اصوات، نشان دهنده عدم اعتماد به نفس و صلاحیت شماست. اولین قدم جهت رفع این ایراد آن است که خود بدانید چه مقدار از این کلمات استفاده می‌کنید. Lisa B.Marshall متخصص ارتباطات توصیه می‌کند داوطلبان مکالمات خود را ضبط کرده و به مدت دو هفته، روزانه پنج دقیقه به آن گوش بدهند. بهتر است سکوت را جایگزین این اصوات کنید؛ حتی سکوت و توقف زیاد در میان مکالمات اعتبار گوینده را افزایش می‌دهد.

با سرعت بیشتری صحبت کنید

سریع صحبت کنید؛ اما نه آنقدر سریع که هیچ کلمه‌ای از صحبت شما را متوجه نشوند. بر اساس مطالعه‌ی صورت گرفته در دانشگاه Brigham Young کسانی که سریع صحبت می‌کنند، به عنوان افرادی با اعتماد به نفس بالا شناخته می‌شوند. Lisa عنوان می‌کند؛ سرعت استاندارد صحبت کردن ۱۵۰ کلمه در دقیقه است که در کتاب‌های صوتی نیز این توصیه به کار برده می‌شود. مشخصا عدم به کار بردن کلمات پر کننده جمله موجب تسریع صحبت شما خواهد شد.

همچنین می‌توانید برای هر چه بیشتر کردن سرعت سخن گفتنتان از تمرینات خوانداری زیر استفاده کنید:

• خوانش یک متن با سرعت‌های مختلف و صدای بلند را با خود تمرین کنید. ابتدا با یک سرعت معمولی آن را بخوانید و سپس هر بار به آرامی سرعتتان را افزایش دهید.برای چالش بیشتر، متن را از آخر به اول بخوانید در این صورت لازم نیست هر بار زمانی را صرف فهمیدن آنچه می‌خوانید بکنید.
• از زبان پیچان‌ها بهره بجویید! استفاده از این قبیل جملات قبل از سخنرانی‌ها یک تمرین بسیار موثر است. اگر در ادای کلماتی که با حرف خاصی شروع می‌شود مشکل دارید، زبان پیچان‌هایی که با این حرف شروع می‌شود را تمرین کنید. مثلا اگر با ادای حروف “ش” و “س” مشکل دارید، جمله‌ای مثل “شیش سیخ جیگر سیخی شیش هزار”  را با خود تکرار کنید.
• خودتان کلماتی را به نوشته‌ای که می‌خوانید اضافه کنید. به دلخواه حروف اضافه‌ای همچون “و” را به جملات اضافه کنید در چنین حالتی بدون آنکه فکر کنید چه می‌خوانید بدون وقفه به خواندن ادامه خواهید داد. این حالت به گفتار شما قافیه می‌دهد.