این مطالعه‌ی انجام شده در ابتدا سعی بر این دارد که به بررسی این رابطه، در افراد غیر انسانی بپردازد.
تاریخ: ۲۱ جولای ۲۰۱۷
منبع: دانشگاه علوم پزشکی Oregon
تحقیق جدید انجام شده در یک مدل حیوانی نشان می‌دهد که یک رژیم غذایی حاوی چربی زیاد در طول دوران بارداری، باعث تغییر در رشد مغز و سیستم غدد درون ریز فرزند می‌شود. مطالعه‌ی جدید، رژیم غذایی ناسالم را در طول بارداری با اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی در کودکان پیوند می‌دهد.
رژیم غذایی پرچرب نه تنها مشکل سلامتی برای مادران باردار ایجاد می‌کند، بلکه تحقیقات جدید بر روی مدل‌های حیوانی نشان می‌دهد که رشد مغز و سیستم غدد درون ریز نوزادان آنها تغییر پیدا کرده و تأثیرات طولانی مدتی، بر روی رفتار فرزندان دارد. مطالعه‌ی جدید، رژیم غذایی ناسالم در طول بارداری را با آشفتگی‌های روانی و ذهنی همچون اضطراب و افسردگی در کودکان مرتبط می‌داند.
محققان گزارش داده‌اند که با توجه به مصرف سطح بالایی از چربی در رژیم غذایی و چاقی مادران در کشورهای پیشرفته، این یافته‌ها پیامدهای مهمی بر روی سلامت روان نسل‌های آتی دربردارد.
این تحقیق در مجله Frontiers in Endocrinology منتشر شده است.
مطالعه‌ای که توسط Elinor Sullivan، استادیار بخش علوم اعصاب در مرکز تحقیقات ملی OHSU در Oregon انجام شده، اثرات رژیم غذایی سرشار از چربی را در مادران غیر انسانی مورد آزمایش قرار می‌دهد. کنترل شدید رژیم غذایی آنها در یک جمعیت انسانی، غیرممکن است. این مطالعه تغییرات رفتاری فرزندان را در ارتباط با نارسایی توسعه‌ی سیستم سروتونین مرکزی در مغز نشان داد و علاوه بر آن نشان داد که معرفی یک رژیم غذایی سالم در نوزادان تازه متولد شده، موفق به معکوس کردن اثرات نمیشود.
مطالعات قبلی، همراهی طیف وسیعی از سلامت روان و اختلالات رشد عصبی را در ارتباط با مادران چاق و کودکانشان نشان می‌دهد. تحقیقات جدید برای اولین بار نشان دادند رژیم غذایی سرشار از چربی که به طور فزاینده‌ای در جهان توسعه یافته است، تاثیرات دراز مدتی بر روی سلامت روان افراد غیر انسانی می‌گذارد.
در ایالات متحده ۶۴ درصد زنان، در سنین باروری دارای اضافه وزن و ۳۵ درصد از آنها چاق می‌باشند. مطالعه جدید نشان می‌دهد که اپیدمی چاقی در ایالات متحده، ممکن است اثرات transgenerational را تحمیل کند.
Sullivan، نویسنده‌ای بزرگ در این مطالعه گفت:
این موضوع در مورد سرزنش مادران نیست؛ بلکه این مسئله در مورد آموزش زنان باردار در مورد خطرات احتمالی رژیم غذایی حاوی چربی بالا در دوران بارداری و توانمندسازی آنها و خانواده‌هایشان می‌باشد تا انتخاب‌های درست داشته باشند و با ارائه حمایت، از آنها پشتیبانی کنند. ما نیز باید سیاست‌های عمومی را برای ترویج شیوه زندگی سالم و رژیم غذایی مد نظر قرار دهیم.
محققان ۶۵ زن ژاپنی را به دو دسته تقسیم کردند: به یک گروه، رژیم غذایی سرشار از چربی و به دیگری یک رژیم غذایی تحت کنترل بارداری دادند. آنها پس از آن اندازه‌گیری و مقایسه‌ی رفتار تشویش‌گرایانه در میان ۱۳۵ نوزاد متوجه شدند که هر دوی مردان و زنان در معرض تاثیر رژیم غذاییِ محتوی چربی در طول دوران بارداری هستند و تشویش و نگرانی در گروه اول نسبت به کسانی که در گروه کنترل قرار داشتند بیشتر بوده است. دانشمندان همچنین تفاوت‌های فیزیولوژیکی بین دو گروه را بررسی کرده و دریافتند که قرار گرفتن در معرض یک رژیم غذایی با چربی بالا به هنگام بارداری و در اوایل رشد فرزند، موجب توسعه رشد نورون‌های حاوی سروتونین، که یک انتقال دهنده عصبی بوده و در مغز در حال توسعه می‌باشد، می‌گردد.
OHSU، روانپزشک اطفال که در تحقیق دخیل نبوده، می‌گوید:
یافته‌های جدید نشان می‌دهد که رژیم غذایی، حداقل به اندازه‌ی ژنتیک در رابطه با اختلالات عصبی مانند اضطراب یا افسردگی، اهمیت دارد.
Joel Nigg استاد روان‌پزشکی اطفال و علوم اعصابِ رفتاری در دانشکده پزشکی OHSU نیز می‌گوید:
من فکر می‌کنم این کاملا غم انگیز است که اکثریت مردم، از آگاهی اثر رژیم غذایی مادران بر رفتار فرزندانشان بسیار شگفت زده شده‌اند! ما همیشه به ارتباط بین چاقی و بیماری‌های جسمی مانند بیماری‌های قلبی نگاه کرده‌ایم؛ اما این به واقع، واضح ترین اثباتی‌ست که تاثیر آن را بر عملکرد مغزی نشان می‌دهد.
Sullivan، معاون پژوهش و نویسنده‌ای به اسم Jacqueline Thompson اظهار داشته‌اند؛ بر این باورند که یافته‌ها شواهدی را نشان می‌دهد که، تجهیز کردنِ منابع عمومی برای ارائه غذای سالم و مراقبت‌های قبل و بعد از زایمان به خانواده‌هایی در تمام قشرهای اجتماعی و اقتصادی می‌تواند اختلالات روانی را در نسل‌های آینده، کاهش دهد.
Thompson نبز گفت:
امید من بر این است که افزایش آگاهی عمومی در مورد ریشه‌های اختلالات روان‌پزشکی، بتواند شناسایی و مدیریت این شرایط را در سطح فردی و اجتماعی بهبود بخشد.
منبع گزارش:
موارد توسط دانشگاه علوم پزشکی oregon ارائه شده و اصل مطلب توسط Erik Robinson نوشته شده است.
