شانزده تغییر ژنی مرتبط با امید به زندگی وجود دارد، که ۱۴ مورد آن اخیرا کشف شده و توسط متخصصان مشخص شده است. آنها همچنین سه ژن را نشان دادند که بیان اندک آنها در مغز با طول عمر مرتبط است.
با توجه به اطلاعات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، در ایالات متحده، امید به زندگی در حال حاضر به طور متوسط ۷۸.۸ سال است. آنها همچنین علل اصلی مرگ را شناسایی کرده‌اند، اصلی ترین آنها بیماری های قلبی، سرطان و بیماری های تنفسی مزمن اند.
دانشمندان پیشتر در آرایش ژنتیکی به سرنخ هایی اشاره کرده اند که نشان می دهد که هر فرد چه قدر به زندگی ادامه دهد. با این حال، تا به امروز، تنها دو ژن به عنوان ژن‌های مرتبط با طول عمر (که زندگی فراتر از سن ۸۵ را تعریف می کند) در انسان شناخته شده‌اند.
مطالعه‌ای جدید به رهبری پروفسور Zoltán Kutalik – از موسسه پزشکی اجتماعی و پیشگیری و موسسه بیوانفورماتیک سوئیس، هر دو در لوزان، سوئیس – در حال حاضر مجموع ۱۶ نشانگر ژنتیکی را مشخص می کند که بر مدت زمان زندگی یک فرد را تاثیر می‌گذارند. از این تعداد، ۱۴ اکتشاف کاملا جدید است.
سه ژن مرتبط با طول عمر
پروفسور Kutalik و همکارانش داده های جمع آوری شده از ۱۱۶،۲۷۹ نفر را تجزیه و تحلیل کردند و ۲.۳ میلیون پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (SNP) را مورد بررسی قرار دادند که این تنوع ژنتیکی است که می تواند نشان دهد که فرد به بیماری خاصی مبتلا است یا در شرایط خاصی قرار دارد یا خیر.
به گفته محققان، حدود ۱نفر از ۱۰ نفر دارای ترکیبی از نشانگرهای ژنتیکی هستند که طول عمر کوتاهتر از حد متوسط را تعیین می کنند. آنها توضیح می دهند که به ارث بردن تغییراتی که نشان دهنده کاهش امید به زندگی است ممکن است به معنای کوتاه شدن عمر تا ۷ ماه باشد.
این تحقیق نشان داد که SNPs با طول عمر فرد از نظر اتصال به عوامل متعددی از بیماری یا خطر ابتلا به اعتياد ، مرتبط اند ، بنابراین احتمال دارد فردی که یک وضعیت خاص سلامتی دارد ، مستعد ابتلا به یک ماده مانند نیکوتین باشد.
علاوه بر شناسایی ۱۴ SNP جدید، داده های مربوط به بیان ژن منجر به کشف این شد که بیان کم سه ژن مرتبط با SNPs در مغز (RBM6 ،SULTA1 و CHRNA5) طول عمر طولانی را تعیین می کند.
این یافته با تحقیقات قبلی سازگار است که نشان می دهد CHRNA5 با اعتیاد به نیکوتین منجر به سرطان ریه شده است، بنابراین منطقی به نظر می رسد که بیان کم ژن رمزگذاری شده ، مفیدتر خواهد بود.
مدل‌های انسانی و حیوانی سازگار
پروفسور Johan Auwerx از پروفسور Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne در سوئیس می گوید برای آزمایش اینکه آیا این ژن ها می توانند طول عمر را ایجاد کنند، این تیم آزمایش های بیشتری بر روی موش انجام داد.
محققان دریافتند که موشهای دارای بیان ژن RBM6 در مغز بیشتر از همتایانشان عمر می کنند.
پروفسور مارک رابینسون-رشوی، موسسه بیوانفورماتیک سوئیس و دانشگاه لوزان در این زمینه می‌گوید:
جالب توجه است که بیان ژن برخی از این SNPs ها در انسان مشابه نتایج رژیم کم کالری در موش است که تاثیر مثبتی بر طول عمر دارد
محققان همچنین علاقه مند به همبستگی بین مکانیزم های مولکولی در مدل های انسان و حیوانات بودند و ابراز تمایل به ادامه یافتن تحقیقات دررابطه با این شباهت ها را ابراز کردند.
علاوه بر این کشف، این مطالعه از چارچوب محاسباتی جدید و کارآمد در زمینه ژنتیک و بیوانفورماتیک استفاده می کند. پروفسور Kutalik و همکارانش نشان می دهند که این چارچوب می تواند استفاده های بیشتری برای رسیدن به موشکافی های پزشکی داشته باشد.
