زنان بارداری که دچار بی‌خوابی هستند تقریبا دو برابر دیگران با خطر زایمان زودرسِ قبل از ۳۴ هفتگی مواجه‌اند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا ۲۲۶۵ زن باردار را که اختلال خواب در آنها تشخیص داده شده بود، مورد بررسی قرار دادند و با گروهی از زنان باردار که فاکتور های خطرِ زایمان زودرسِ مشابهی داشتند و فاقد مشکلات اختلال خواب بودند مقایسه کردند. (فاکتور هایِ خطر زایمان زودرس: سابقه قبلی، استعمال دخانیات در طول بارداری، فشار خون بالا و…)
میزان زایمان زودرس بین زنانی که اختلال خواب داشتند ۱۴/۶ درصد و بین زنان فاقد این مشکل، ۱۰/۹ درصد بود. زایمان زودرس به زایمانی گفته می‌شود که قبل از ۳۷ هفتگی اتفاق می‌‌افتد. طبق این مطالعات خطر زایمان قبل از ۳۴ هفتگی در زنان دارای اختلالات خواب، دو برابر زنانِ فاقد این مشکل بود.
محققان تعجب کردند که در کمتر از یک درصد زنان باردار مشکلات خواب تشخیص داده می‌شود و عنوان کردند:
به نظر می‌رسد فقط موارد شدید بی خوابی شناسایی می‌شود. احتمال دارد در صورتی که افراد بیشتری مورد بررسی قرار بگیرند، شیوع اختلال خواب در زنان باردار بیش از این‌ها گزارش شود.
چیزی که در رابطه با موضوع این مطالعه جالب است، این است که اختلال خواب فاکتوری قابل اصلاح است و می توان از اثرات سوء آن برای فرزند و مادر جلوگیری کرد.
ثابت شده است که درمان های رفتاری-شناختی با هدف تغیر الگوهای نگرش یا رفتار، اثرات مثبتی بر مشکلات خواب دارند و می توانند بدون نیاز به دارو‌درمانی که در زنان باردار با محدودیت هایی مواجه است، مشکلات خواب را درمان کنند.
