انسان سدها و توربین‌های بزرگی را بر سر راه آبشار‌ها و رودخانه‌ها قرارداده و ایجاد نموده است که انرژی حاصل از آن‌ها را به الکتریسیته تبدیل کند. برای ایجاد ساختاری هیدرو-نیرو که شباهت چشم‌گیری با ساختار فوق داشته باشد، دانشمدان چینی دست به کار شده و ساختار‌هایی جنراتور مانند بسیار کوچک و سبکی را با بهره گیری از فناوری فیبرهای نانولوله‌ی کربنی، توسعه داده‌اند. فناوری‌ای که حتی می‌تواند جریان خون وریدی را نیز به الکتریسیته تبدیل کند، چه برسد به جریان خون شریانی! توضیح و شرح فرایند و کارکرد این اختراع، در ژورنال Andewandlte Chemie ارائه شده است.
استفاده از آب‌ها و سیالات جاری به عنوان منبعی تجدید پذیر و این که وابستگی چندانی به اب‌و هوا ندارد، از ویژگی بسیار مناسبی برای استفاده در تولید الکتریسته برخورردار است. امروزه حتی جنراتور هایی در ابعادی کوچک و با وزنی کم که بتوانند جریان مایعات بدن را به الکتریسته بدل کنند، قابل تصور است. این که همچین سیستمی چکونه می‌تواند عملی شده و کار کند را تیمی تحقیقاتی از دانشگاه فودان شانگ‌های، چین، توضیح می‌دهد. هوشینگ پنگ و همکارانش فیبری را به اندازه ی کمتر از ۱ میلی‌متر توسعه داده‌اند که می‌تواند در صورت احاطه شدن با محلول‌های سالین جاری، به تولید الکریسته مبادرت کند! چه در رگ خونی، چه در لوله‌ی آزمایشگاه.
مقاله‌ی مرتبط:
مراحل ساخت و قوانین پشت این جنراتور بسیار ساده‌اند. در این طرح، ارایه‌ی منظمی از نانولوله‌های کربنی به دور هسته‌ای پلی متریک، متوالیاً قرار می‌گیرند. این نانوتیوب‌های کربنی، با ویژگی‌هایی چون الکترواکتیو بودن و ثبات مکانیکی شناخته می‌شوند. آن‌ها می توانند بچرخند و در یک راستا و کنار هم در داخل یک غلاف قرار داده شوند.
در فیبرهای الکتریکی از پیش ساخته، ورق‌های متشکل از نانولوله‌های کربنی، هسته فیبر را با ضخامت کمتر از نیم میکرون پوشش داده‌اند. برای تولید برق، نخ یا “نانو ژنراتور مایع فیبری شکل” (FFNG)، (همان‌گونه که خو نویسنده‌های مقاله بیانش کرده‌اند) به الکترودها متصل شده و در آب جاری غوطه‌ور شده و یا به سادگی بارها و بارها در حلول سالین فرو برده می‌شود.
دانشمندان توضیح دادند: “برق از حرکت نسبی بین FFNG و محلول به دست می‌آید.” طبق نظریه، یک لایه الکتریکی در اطراف فیبر ایجاد می‌شود و سپس محلول جریان توزیع بار متقارن را تخریب می‌کند و یک گرادیان الکتریکی را در امتداد محور طولی ایجاد می‌کند. بازده قدرت خروجی این سیستم بالا بوده و گزارش شده است که FFNG در مقايسه با ساير انواع دستگاه‌هاي مینیاتوری برداشت انرژي، توانايي تبديل قدرت را بيش از ۲۰ درصد بیشتر ثبت کرده است. مزایای دیگر آن عبارت‌اند از: انعطاف پذیری، قابلیت تشخیص، وزن کم و یک بعدی بودن.
در نتیجه این فناوری چشم انداز برنامه‌های تکنولوژیکی محور و کاربردی هیجان انگیزی را ارائه می‌دهد. FFNG را می‌توان فقط با چرخاندن ورق‌های اطراف بستر الیاف الاستیک، منعطف کرد. اگر به صورت پارچه بافته شود، الکترونیک قابل پوشیدن، تبدیل به یک گزینه‌ی بسیار جالب برای کاربرد FFNG خواهد شد. یکی دیگر از برنامه‌های هیجان‌انگیز برداشت انرژی الکتریکی از جریان خون برای برنامه‌هایی با محوریت پزشکی است. تست های اول با اعصاب قورباغه موفق بوده‌اند.
