به نظر می‌رسد سلول‌های مصنوعی، کلید حل بحران دیابت در آینده خواهند بود. این سلول‌ها تماماً در آزمایشگاه تولید می‌شوند.
دیابت، نقص سلول‌های بتای پانکراس در تولید انسولین است. این اختلال بیش از ۴۰۰ میلیون نفر را در دنیا گرفتار کرده است. محققان برای اولین بار توانسته‌اند سلول‌هایی طراحی کنند که قادرند عملکرد سلول‌های بتای طبیعی را تقلید نمایند. این یاخته‌های مصنوعی، همانند سلول‌های انسولین‌ساز طبیعی پانکراس، می‌توانند سطح قند خون را تشخیص داده و مقادیر مناسبی از انسولین ترشح نمایند. مطالعات انجام شده بر روی موش‌ها، نشان داده است که این سلول‌ها می‌توانند تا سقف ۵ روز، قند خون جانور را به درستی تنظیم کنند. نتایج این مطالعه در ژورنال Nature Chemical Biology (با IF: ۱۵/۰۶۶) منتشر شده است.
اگر نتایج حاصل از موش‌ها برای انسان هم تکرار شود، بیماران مجاز خواهند بود این سلول‌های بتای مصنوعی را به صورت تزریقی دریافت نمایند. در ادامه، سلول‌های مصنوعی آزادکنندۀ انسولین، سطح قند خون بیمار را برای چندین روز تنظیم خواهند کرد. این یک جهش انقلابی برای بیماران مبتلا به دیابت است. چرا که این افراد مجبورند روزانه سطح قند خون خود را چک کرده، و چندین بار انسولین تزریق نمایند. به همین دلیل، حتی اگر این یک درمان یک‌روزه هم باشد، باز هم فوق‌العاده است!
توجه: سلول آزادکنندۀ انسولین با سلول انسولین‌ساز تفاوت دارد. این سلول‌های بتای مصنوعی، قادر به سنتز انسولین نمی‌باشند، بلکه فقط می‌توانند انسولین از پیش ذخیره شدۀ خود را به جریان خون آزاد کنند. از همین رو، این سلول‌ها نوعی داروی زنده محسوب می‌شوند.
مقالۀ مرتبط: ۱۲ نوآوری برتر سال ۲۰۱۷ در عرصۀ سلامت
این سلول‌های مصنوعی، با استفاده از مواد دست‌ساز و ترکیبات زیستی (نظیر پروتئین) طراحی شده‌اند. آن‌ها دربرندارندۀ کیسه‌چه‌های محتوی انسولین هستند. این کیسه‌چه‌ها، ساختاری مشابه کمپارتمان‌های حاوی انسولین در سلول‌های بتای طبیعی دارند. مانند سلول طبیعی، اگر یکی از این سلول‌های مصنوعی در محیطی (خون) با سطح قند بالا قرار گیرد، کیسه‌چه‌های مذکور به غشای سلول ملحق شده و در نهایت انسولین خود را به بیرون از سلول – و داخل خون – تخلیه خواهند نمود. با کاهش سطح قند خون، اتصال این کسیه‌چه‌ها به غشای سلول مهار شده و ترشح انسولین متوقف می‌شود.
برخلاف سلول‌های بتای پیوندی – و یا سایر انواع سلول‌هایی که به روش‌های ژنتیکی، مهندسی شده‌اند – این سلول‌های مصنوعی می‌توانند در مقادیر انبوده تولید شوند. به علاوه، تاریخ مصرف طولانی‌تری هم نسبت به سلول‌های زنده دارند.
مقالۀ مرتبط: پیوند سلول‌های بنیادی برای درمان دیابت
طی مطالعات صورت گرفته، هنگامی که محققان سلول‌های مصنوعی را به موش تزریق نمودند؛ سطح قند خون جانور در عرض یک ساعت نرمال شده و تا ۵ روز به همین شکل باقی ماند. حال چرا برای ۵ روز؟ به دلیل این که ذخیرۀ انسولین سلول‌های تزریق شده، فقط برای نیاز ۵ روزه کافی بوده است. محققان در نظر دارند با انجام آزمایش‌های بیشتر، تأثیرات درازمدت این سلول‌ها را بر سلامت، ارزیابی نمایند.
تو زمینه ای که فعالیت می‌کنید جزو
بهترین سایت ها هستید.