آخرین نتایج در تحقیقات دیابت ممکن است دارو یا روش درمانی جدید نباشد! در عوض، می‌تواند سیستمی از عروق خونی انسانی باشد که تقریبا مشابه سیستمی است که در حال حاضر خون را در سراسر بدن انتقال می‌دهد. آنچه باعث خاص بودن این عروق می‌باشد این است که اولین عروقی هستند که در آزمایشگاه رشد می‌یابند و منجر به ایجاد درمان جدید برای دیابت شده‌اند.
هنگامی که فردی مبتلا به دیابت می‌شود، اغلب ضخیم‌شدگی غشای پایه در رگ‌های خونی‌اش دیده می‌شوند. این ضخیم‌شدگی انتقال اکسیژن و مواد غذایی به سلول‌ها و بافت‌ها را مختل می‌کند که می‌تواند به مشکلات سلامتی بسیار، از نارسایی کلیوی و کوری گرفته تا سکته قلبی و مغزی منجر شود.
در مطالعه‌ی منتشر شده در ژورنال Nature در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۹، محققان دانشگاه British Columbia به جزئیات چگونگی واداشتن سلول‌های بنیادی برای رشد و تبدیل شدن به عروق خونی انسانی “organoids” پرداختند. اصطلاح organoids برای سیستم‌های سلولی سه بعدی رشدیافته در آزمایشگاه به کار برده می‌شود که می‌توانند ویژگی‌های اندام‌ها یا بافت‌ها را تقلید کنند.
سپس، محققان این عروق خونی آزمایشگاهی را در پتری‌دیش‌هایی که برای تقلید محیط دیابتیکی ساخته شده‌اند، قرار دادند. آن‌ها دریافتند که ضخیم‌شدگی غشای پایه در این روش به شدت همانند ضخیم‌شدگی دیده‌شده در بیماران مبتلا به دیابت است. سپس، محققان به جستجوی ترکیب شیمیایی که می‌تواند از این ضخیم‌شدگی در عروق خونی آزمایشگاهی جلوگیری کند، پرداختند و ترکیبی را یافتند: مهارکننده‌ی آنزیم γ-secretase.
بیشتر بخوانید:
- برای اولین بار: دانشمندان موفق به کشف سلول های بنیادی اسکلتی شدند
- برای اولین بار: ایجاد جنین از سلول‌های بنیادی و بدون استفاده از اسپرم و تخمک
- برای اولین بار: دانشمندان تخمک‌های بالغ انسان را در آزمایشگاه تولید کردند
فراتر از دیابت
مطالعه تیمی نشان می‌دهد که مهار γ-secretase در بیماران می‌تواند درمانی مفید برای دیابت باشد. طبق گفته محققان، استفاده‌های بالقوه‌ای از عروق خونی آزمایشگاهی در تحقیقات فراتر از دیابت می‌تواند کرد. توانایی ساخت عروق خونی انسانی به عنوان organoids از سلول‌های بنیادی یک تغییردهنده بزرگ است. تمامی ارگان‌های بدن‌مان با سیستم گردش خون در ارتباط هستند.
این می‌تواند پژوهشگران را قادر به آشکار‌کردن علل و درمان‌های انواع بیماری‌های عروقی کند؛ از جمله بیماری آلزایمر، بیماری‌های قلبی-عروقی، مشکلات بهبودی زخم، سکته مغزی، سرطان و دیابت.
