طبق یافته‌های مقاله‌ای از تایوان، بیماری‌های مزمنی مانند بیماری‌های قلبی و دیابت نگرانی‌های جدی سلامتیِ خود را دارند، اما چیزی که شرایط را بدتر می‌کند این است که این بیماری‌ها ممکن است خطر ابتلا به سرطان را نیز افزایش دهند.
محققان دریافته‌اند که چندین بیماری مزمن رایج مثل بیماری قلبی و دیابت یا نشانه‌های این بیماری‌ها مثل سطح بالای کلسترول، به عنوان یک نشانه برای بیماری قلبی، وجود دارد که هر کدام با افزایش خطر ابتلا سرطان یا مرگ ناشی از سرطان ارتباط داشتند.
علاوه بر این، مطالعات برآورد کرد که این بیماری‌های مزمن و نشانه‌های آنها، با هم، حدود ۲۰٪ از موارد جدید سرطان و ۳۹٪ از مرگ ناشی از سرطان را در میان شرکت کنندگان در این مطالعات، تشکیل می‌دهند.
این تأثیر به همان اندازه‌ای است که پنج فاکتور سبک زندگی (سیگار، مصرف الکل، چاقی، رژیم غذایی ناسالم و عدم ورزش) به رشد سرطان و مرگ کمک می‌کند.
محققان در مقاله‌ای که در ژورنال BMJ منتشر شد، نوشتند:
بیماری‌های مزمن یک عامل خطرِ نادیده گرفته شده برای سرطان هستند و به انداز‌ه‌ی همان پنج فاکتور عمده‌ی سبک زندگی مهم هستند.
اما راهی وجود دارد که خطر کاهش یابد: مطالعات همچنین یافته‌اند که ورزش با کاهش ۴۰ درصدی خطر سرطان مربوط به بیماری مزمن، ارتباط دارد.
مطالعات پیشین نشان داده‌اند که برخی بیماری‌های مزمن با یک افزایش متوسط در خطر سرطان مرتبط هستند اما به گفته‌ی محققان این مطالعات تنها یک بیماری مزمن را در یک زمان مورد بررسی قرار دادند. با این حال بیماری‌های مزمن معمولاً گروهی هستند ( به عنوان مثال، بزرگسالان مبتلا به دیابت، اغلب بیماری‌های قلبی نیز دارند.) بنابراین به گفته‌ی نویسندگانِ مقاله نیازی به بررسی اثر مشترک بیماری‌های مزمن بر روی خطر ابتلا سرطان دیده می‌شود.
مطالعات جدید بیش از ۴۰۵ هزار زن و مرد را در تایوان که هیچ پیشینه‌ی سرطانی در شروع مطالعات نداشتند، بررسی کردند. شرکت کنندگان به سوالات در مورد پیشینه‌ی پزشکی، رفتار‌های سبک زندگی و جمعیت شناسی پاسخ داده و تحت یک سری آزمایشات پزشکی مثل آزمایش خون و ادرار و معاینات بدنی قرار گرفتند.
محققان سپس شرکت کنندگان را برای چندین بیماری مزمن یا نشانه‌ی بیماری شامل نشان‌های قلبی، دیابت، نشانه‌های بیماری مزمن کلیه، بیماری‌های ریوی و نقرس (یک نوع آرتریت) قرار دادند. شرکت کنندگان تقریباً به مدت ۹ سال تحت بررسی بودند تا این موضوع را که آیا آنها مبتلا به سرطان شدند یا در اثر بیماری جان خود را از دست دادند.
مطالعات یافتند که هر یک از این بیماری‌های مزمن یا نشانه‌ها منحصراً با یک افزایش ۷ تا ۴۴ درصدی خطر پیشرفت سرطان و افزایش ۱۲ تا ۷۰ درصدی خطر مرگ در اثر سرطان ارتباط داشتند.
محققان همچنین به شرکت کنندگان در مطالعه یک «رتبه بندی خطر بیماری مزمن» بر اساس بیماری‌ها یا نشانه‌های بیماری، که به خطر ابتلا به سرطان کمک می‌کرد، دادند. شرکت کنندگان با بیشترین رتبه حدوداً دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان و چهار برابر بیشتر در معرض مرگ ناشی از سرطان قرار داشتند.
رتبه‌های خطر بیماری مزمن با کاهش ۱۳ سال در طول عمر برای مردان و ۱۶ سال درطول عمر زنان همراه بود.
یافته‌ها نشان می‌دهد هنگام ایجاد استراتژی‌های جدید پیشگیری از سرطان باید بیماری‌های مزمن نیز در نظر گرفته شوند. به علاوه، یافته‌ها می‌توانند پیامد‌های مدیریت بیماری‌های مزمن را داشته باشند. نویسندگان ذکر کردند:
شناخت کاهش قابل توجه در طول عمر و افزایش خطر ابتلا به سرطان در ارتباط با بیماری‌های مزمن غیر سرطانی می‌تواند به عنوان یک «اهمیت آموزشی» برای تحریک انگیزه برای مدیریت بهتر چنین بیماری‌هایی استفاده شود.
