بسیاری از سرطان های سینه استروژن-مثبت هستند؛ به این معنی که دارای گیرنده های هورمون استروژن بوده و با دریافت سیگنال هایی از این هورمون رشد تومور افزایش می یابد. برای توقف رشد و گسترش این نوع از تومور ها به طور معمول داروهای مهارکننده استروژن به بیماران تجویز می شود. اما چه اتفاقی می افتد که تومور ها نسبت به درمان مقاوم می شوند؟
مقاله مرتبط: انواع سرطان سینه را بشناسید
مطالعات نشان می دهند که حدود ۷۰ درصد از کل سرطان های سینه، گیرنده استروژن-مثبت هستند. این نوع از سرطان سینه به طور معمول با دارو هایی مثل تاموکسیفن و فولوسترانت درمان می شود. داروها یا باعث کاهش میزان استروژن بدن شده و یا مهار کردن گیرنده های این هورمون می شوند. این روش درمانی به عنوان اندوکرین‌تراپی شناخته می شود. حدود یک سوم از افرادی که با این روش درمان می شوند نسبت به داروها مقاومت نشان می‌دهند. مقاومت به درمان شانس زنده ماندن این افراد را کاهش می دهد. مکانیسمی که باعث ایجاد این مقاومت میشود به طور دقیق مشخص نشده و درک نحوه ایجاد آن به چالش بزرگی میان دانشمندان تبدیل شده است. محققان موسسه‌ی سرطان دانا فاربر بوستون، پیشرفت های مهمی در درک نحوه‌ی بروز مقاومت نسبت به اندوکرین‌تراپی داشته اند. دکتر مایلز براون و همکارانش چگونگی تاثیر جهش های ژنی در متاستاز تسهیل شده و آسان سلول های سرطانی را کشف کردند. محققان امیدوارند بتوانند با استفاده از این یافته ها روش‌های درمانی موثری برای درمان افرادی که به روش های قدیمی درمان جواب نمی دهند، پیدا کنند. نتایج این مطالعه در ژورنال Cancer Cell منتشر شده است.
مقاله مرتبط: درمان سرطان سینه: دانشمندان راه جدیدی برای درمان سرطان‌های مقاوم به درمان یافته‌اند
جهش هایی که باعث عدم تاثیر داروها می‌شوند
طی مطالعه ای که قبلا توسط دکتر Rinath Jeselsohn (که در این تحقیق نیز شرکت دارد) و همکارانش انجام گرفته بود،مشخص شد که جهش ژن هایی که گیرنده استروژن را در سلول های سرطانی کد می کنند، نقش مهمی در مقاومت بیمار نسبت به درمان دارد. آنها این جهش ها را در تومور های متاستاتیک زنانی که اندوکرین تراپی دریافت کرده اما نسبت به آن پاسخی نداده بودند، مشاهده کردند. پس این مشاهدات دکتر Jeselsohn و تیمش این جهش ها را در نمونه های آزمایشگاهی سرطان سینه ER-مثبت که به داروهای تاموکسیفن و فلووسترانت مقاوم شده بودند، بررسی کردند. مطالعه ای که اخیرا انجام شده نیز مکانیسم های دیگری که در تحقیق قبلی مشخص نشده بود را آشکار می کند.
جهش های ژنی علاوه بر کمک به تومور برای سازگاری با کمبود استروژن، باعث فعال شدن ژن هایی می شوند که متاستاز هر چه بیشتر تومور را سبب میشود. این گونه از جهش ها که باعث می شوند ژن، کاربرد های جدیدی پیدا کند جهش های نوریخت یا neomorphic mutations نامیده می شوند. بنابراین اثر این جهش های ژنی دوبرابر شده و باعث می شود که تومور های سرطانی همزمان مسئول دوخط حمله باشند! دکتر براون می گوید:
اگرچه در دارو درمانی تومور هایی انتخاب می شود که می توانند بدون استروژن رشد کنند، اما جهش ها باعث متاستاز بیشتر تومور می شوند.
مقاله مرتبط: سرطان سینه؛ تغییرات ژنی ناشی از آن، عمر زنان جوان را کوتاه‌تر می‌کند!
درمان ترکیبی برای سرطان های مقاوم
دکتر براون و همکارانش پس از درک اثر جهش ها روی تومور های سرطان سینه، به ابزار های نوین ویرایش ژن به نام CRISPR-Cas9 روی آوردند تا دقیقا بدانند که کدام ژن ها مسئول تغییرات مربوط به گیرنده های استروژن هستند. مشخص شد که ژنی به نام CDK7 به عنوان هدف روش های درمانی جدید برای سرطان خواهد بود. این ژن به طور معمول آنزیم cyclin-dependent kinase 7 را کد می کند. طی این مطالعه روش هایی نیز برای بلاک کردن بیان این ژن پیدا شد.
Nathanael Gray از اعضای موسسه سرطان دانا فاربر چند سال قبل مهارکننده ی CDK7 را در آزمایشگاه یافته بود. این مهارکننده THZ1 نام دارد و انتظار می رود که به تاثیر داروی فلووسترانت کمک کند. ترکیب فلووسترانت و THZ1 در کشت سلولی سرطان سینه ER-مثبت و نمونه های حیوانی موثر بوده و باعث کاهش رشد تومور شده است.
محققان معتقدند نتایج آزمایشات، پتانسیل این روش ترکیبی را به عنوان یک استراتژی درمانی برای غلبه بر مقاومت تومور ها نسبت به اندوکرین تراپی که بر اثر جهش های ژنی ایجاد می شود، نشان می دهند. دکتر Jeselsohn و همکارانش در حال حاضر در تلاشند تا مهارکننده های مناسبی برای CDK7 پیداکنند و امیدوارند داروهای جدیدی که به دست خواهند آورد را طی آزمایشات بالینی روی افراد مبتلا به سرطان های متاستاتیک ER-مثبت تست کنند.
