بر اساس یک مطالعه اخیر در دانشگاه Northwestern که PLOS One منشر شد؛ نوزادان ۳ماهه درحالی که نمی‌توانند بنشینند یا غلت بخورند قادراند با نگاهی ساده به دنیای اطرافشان الگوهایی را یاد بگیرند.
برای اولین بار، محققان نشان دادند که نوزادان ۳ و ۴ ماهه می‌تواند الگوهای بصری را با موفقیت تشخیص داده و آنها را به توالی‌های جدید تعمیم دهند.
در سراسر قلمرو حیوانات، نه تنها قادراند اشیاء و رویدادها را شناسایی کنند، بلکه روابط میان آنها را نیز درک می‌کنند. این کلید زنده ماندن آنها ست. در میان انسان‌ها، این ظرفیت استثنایی انتزاعی است. وقتی یک قانون یا الگوی را در یک حوزه یاد می‌گیریم، مانند الگوی متناوب چراغ‌ها، ما به راحتی این الگو را جدا کرده و آن را به دامنه دیگری اعمال می‌کنیم. برای مثال، الگوی متناوب صداها.
مقاله مرتبط: تکامل؛ چه عاملی سبب تمایز انسان‌ها از سایر حیوانات می‌شود؟
این توانایی که به عنوان “یادگیری قوانین انتزاعی” شناخته شده است؛ مشخصه وجود ادراك و شناخت انسان است. آنچه که ما در این باره نمی‌دانیم این است که تا چه حد این توانایی در حال توسعه است.
تحقیقات پیشین نشان داده است که نوزادان ۴ ماهه به طور موفقیت آمیز قادر به تجزیه و تحلیل قوانین انتزاعی از طریق صداهای گفتاری و توالی‌های صدا می‌باشند. اما در حیطه قوانین انتزاعی در حوزه بصری مانند الگو اشیا، ناکام مانده‌اند. این مسئله یک معما ارائه کرده است: چرا نوزادان موفق به شناسایی الگوهای انتزاعی از صداهای که شنیدند می‌باشند اما نمی‌توانند این الگوها را از اشیایی که می‌بینمد دریابند؟
مطالعه جدیدی توسط Sandra Waxman، روان‌شناس کالج هنر و علوم وینبرگ در شمال غرب، و همکارانش در شمال‌غرب صورت گرفت. همکاران وی Brock Ferguson، دانشجوی دکترای سابق و Steven Franconeri، پروفسور روان‌شناسی بودند. این افراد با همکاری هم این معما را حل کردند.
Ferguson می‌گوید:
« اگر سیستم دیداری نوزادان را با راه‌های مناسب‌تری تحریک‌کنیم، آنها می‌توانند قوانین انتزاعی بصری را بیاموزند. درست همان‌طور که این قوانین را از سخنان می‌دوانند فرا گیرند.»
محققان به ۴۰ نوزاد توالی الگویی از سگ‌های مختلف را نشان دادند. برای مثال: نوزادان یک الگوی “ABA” را یاد می‌گیرند که در آن ممکن است تصویری از Alaskan malamute نشانگر (A) و یک عکس از یکGerman shepherd نشانگر (B) باشد. و در نهایت یک malamute Alaskan دیگر که با (A) نمایش داده می‌شود. نوزادان چندین توالی ABA را هر بار با انواع مختلف سگ ها دیدند.
سپس محققان دو توالی جدید از سگ‌هایی که نوزاد قبلا ندیده بود را به او نشان می‌دهند. عناصر در هر توالی یکسان بودند تنها الگویی که در آن ارائه شده متفاوت بود. در یک دنباله از یک الگوی مشابه ABA استفاده کرد. (terrier, setter, terrier) دنباله دیگر از الگوی جدید AAB را پیروی کرد. (terrier, terrier, setter) محققان محاسبه می‌کردند که چه مدتی نوزادان به هر یک از این دو دنباله نگاه می‌کنند. به محققان اجازه می‌دهند که توجه آنها را بسنجند.
اگر چه عناصر در توالی‌های AAB و ABA یکسان بودند، نوزادان الگوهای مختلفی را متوجه شدند. این اسناد نشانگر توانایی نوزادان در یادگیری قوانین انتزاعی را بصری می‌باشد.
Waxman اینگونه بیان می‌کند که موفقیت نوزادان در این آزمایش، چیزی کلیدی درباره سیستم بصری آنها نشان می‌دهد. برخلاف آزمایشات قبلی، نوزادان در این مطالعه می توانند هر سه تصویر را بر روی صفحه نمایش ببینند. محققان افزودند که، سیستم شنوایی به طور موثرتری موجب درک مفاهیم انتزاعی که در طرح الگو توالی‌ها وجود دارند از توالی‌های آشکار شده در طول زمان می‌شود. (مثل گوش دادن به زبان یا آهنگ) در حالی که سیستم بصری در استخراج الگوها از دنباله‌ای که در فضای ساختار یافته اند، کارآمدتر است.
Waxman، عضو هیئت علمی در موسسه تحقیقات سیاستی دانشگاه، می‌گوید:
«یادگیری شنیداری می‌تواند الگوهایی مانند ABB یا ABA را فقط با شنیدن آنها در دنباله، دریافت کند. سیستم بصری نیاز به یک لحظه برای دیدن همه چیز با هم دارد.»
نتایج مطالعه نشان می‌دهد که نوزادان از سن بسیار کمی در حال یادگیری چنین قواعد انتزاعی از طریق دیداری هستند.
Waxman افزود:
«ظرفیت اساسی یادگیری قوانین انتزاعی در ابتدای تولد ریشه دارد. بچه‌ها فقط از طریق مشاهدات خود از جهان در حال یادگیری مفاهیم انتزاعی واقعا قدرتمندی هستند.»
