به این فکر کنید که بتوان سلول‌های سرطانی را طوری بازمهندسی کرد که علیه هم‌نوعان خود عمل کنند. مطالعه‌ی جدیدی که توسط محققان دانشکده‌ی پزشکی هاروارد در بیمارستان بریگهام صورت گرفته است، قدرت ویرایش ژن را به سمت استفاده از سلول‌های سرطانی برای از بین بردن خودشان سوق می‌دهد.
تیم تحقیقاتی نتایج امیدوارکننده‌ای در مدل‌های پیش‌بالینیِ انواع متعدد سلول‌های سرطانی گزارش کرده است که راهی بالقوه در عرصه‌ی بالینی برای درمان سرطان‌های اولیه، راجعه و متاستاتیک فراهم می‌کنند. این مطالعه ۱۱ جولای در Science Translational Medicine منتشر شد.
Khalid Shah، نویسنده‌ی مطالعه، دانشیار جراحی اعصاب در بیمارستان بریگهام و سرپرست مرکز درمان با سلول‌های بنیادی هاروارد، بیان کرد:
این تنها شروع ماجراست. درمان‌های مبتنی بر سلول نویدبخش رساندن عوامل درمانی به تومورها و فراهم نمودن گزینه‌های درمانی جدید حین شکست درمان استاندارد هستند. ما نشان دادیم با این تکنیک، امکان مهندسی سلول‌های سرطانی خود بیمار و استفاده از آن‌ها برای درمان سرطان وجود دارد. ما معتقدیم این روش می‌تواند در مورد همه‌ی انواع سلول‌های سرطانی، مؤثر واقع شود.
راهکار جدید بر توانایی سکنی‌گزینی سلول‌های سرطانی تأکید دارد؛ پروسه‌ای که طی آن سلول‌های سرطانی می‌توانند سلول‌های هم‌نوع خود را که در همان ارگان یا سایر بخش‌های بدن پخش شده‌اند، دنبال کنند. تحت اختیار گرفتن این قدرت می‌تواند بر چالش‌های موجود در زمینه‌ی رساندن دارو به محل تومور غلبه کند.
بیشتر بخوانید:
- کمک به درمان سرطان با تحریک مغز
- استفاده از تومورهای مینیاتوری در درمان سرطان
- درمان سرطان روز به روز شخصی‌تر می‌شود
سلول‌های سرطانی درمانی مهندسی شده با CRISPR به رنگ سبز در برابر سلول‌های سرطانی اولیه به رنگ قرمز. امتیاز تصویر: Khalid Shah/ بیمارستان بریگهام
این تیم برای تحت کنترل گرفتن قدرت سلول‌های سرطانی، دو تکنیک ایجاد و آزمایش کرد. تکنیک “off the shelf” از سلول‌های توموری پیش از مهندسی استفاده می‌کرد که نیاز بود با فنوتایپ HLA بیمار –اثر انگشت ایمنی- انطباق یابند. در تکنیک “autologous” از تکنولوژی CRISPR برای ویرایش ژنوم سلول‌های سرطانی بیمار و وارد ساختن مولکول‌های درمانی استفاده می‌شد.
تیم تحقیقاتی برای آزمایش هر دو تکنیک، از مدل‌های موش سرطان مغز اولیه و راجعه و سرطان سینه‌ی انتشار یافته به مغز استفاده کرد. در جریان آزمایش، مهاجرت مستقیم سلول‌های مهندسی شده به محل تومورها مشاهده شد. شواهدی نیز مبنی بر هدف‌گیری اختصاصی و از بین بردن سرطان راجعه و متاستاتیک در موش توسط سلول‌های مهندسی شده وجود داشت.
