یک ضربان بیشتر
توده ای از سلول های عضلانی با توانایی ضربانی می تواند زندگی ۳۳ میلیون نفر را نجات دهد.
این تعداد از افراد از فیبریلاسیون دهلیزی ، شایع ترین نوع بی نظمی در ضربان قلب، رنج می برند. مطالعه و درمان این بیماری مشکل است زیرا ایزوله کردن سلول های عضلانی قلبی و نگه داشتن آنها به مدت طولانی برای گسترش این سلول ها و تست کردن دارو های جدید بسیار سخت است.اخیرا دانشمندان آلمانی توانستند توده ای از بافت قلبی انسانی را در آزمایشگاه رشد دهند. این توده بافتی نه تنها بیان ژن انجام داد و به دارو ها نیز همانند بافت های قلبی گرفته شده از نمونه های انسانی پاسخ داد ، بلکه ضربانش هم مثل قلب طبیعی بود.
سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی (hiPCSs) در بدن به سلول های بالغ تمایز می یابد. دانشمندان سپس این سلول ها را به مرحله سلول بنیادی برمی گرداندد و بعد از آن می توانند hiPCSs را به هر نوع بافتی تبدیل کنند و رشد دهند.
مقاله مرتبط: محققان سلولهای قلبی آزمایشگاهی را از راه دور کنترل میکنند!
رشد سلول ها
بر اساس مطالعات این تیم دانشمندان آلمانی که در ژورنال Stem Cell Reports منتشر شد، آنها بافت دهلیزی قلبی را با تیمار کردن hiPCS ها با رتینوئیک اسید تمام ترانس ساختند. این ماده از ویتامین A ساخته شده و به رشد سلول ها کمک می کند.
آن ها به جای اینکه سلول ها را در یک لایه دو بعدی و مسطح کشت دهند، در قطعاتی از بافت عضلانی قرار دادند تا سلول ها در محیطی شبیه به عضلات دهلیزی قلب واقعی رشد کنند.
کاربردها
در حال حاضر محققان تمرکزشان را روی اینکه چگونه می توانند از این بافت قلبی ساخته شده در آزمایشگاه برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی استفاده کنند، جمع کرده اند. یکی از محققان این مطالعه، Marta Lemme ، در یک گفت و گوی خبری گفته است که:
این توده های بافتی عضلانی دهلیزی به ما این امکان را می دهد که فیبریلاسیون دهلیزی را مدل سازی کرده و دارو ها را تست کنیم. اگرچه، پیشرفت هایی در این زمینه می تواند رخ دهد که امکان ساخت بافت هایی با شباهت بالاتر به بافت دهلیزی انسان را بدهد. قدم بعدی ما تست کردن انواع روش ها برای القای آریتمی ها ، مطالعه مکانیسم های مدلسازی الکتریکی فیبریلاسیون دهلیزی و تست کردن داروهای جدید است.