افرادی که به سندرم خستگی مزمن دچارند شاید تعادل باکتری‌های گوارشی‌شان به هم خورده باشد. مطالعه‌ای جدید دریافته است که بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن برخی از باکتری‌های روده‌ای را به‌اندازه‌ی بیشتری دارند و در مقایسه با افراد سالم برخی از باکتری‌ها در این افراد کمتر از حد معمول می‌باشد.
سپس محققان بررسی کردند تا ببینند این عدم تعادل‌ها در زیرمجموعه‌ی بیماران سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر (IBS)، ناهنجاری‌ای در روده که با افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن مشترک می‌باشد، هست یا نه. نتایج نشان دادند که این بیماران با توجه به ابتلا به این بیماری یا هر دوی آن‌ها الگوی باکتریایی متفاوتی دارند.
مقاله‌ی مرتبط: باکتری‌های گوارشی عملکرد روده و مغز را تغییر می‌دهند!
این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که محققان شاید این توانایی را داشته باشند تا بیماران سندرم خستگی مزمن را براساس عدم تعادل باکتریایی‌شان به دو گروه تقسیم نمایند که در تشخیص و درمان این بیماری می‌تواند کمک‌کننده باشد.
در سندرم خستگی مزمن همان طور که از نامش پیداست افراد خستگی شدید دارند که با استراحت برطرف نمی‌شود و همچنین نتیجه‌ی بیماری و عارضه‌ی دیگری هم نیست. ارزیابی شده است که ۳۵ تا ۹۰ درصد بیمارانِ این سندرم از ناراحتی‌های شکمی که در ارتباط با سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر می‌باشند، شکایت دارند.
دلیل این ارتباط بین دو سندرم نامبرده واضح نیست؛ ابتلا به سندرم خستگی مزمن شاید بیماران را در معرض ایجاد سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر قرار دهد یا شاید این دو بیماری دلایل اساسی مشترکی داشته باشند. مطالعات قبلی دریافته بودند که تفاوت‌های منطقه‌ای در باکتری‌های روده در بیماران سندرم خستگی مزمن وجود دارد ولی این تحقیق جدید یکی از اولین‌ها در این زمینه می‌باشد که به داشتن سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر نیز توجه داشته است.
محققان نمونه‌های مدفوع ۵۰ بیمار مبتلا به سندرم خستگی مزمن و ۵۰ فرد سالم را بررسی نمودند. نزدیک به نیمی از بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن، ۲۱ مورد از ۵۰ تا، سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر نیز داشتند.
مقاله‌ی مرتبط: سندرم خستگی مزمن
تفاوت‌ها در شش سطح از باکتری‌های روده به صورت بسیار قوی با سندرم خستگی مزمن ارتباط داشت. در واقع از این تفاوت‌ها می‌توان برای پیش‌بینی ابتلا به سندرم خستگی مزمن استفاده کرد. علاوه بر این، محققان به این نتیجه رسیدند که بیماران مبتلا به هر دو بیماری سطوح بالایی از یک باکتری به نام Alistipes و سطوح پائینی از باکتری Faecalibacterium را در روده‌ی خود داشتند. در این میان افرادی که سندرم خستگی مزمن داشتند ولی مبتلا به سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر نبودند میزانی بالا از سرده‌ی Bacteroides را برخلاف Bacteroides vulgatus در روده‌ی خود داشتند.
برخی از محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که باکتری‌های روده شاید نقشی در ایجاد سندرم خستگی مزمن داشته باشند؛ چون برخی از مطالعات نشان می‌دهند باکتری‌های روده می‌توانند روی سیستم عصبی مرکزی و سیستم ایمنی تأثیر بگذارند. همچنین این نیز امکان دارد که این تغییرات در باکتری‌های روده نتیجه‌ی بیماری باشد.
مطالعات آینده باید توجه بیشتری به نشانه‌های گوارشی در ارتباط با عدم تعادل باکتری‌های روده در بیماران سندرم خستگی مزمن داشته باشند. امکان دارد روزی محققان بتوانند از اطلاعات باکتری‌های روده، مسیر متابولیکی که این باکتری‌ها در آن درگیر هستند و مولکول‌های ایمنی خون برای تشخیص دقیق سندرم خستگی مزمن استفاده نمایند و درمان‌های بهتری برای آن در نظر بگیرند.
