گاهی ممكن است واكنش های آلرژيكی در حين ورزش كردن و يا به دنبال آن رخ دهند.
• ورزش كردن می‌تواند موجب شروع و يا تشديد آسم شود، همچنين در موارد نادرتری، موجب واكنش های آلرژيک شدید (آنافيلاكسی) می‌شود.
• پزشكان معمولا در اين شرايط، تشخيص خود را بر پايه ی علائم و ارتباط آنها با ورزش می‌گذارند.
• داروهای استفاده شده برای درمان آسم، در اين شرايط می‌توانند برای كاهش علائم در حين ورزش استفاد شوند اما افزايش قدرت بدنی و فييتنس و نيز افزايش مدت و سختی ورزش به طور مداوم موجب بهبود واكنش های آلرژيک می‌شود.
ورزش كردن موجب ايجاد شرايط زير می‌شود:
• آسم: به طور کلی ورزش كردن، حمله های آسمی را در افراد مبتلا تحریک می‌کند اما برخی از افراد، علائم آسم را فقط به هنگام ورزش كردن بروز می‌دهند. ورزش كردن موجب تحریک و يا تشديد آسم می‌شود، زيرا نفس كشيدن سريع موجب سرد و خشک شدن مجاری هوایی می‌شود و هنگامی كه دوباره گرم می‌شوند، باعث نازک شدن مجاری خواهدشد. اين نوع از آسم به طور معمول در هوای خشک و سرد بروز می‌کند. در اين حالت احساس تنگی سينه در افراد ايجاد می‌شود و ممكن است دچار خس خس سينه، سرفه و سختی در نفس كشيدن شوند.
• واكنش های آنافيلاكسی: در شرايط نادر، ورزش شديد موجب واكنش های آلرژیک سراسری و بالا (آنافيلاكسيک) در بدن افراد می‌شود. در بعضی از افراد، اين حالت فقط درصورت ورزش شديد به دنبال مصرف نوع خاصی از غذا (معمولا گندم و ميگو) رخ می‌دهد. در شرايط آنافيلاكسی شاهد سختی در تنفس، افت فشار خون، سرگيجه و غش كردن خواهيم بود. به همين دليل اين واكنش، ميتواند خطری برای سلامت و زندگی محسوب شود.
عمدتا علائم ايجاد شده با ورزش كردن -آسم و شوك آنافيلاكسی- پس از ۵ الي ۱۰ دقيقه از انجام ورزش سخت و يا پس از اتمام ورزش كردن بروز می‌کنند.
تشخيص
• ارزیابی پزشک
• انجام تست ورزشی
تشخيص آلرژی ورزشی معمولا بر پايه ی علائم و ارتباط آنها با ورزش صورت می‌گیرد. انجام تست ورزشی نيز برای تشخيص می‌تواند به کمک پزشكان بيايد. براي اين كار عملكرد ريه ها را قبل و در حين ورزش بررسی می‌کنند.
درمان
• داروهای استفاده شده برای درمان آسم
• جلوگیری از تحریک های احتمالی
برای آسم ورزشی، هدف درمانی ورزش كردن بدون بروز علائم است كه ورزش كردن و افزايش استقامت بدنی می‌تواند به آن کمک كند. همچنين استفاده از داروهای بتا آدرنژيک نيز، ۱۵ دقيقه قبل از شروع ورزش، می‌تواند به كاهش علائم کمک كنند.
افرادیكه دچار آنافيلاكسی ورزشی می‌شوند بايد نوعی از ورزش يا غذایی را كه موجب ايجاد اين حالت در آنها می‌شوند را كنار بگذارند.
همچنين اين افراد بايد سرنگ های آماده ی اپی نفرين را برای شرايط اورژانسی با خود به همراه داشته باشند و توصيه می‌شود كه به صورت گروهی و همراه با ساير افراد به ورزش بپردازند.
