تناسب اندام (و نه فقط ورزش کردن) در کاهش احتمال ابتلا به سرطان موثر است.
با استفاده از تحقیق جدیدی که در کشور سنگاپور انجام شده، کشف شده است که سلامت کلی سیستم قلبی-عروقی یک فرد با احتمال ابتلای او به پولیپ‌های کولونی پیش سرطانی( که با گذر زمان می‌توانند سرطان کولون را ایجاد کنند) مرتبط است.
در این آزمایش، محققان کشف کرده‌اند که هرچه فردی سلامت و کارایی سیستم قلبی-عروقی پایین‌تری داشته باشد، احتمال بیشتری دارد به این پولیپ‌ها( که آدنوما– adenoma– نیز نامیده می‌شوند) مبتلا شوند.
دکتر Vikneswaran Namasivayam، متخصص معده و روده در بیمارستان عمومی سنگاپور و و نویسنده ی اصلی این تحقیق میگوید:
“پزشکان مدت‌های زیادی است که می‌دانند به اندازه ی کافی ورزش نکردن، با افزایش احتمال ابتلا به سرطان‌های رودوی-مقعدی (Colorectal) همراه است.”
Namasivayam یافته‌هایش را در روز دوشنبه( ۸ می ۲۰۱۷) در هفته ی بیماری‌های گوارشی و در جلسه‌ای با محوریت این بیماری‌ها منتشر کرده است.
دکتر ناماسیوایام همچنین میگوید:
“در این تحقیق جدید، محققان به جای سرطان، روی پولیپ‌های پیش‌سرطانی تمرکز کردند. آن‌ها در این تحقیق می‌خواستند ارتباطی بین تناسب اندام و این پولیپ‌ها پیدا کنند، چون یافتن چنین ارتباطی، این نظر را که تناسب اندام نقشی کلیدی در پیشرفت سرطان‌های colorectal ایفا می‌کند را بیشتر تایید خواهد کرد.”
محققان همچنین، پا را یک قدم فراتر نهاده و سلامت و کارایی سیستم قلبی-عروقی افراد را هم اندازه گرفته و فقط به پرسیدن اینکه چقدر ورزش کرده‌اند، بسنده نکردند.
به گفته ی دکتر ناماسیوایام، سلامت سیستم قلبی-عروقی موضوعی کاملا متفاوت از فعالیت فیزیکی است. وی می‌افزاید:
“زمانی که افراد به طور عمومی درباره ی فعالیت فیزیکی صحبت می‌کنند، این اصطلاح معمولا به یک رفتار اشاره می‌کند تا یک سنجش زیست‌شناختی. اما سلامت و کارایی سیستم قلبی-عروقی قابل اندازه‌گیری است.”
ناماسیوایام ادامه می‌دهد:
“تفاوت دیگر بین فعالیت فیزیکی و سلامت سیستم قلبی-عروقی این است که با وجود اینکه فعالیت فیزیکی، سلامت سیستم قلبی-عروقی را تحت تاثیر قرار می‌دهد اما عوامل دیگری هم بر سلامت این سیستم موثرند. سن، جنس و ژنتیک یک فرد از جمله عواملی هستند که ممکن است بر سلامت سیستم قلبی-عروقی وی تاثیرگذار باشند.”
در این تحقیق محققان سلامت سیستم قلبی-عروقی ۳۶ بزرگسال بین ۴۵ تا ۷۰ سال را اندازه گرفتند. از این افراد شرکت‌کننده، ۱۶ نفر پولیپ‌های پیش‌سرطانی داشته و ۲۰ نفر( به عنوان گروه کنترل) هیچ پولیپی نداشتند.
برای تعیین و مشخص کردن میزان سلامت و کارایی سیستم قلبی-عروقی هر فرد، محققان بر روی حداکثر حجم اکسیژن (VO2 max) تمرکز کردند، شاخصی از سلامت هوازی هر فرد که میزان اکسیژنی را که بدن می‌تواند برای نیرومندسازی سلول‌هایش در اختیارشان قرار دهد را رصد می‌کند.
هرچه VO2 max فردی بالاتر باشد، سیستم قلبی-عروقی فرد سالم‌تر و متناسب‌تر است. برای اندازه‌گیری VO2 max، از افراد حاضر در آزمایش خواسته شد تا دوچرخه ثابت شده ای را تا جایی که به خستگی مفرط برسند، برانند.
ناماسیوایام ادامه می‌دهد:
“محققان همچنین دریافتند هرچه VO2 max فردی بالاتر بود، احتمال کمتری داشت که وی پولیپ‌های پیش‌سرطانی داشته باشد. به عبارت دیگر، افرادی که پولیپ‌های پیش‌سرطانی داشتند در مقایسه با افرادی که پولیپ نداشتند، احتمال بیشتری داشت که از سلامت سیستم قلبی-عروقی پایین‌تری برخوردار باشند.”
ناماسیوایام خاطر نشان کرد که این تحقیق، یک تحقیق کوچک بود و آزمایشات بیشتری نیاز است تا به دانشمندان در درک کامل ارتباط بین پولیپ‌های پیش‌سرطانی و سلامت سیستم قلبی-عروقی کمک کند.
با وجود آشکار کردن نتایج این مطالعه، دانشمندان هنوز نیاز دارند مکانیسم‌هایی را که باعث این ارتباط بین تناسب اندام و سرطان می‌شوند را کشف کنند.
نتایج این تحقیق هنوز در مجلات علمی چاپ نشده است.
