انتشار این مقاله


«گرد عصبی» می‌تواند مغز شما را مانیتور کند

امروزه سنسورهای وایرلسی ساخته شده‌اند که می‌توانند در بدن یک فرد قرار بگیرند و با کمک آنها فرد یک وسیله‌ی رباتیک را کنترل کند. توسعه‌دهندگان چنین دستگاهی، محققانی هستند که امید دارند تا رابط‌های مغز-کامپیوتر را دگرگون سازند. این دستگاه با نام ‘گرد عصبی’ توسط دانشمندان دانشگاه برکلی کالیفرنیا ساخته‌ شده و کارکرد آن روی […]

امروزه سنسورهای وایرلسی ساخته شده‌اند که می‌توانند در بدن یک فرد قرار بگیرند و با کمک آنها فرد یک وسیله‌ی رباتیک را کنترل کند. توسعه‌دهندگان چنین دستگاهی، محققانی هستند که امید دارند تا رابط‌های مغز-کامپیوتر را دگرگون سازند.

این دستگاه با نام ‘گرد عصبی’ توسط دانشمندان دانشگاه برکلی کالیفرنیا ساخته‌ شده و کارکرد آن روی ماهیچه‌ها و عصب‌های محیطی بدن موش آزمایش شده‌است.

مایکل ماهاربیز، پروفسور مهندسی برق دانشگاه برکلی کالیفرنیا و یکی از محققان این مطالعه بیان می‌کند:

من فکر می‌کنم چشم‌انداز بلند مدت برای ‘گرد عصبی’ تنها مربوط به عصبها و مغز نمی‌شود. بلکه بسیار گسترده‌تر خواهد بود.
دسترسی داشتن به اطلاعات بدن از راه دور تا کنون امکان‌پذیر نبود. زیرا هیچ راهی برای این که جسمی بسیار کوچک را در جای عمیقی از بدن قرار دهیم وجود نداشت. اما هم‌اکنون من می‌توانم چنین ذره‌ی کوچکی را بردارم و آنرا کنار یک عصب یا اندام، کنار دستگاه گوارش شما و یا کنار یک ماهیچه قرار دهم و داده‌های آنها را دریافت کنم.

به شکلی استثنائی این دستگاه برای کارکردن به هیچ باتری یا سیم خارجی نیاز ندارد. به جای آن، این سنسورها شامل قطعاتی با نام ‘کریستال فیزیوالکتریک’ هستند که می‌توانند ارتعاشات امواج فراصوت خارج از بدن را گرفته و آنرا تبدیل به الکتریسیته کنند.

با داشتن ۱ میلیمتر طول، این سنسور تقریبا به اندازه‌ی یک دانه‌ی شن است. با این حال محققان بر این باورند که در آینده این امکان وجود دارد که اندازه‌ی دستگاه را تا ۵۰ میکرون کاهش دهند – یعنی نصف اندازه یک تار مو. این امر قابلیت‌های دستگاه را دوچندان می‌کند.

خوزه کارمنا، محقق دیگر این پروژه می‌گوید:

زیبایی موضوع این است که هم‌اکنون سنسورها به اندازه‌ی کافی کوچک هستند که ما بتوانیم به عنوان مثال، با کمک اطلاعاتی که از دستگاه عصبی محیطی بدن می‌گیرند، برنامه‌ی غذایی‌ای را ترتیب دهیم که اختلالات مثانه و بی‌اشتهایی را درمان کند.

او می‌افزاید:

تکنولوژی هنوز به حدی نرسیده که ما به هدف کاهش سایز به ۵۰ میکرون که برای جایگذاری دستگاه در مغز و دستگاه عصبی مرکزی لازم است، برسیم. اما زمانی که به این مهم دست یابیم، گرد عصبی جایگزین الکترودهای سیمی خواهند شد. در آن صورت، تنها کاری که لازم می‌باشد آن است که دستگاه را در مغز قرار دهیم و آن‌را ببندیم.

نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید