طبق مطالعات انجام گرفته بر روی کودکان ناشنوا که تحت عمل پیوند حلزون گوش قرار گرفته اند، مشخص شد کودکانی که با زبان علامات (زبان مخصوص ناشنوایان) آشنایی دارند، مهارت خواندن و نوشتن آنان بعد از عمل پیوند نسبت به کودکانی که این زبان را یاد نگرفتند، کمتر است. به گفته ی دکتر Ann E. Geers از دانشگاه تگزاس، کودکان ناشنوایی که زبان علامات را آموخته‌اند، درک بهتری از مفهوم زبان دارند، ولی در آموختن خواندن و نوشتن زبان خود، بعد از عمل دچار مشکل می شوند.
همانطور که محققان در مجله ی طب اطفال Pediatrics ذکر کرده‌اند:
یادگیری زبان علامات برای کودکان ناشنوا لازم است تا با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند، اما تاثیر این زبان بر روی مهارت های زبانی کودک در آینده قابل بحث می‌باشد. عده‌ای از متخصصان گفتار درمانی معتقدند که یادگیری زبان علامات بر سخن گفتن کودک ناشنوا تاثیر مثبتی دارد.
بخاطر وجود این اختلاف، دکتر Karl R. White و Louis Z. Cooper راه حلی برای یافتن نتیجه‌ی آزمایش پیشنهاد دادند که بجای اتکا به حدسیات و قصه‌ها، می‌توانیم از خانواده‌هایی که کودک ناشنوا یا کم شنوا دارند برای این تحقیقات کمک بگیریم. لذا Geers و همکارانش ۹۷ کودک را مورد بررسی قرار دادند. کودکان به سه دسته تقسیم شدند؛ گروه اول ۱ تا ۳ سال قبل از جراحی، گروه دوم ۱ سال قبل از جراحی زبان علامات را یاد گرفته بودند، و گروه سوم در کل این زبان را فرا نگرفته بودند. بعد از گذراندن کلاس‌های آموزش زبان کلامی، محققان به صدای ضبط‌شده‌ی کودکان که قرار بود ۳۶ جمله را بخوانند، گوش دادند. مقایسه‌ی مهارت کلامی با مقیاسی بنام CASL صورت گرفت (Comprehensive Assessment of Spoken Language) مشاهده شد که عده‌ی زیادی از کودکانی که مهارت کلامی بهتری کسب کرده بودند، قبل از عمل پیوند زبان علامات را بلد نبودند! مهارت کلامی بهتر در کودکانی که زبان علامات را یاد نگرفته بودند، در سنین بالاتر و مدرسه‌ی ابتدایی هم مشهود بود، به طوری که میانگین نمره ی آنها ۹۶,۲ از ۱۰۰ بود. میانگین نمرات سایر کودکان مورد مطالعه، برای گروه دوم ۸۳,۸ و برای گروه اول ۷۶,۴ بود.
مقاله ی مرتبط: مطالعات نشان از مهارت بالاتر کودکان مادران شاغل دارد
برای مطالعه ی بیشتر به منبع اصلی مراجعه کنید.
