در طول تابستان افراد احساس خستگی، دهیدراته شدن و از دست دادن علاقه برای انجام کاری را پیدا می‌کنند. طی بررسی‌های انجام شده مشخص شد که علت این موارد گرمی هوا و شرایط طاقت‌فرسا در تابستان است.
پروفسور Liuba Belkin معتقد است که گرمی آزاردهنده تاثیر منفی بر عملکرد و خلق‌وخوی افراد دارد، هرچند افراد سعی می‌کنند علل متفاوتی برای عدم انجام کارهای خود بیان کنند.
گرمای آزاردهنده موجب ایجاد خستگی، کاهش حس مثبت و درنتیجه کاهش حس علاقه‌مندی نسبت به کمک به مردم یا انجام کارهای روزمره می‌شود.
بررسی‌های اپیدمیولوژی را که محققان در صدد انجام آن‌ها بودند به سه بخش تقسیم می‌شد.
در بخش اول حالت‌های مختلف کارکنان را در فصل‌های گرم مانند تابستان و در فصل‌هایی با دمای هوای نرمال مقایسه کردند و به نتایج زیر دست‌یافتند:
کارکنانی که در دمای هوای آزار دهنده و طاقت‌فرسا قرار داشتند ۵۰٪ کمتر از دیگر کارکنان، مشتاق برای انجام وظایف خود مانند: کمک داوطلبانه به مشتری‌ها، مشتاقانه گوش کردن به سخنان مشتری و دادن پیشنهادات رایگان برای خرید کالا بودند.
در بخش دوم طی آزمایشی تصادفی و آنلاین، به گروه آزمایش اطلاع داده شد که فرض کنند یا به یاد بیاورند در یک محیط گرم و شرایط طاقت‌فرسا قرار دارند و در این شرایط باید به برخی سوالات پاسخ دهند و بابت آن پول دریافت کنند. بعد از بررسی‌های انجام شده درباره‌ی حالت‌های مختلف این افراد در هنگام پاسخدهی، محققان خواستار پاسخدهی افراد به سوالات بیشتر بدون دریافت پول شدند و متوجه شدند که این گروه با اینکه در معرض هوای گرم و شرایط طاقت‌فرسای واقعی قرار نگرفته بودند ولی در مقایسه با گروه شاهد احساس خستگی بیشتر و درنهایت احساس عدم تمایل نسبت به حضور در ادامه‌ی مطالعه را داشتند. فقط ۳۴٪ این افراد در مقایسه با ۷۶٪ گروه کنترل، مایل به ادامه‌ی همکاری بودند.
محققان درکمال تعجب متوجه شدند افرادی که فقط فرض کرده بودند که در شرایط طاقت‌فرسا قرار دارند احساس‌های منفی آن‌ها افزایش یافته بود بدون اینکه روی رفتار‌های اجتماعی آن‌ها تاثیر بگذارد.
در بخش سوم مشاهده کردند که کوچکترین نوسان در دمای هوا باعث ایجاد تغییر در رفتار افراد خواهد شد. در این آزمایش محققان دو دسته از دانشجویان را در دو اتاق مختلف قرار دادند. دسته‌ی اول در اتاقی با هوای گرم و دسته‌ی دوم در اتاقی با اختلاف دمایی ۱۵٪ قرار گرفتند و از این دانشجویان درخواست شد که به سوالات مربوطه پاسخ بدهند. از بین این افراد تنها ۶۴٪ از افراد ساکن در اتاق گرم و ۹۵٪ از ساکنین اتاق سردتر مایل به پاسخدهی بودند. افرادی که در اتاق گرم‌تر تمایل به همکاری داشتند به طور متوسط به ۶ سوال پاسخ داده بودند (محققان بر این باروند که آن‌ها در پی آن بودند که سریعاً اتاق را ترک کنند!) در حالی که افراد متمایل در اتاق سردتر به طور متوسط به ۳۵ سوال پاسخ دادند.
به هرحال هر آنچه که بود، تاثیر تغییرات دما را بر تغییرات رفتار اثبات میکند. شاید به همین علت است که دانشجویان در کلاس‌های گرم بیشتر احساس خستگی کرده و تمایل به گوش کردن در کلاس را ندارند…!
