دانشمندان علوم عصبی در موسسهی تحقیقات دانشگاه بوفالو دریافتند که یکی از عوارض منفی مصرف الکل در زمان بارداری افزایش خطر اعتیاد به مواد مخدر در مراحل بعدی زندگی فرزندان است.
موسسه ملی سوء مصرف الکل و مشروبات الکلی (NIAAA)، با اعطا کمک هزینهی تحقیقاتی به دکتر Roh-Yu Shen از مطالعهای او برای درک اینکه مصرف الکل در زمان بارداری چگونه، سیستم پاداش مغز جنین را تغییر میدهد و چگونگی ادامه این تغییرات تا بزرگسالی، حمایت کرد.
به نظر میرسد آندوكانابینوئید نقش مهمی در این زمینه داشته باشد، آندوكانابینوئید مشابه یک ماده مخدر درونی است که توسط خود مغز تولید میشود. با پیبردن نقشی که آندوكانابینوئید در مغز جنین برای افزایش حساسیت مغز به اعتیاد ایفا میکند، میتوان درمانهای اعتیاد را توسعه بخشید و مداخلاتی برای مبارزه با اثرات اعتیاد طراحی کرد.
قرار گرفتن جنین در معرض الکل، منجر به نقایص مادرزادی در هنگام تولد و تکامل غیر طبیعی سیستم عصبی میشود که طیف اختلالات الکلی جنین (FASD) شامل مشکلات شناختی و رفتاری را به دنبال دارد. از جمله مشکلات ناشی از FASD میتوان بیش فعالی ناشی از کمبود توجه (ADHD)، افسردگی، اضطراب و افزایش آسیب پذیری فرد در مقابل مواد مخدر را نام برد. Shen میگوید:
با قرار گرفتن مغز جنین در معرض الکل، آندوكانابینوئید اثرات متفاوتی نسبت به زمان عدم مواجهه با الکل در نورونهای دوپامینی مغز که به اعتیاد مربوط هستند، میگذارد. نتیجه نهایی تغییر نورونهای دوپامینی و افزایش حساسیت آنها به موادی است که بیش از حد مصرف میشوند. در نتیجه آن فرد در بزرگسالی با مقدار مصرف کمتری نسبت سایرین، معتاد خواهد شد.
آندوكانابینوئید نقش قابل توجهی در ضعیف کردن سیناپسهای دوپامینی خاصی در عقدهای شکمی قاعدهای (VTA) دارد. VTA قسمتی از مغز است که علاوه بر نقشی که در اعتیاد دارد، به عنوان سیستم پاداش نیز فعالیت میکند.
با قرار گرفتن جنین در معرض الکل، اثر آندوكانابینوئید به علت کاهش عملکرد گیرندهاش، کاهش مییابد. درنتیجه سیناپسهای هیجانی توانایی خود را برای ضعیف شدن از دست داده و به قویتر شدن ادامه میدهند که طبق نظر Shen این اتفاق یک مکانیسم تنبیهی مغز است و افزایش خطر اعتیاد را به دنبال دارد.