هدف از ارائه‌ی این مجموعه فقط اطلاع‌رسانی است و نباید به عنوان توصیه‌ی پزشکی تفسیر گردد. قبل از تصمیم‌گیری درباره‌ی اهداف درمانی و/یا عوارض سلامتی باید با متخصص امر مشورت صورت گیرد. برگردان توسط دکتر مجازی. Natural Standard®
پس‌زمینه
ویتامین B۱۲ نوعی ویتامین محلول در آب و ضروری است که در طیف زیادی از غذاها، مثل ماهی، صدف، گوشت، تخم‌مرغ و محصولات لبنی یافت می‌شود. ویتامین B۱۲ به صورت متناوب در ترکیب با دیگر ویتامین‌های B به عنوان فرمولاهای ب کمپلکس استفاده می‌شود. ویتامین B۱۲ برای سنتر DNA بسیار مهم است، به پروتئین‌های غذا متصل می‌شود و اسید معده آن را از پروتئین‌ها هنگام هضم جدا خواهد کرد. زمانی که ویتامین B۱۲ از پروتئین‌ها آزاد شد به ماده‌ی دیگری به نام فاکتور داخلی (IF) معده متصل می‌شود و تا جذب از طریق جریان خون به آن متصل خواهد ماند.
بدن انسان ذخیره‌ی چندساله‌ای از این ویتامین را در کبد دارد؛ بنابراین سطوح پائین آن در بدن بسیار نادر می‌باشد. کاهش سطح ویتامین B۱۲ بیشتر در پیری، آلودگی با HIV و گیاهخواران شایع است. عدم توانایی در جذب ویتامین B۱۲ از مجرای روده می‌تواند نوعی آنمی به نام آنمی وخیم (pernicious anemia) ایجاد نماید. تب و نشانه‌های “تعریق شدید” از بیماران مبتلا به آنمی وخیم به دلیل سطوح پائین ویتامین B۱۲ گزارش می‌شود؛ اگرچه این نشانه‌ها با درمان توسط ویتامین B۱۲ از بین خواهند رفت.
اصطلاحات مرتبط
آدنوزیل‌کوبالامین، AdoB12، B کمپلکس، ویتامین B کمپلکس، B-12، بدومیل (bedumil)، کوبالامین، کوبالامین‌ها، کوبامین، سیانوکوبالامین، سیانوکوبالامینیوم، cycobemin، هیدروکسوکوبالامین، هیدروکسوکوبالامینیوم، هیدروکسوکوبمین، idrossocobalamina، مکوبالامین، متیل‌کوبالامین، ویتادورین، ویتامین B۱۲، vitamina B۱۲ (اسپانیایی)، vitamine B۱۲ (فرانسوی)
شواهد
این استفاده‌ها روی انسان‌ها یا حیوانات تست شده‌اند. بی‌خطری یا اثرگذاری همیشه ثابت نشده است. برخی از عوارض به صورت بالقوه جدی هستند و باید توسط درمانگر متخصص مورد ارزیابی قرار گیرند.
| A | شواهد علمی قوی برای این استفاده |
| B | شواهد علمی خوب برای این استفاده |
| C | شواهد علمی غیرشفاف برای این استفاده |
| D | شواهد علمی محکم برخلاف این استفاده (شاید کارگر نباشد) |
| F | شواهد علمی قوی برخلاف این استفاده (احتمال دارد کارگر نباشد) |
A آنمی مگالوبلاستیک (به دلیل نقص ویتامین B۱۲)
سطوح پائین ویتامین B۱۲ عاملی برای آنمی مگالوبلاستیک است که در آن گلبول‌های قرمز بزرگ‌تر از حالت معمول اند. دیگر دلایل ممکن شامل نقص فولات یا ناهنجاری‌های متفاوت متابولیک است. آنمی باید توسط پزشک تشخیص داده شود تا دلیل اساسی آن معلوم گردد.
A نقص ویتامین B۱۲
مطالعات نشان داده‌اند که نقص در ویتامین B۱۲ می‌تواند به نشانه‌های غیرعادی ذهنی منجر شود. این نشانه‌ها شاید شامل آتاکسی (حرکت‌های لرزان و راه رفتن غیرثابت)، ضعف عضلانی، اسپاستیسیته (سفتی عضلات)، بی‌اختیاری (عدم کنترل روی مثانه یا روده‌ها)، فشار خون پائین، مشکلات بینایی، زوال عقل، جنون و اختلالات خلق‌وخو باشد. تجویز ویتامین B۱۲ خوراکی، تزریقی یا استنشاقی برای جلوگیری و درمان غذایی نقص این ویتامین مؤثر است.
C بیماری آلزایمر
برخی از بیمارانی که با آلزایمر تشخیص داده می‌شوند سطوح پائینی از ویتامین B۱۲ در خونشان دارند. اثرات مکمل‌یاری ویتامین B۱۲ روی پیشگیری از بیماری آلزایمر همچنان معلوم نیست. تحقیقات بیشتری روی این زمینه باید انجام شود.
C آنژیوپلاستی (باز کردن شریان‌های باریک یا مسدود)
برخی از شواهد پیشنهاد می‌کنند که دادن فولیک اسید، ویتامین B۱۲ و B۶ تجویزی قوی به مدت ۶ ماه به دنبال آنژیوپلاستی کرونری خطر کلی وقایع معکوس قلبی را کاهش می‌دهد؛ اگرچه، دیگر مطالعات این ترکیب را موجب استنوز یا تنگی مجدد عروق خونی می‌دانند. مطالعات بیشتری نیاز است.
C سرطان سینه
محققان گزارش کرده‌اند که زنان مبتلا به سرطان پستان ویتامین B۱۲ کمتری نسبت به زنان سالم در خونشان دارند. اگرچه یک تحقیق به این نتیجه رسید که دادن ترکیبی از فولیک اسید و ویتامین B۶ و ویتامین B۱۲ در کاهش خطر سرطان پستان ناکارآمد است. قبل از نتیجه‌گیری نهایی باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
C آفت دهان
ترکیب تزریق ویتامین B۱۲ و ویتامین B۶ همراه با هیدروکورتیزون برای درمان آفت‌های دهانی عودکننده مورد مطالعه قرار گرفته است. درمان با ویتامین B۱۲ زیرزبانی شاید برخی اثرات مفید داشته باشد ولی قبل از نتیجه‌گیری باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
C بیماری قلبی عروقی/هیپرهوموسیستئینمی
هوموسیستئین بالا در خون به عنوان عامل خطر بیماری قلبی عروقی، لخته‌های غیرعادی خون، تصلب شرائین، حملات قلبی و سکته‌ی مغزی شناخته می‌شود. مصرف مکمل‌های ویتامین B۱۲ در ترکیب با ویتامین‌های B (عمدتاً فولیک اسید) در پائین آوردن سطوح هوموسیستئین مؤثر نشان داده شده است. هنوز مشخص نیست که کاهش سطح هوموسیستئین خطر مرگ و بیماری قلبی عروقی را کاهش می‌دهد یا نه. تحقیقات بیشتری نیاز است.
C سرطان دهانه‌ی رحم
برخی شواهد پیشنهاد می‌کنند که مکمل‌یاری ویتامین B۱۲ شاید نقشی در پیشگیری از سرطان سرویکس داشته باشد. تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
C شلی (درد پا بر اثر شریان‌های مسدود)
تحقیقات انسانی اثرات ویتامین B۱۲ را ارزیابی کرده و نتایج نشان داده است که فاصله‌ی راه رفتن بهبود یافته ولی شواهد با کیفیت بالا وجود ندارد. قبل از نتیجه‌گیری تحقیقات بیشتری باید انجام شود.
C افسردگی
ترکیبی از فولیک اسید، ویتامین B۱۲ و ویتامین B۶ در مقایسه با دارونما تفاوتی در نشانه‌های افسردگی در مردان بالغ نشان نداده است. کارآزمایی‌های بالینی با طراحی خوب برای تأیید فوائد بالقوه مورد نیاز است.
C نوروپاتی دیابتی (آسیب عصبی)
برخی شواهد پیشنهاد می‌کنند که مکمل‌یاری با ویتامین B۱۲ شاید برای افرادی با نوروپاتی دیابتی مفید باشد. تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
C روش تشخیصی
برای تیشخیص وجود ویتامین B۱۲، تست‌های آزمایشگاهی برای اندازه‌گیری ویتامین B۱۲ پلاسما و سرم شاید انجام شوند؛ اگرچه، بسیاری از محققان باور دارند که این آزمایش‌ها قابل‌اتکا نیست. تحقیقات گزارش می‌کنند که تشخیص نقایص ویتامین با ارزیابی سطح ویتامین B۱۲ به تنهایی ممکن نیست.
C اسیاپسم صورتی
تحقیقات گزارش کرده‌اند که ویتامین B۱۲ هیچ منفعتی در طب سوزنی برای درمان اسپاسم صورتی ندارد. نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه احساس می‌شود.
C خستگی
برخی از شواهد حکایت از این دارد که تزریق ویتامین B۱۲ دو بار در هفته شاید سلامت کلی و شادی افرادی را که با خستگی و کسالت دست و پنجه نرم می‌کنند، افزایش دهد. قبل از اعلام هر چیزی در این باره تحقیقات بیشتری باید صورت گیرد.
C شکستگی‌ها (پیشگیری)
برخی شواهد پیشنهاد می‌کنند که ترکیب ویتامین‌ها، شامل ویتامین B۱۲ شاید از شکستگی‌ها پیشگیری نماید. تحقیقات بیشتری در این مورد نیاز است.
C کلسترول بالا
برخی شواهد پیشنهاد می‌کنند که ویتامین B۱۲ در ترکیب با روغن ماهی شاید از مصرف این روغن به تنهایی به منظور کاهش کلسترول و تریگلیسرید بهتر باشد. قبل از اعلام نتیجه باید مطالعات بیشتری روی این توصیه صورت گیرد.
C بیماری Imerslund-Grasbeck
تزریقات ویتامین B۱۲ شاید برای درمان اختلال ارثی در جذب این ویتامین (بیماری Imerslund-Grasbeck) مؤثر باشد. تحقیقات بیشتری روی این بیماران باید انجام داد.
C درد مفصلی (آرنج)
تحقیقات مقدماتی پیشنهاد می‌کنند که ویتامین B۱۲ شاید برای درد آرنج مؤثر باشد ولی شواهد آن موجود نیست. تحقیق بیشتری باید انجام شود.
C عملکرد ذهنی
افزایش سطوح هوموسیستئین با امتیازات پائین ذهنی در ارتباط بوده. اگرچه، ارتباطی بین ویتامین B۱۲ پائین در خون و کاهش توانایی ذهنی، بیماری آلزایمر یا زوال عقل مشاهده نشده است. قبل از خاتمه‌ی موضوع تحقیقات بیشتری نیاز است.
C مسمومیت (سیانید)
هیدروکسوکوبالامین (شکلی از ویتامین B۱۲) توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) از سال ۲۰۰۶ به عنوان پادزهر بالقوه برای افرادی که مشکوک به استنشاق دود سیانید هستند، تأیید شده است و با این که تحقیقات استفاده از هیدروکسوکوبالامین را در زنان باردار توصیه نمی‌کنند ولی FDA در سال ۲۰۱۰ آن را برای زنان حامله نیز تأیید کرد. علاوه بر این، بر اساس اعلام شورای احیاء استرالیا، عوارض جانبی عکسی از این مکمل گزارش نشده و جان بسیاری از مسموم‌شدگان با سیانید به‌واسطه‌ی آن نجات یافته است.
C سندرم پای بی‌قرار
گزارشات بالینی نشان می‌دهند که سندرم پای بی‌قرار شاید به دلیل نقص ویتامین B۱۲ باشد. برای تأیید نتایج باید مطالعات بیشتری انجام گیرد.
C بیماری سلول داسی‌شکل
تحقیق اولیه پیشنهاد می‌کند که ترکیب روزانه‌ی فولیک اسید، ویتامین B۱۲ و ویتامین B۶ شاید آسیب اندوتلیال (دیواره‌های داخل عروقی سلول‌ها) را در بیماران سلول داسی‌شکل کاهش دهد. جای خالی مطالعات بیشتر در این زمینه احساس می‌شود.
C ناهنجاری‌های خواب (ریتم شبانه روزی)
مصرف ویتامین B۱۲ خوراکی هیچ اثری بر درمان سندرم تأخیر در فاز خواب (DSPS) ندارد. دادن ویتامین B۱۲ به همراه نوردرمانی برای نوجوانانی با ناهنجاری‌های خواب مربوط به ریتم شبانه روزی شاید کار مؤثری باشد. تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
D سرطان ریه
مطالعه‌ای به این نتیجه رسید که بین بیماران قلبی نروژی که ویتامین B۱۲ و فولیک اسید مصرف می‌کردند، آمار سرطان ریه بالا رفته است. تحقیقات بیشتر برای درک بهتر رابطه‌ی موجود نیاز است.
D سکته‌ی مغزی
در افرادی که سابقه‌ی سکته‌ی مغزی داشته‌اند، به نظر می‌آید نه ترکیبات دز بالا و نه دز پائین ترکیبات ویتامین B۱۲ حاوی ویتامین B۶، ویتامین B۱۲ و فولیک اسید بازگشت سکته‌ی مغزی را تحت تأثیر قرار دهد.
موارد مصرف سنتی یا بر اساس نظریات
موارد استفاده‌ای که در ادامه آمده بر اساس نظریات علمی یا سنتی می‌باشد. این موارد اغلب روی انسان تست نشده‌اند و همچنین بی‌خطری و تأثیرگذاری آن‌ها نیز اثبات نشده است. برخی از این عوارض به طور بالقوه جدی هستند و باید توسط درمانگر متخصص ارزیابی گردند.
پیری، ایدز، آلرژی‌ها، اسکلروز آمیوتروفیک جانبی (ALS)، آسم، اوتیسم، خونریزی، لخته‌های خونی، عوارض شیمی‌درمانی، سندرم خستگی مزمن، دیابت، بهبود سطح انرژی، ناهنجاری‌های رشد (نارسایی در رشد)، سرکوب سیستم ایمنی، بهبود تمرکز، بیماری روده‌ی تحریک‌پذیر، بیماری کلیوی، بیماری لِبر، بیماری کبدی، ناباروری مردان، تومورهای بدخیم، از دست دادن حافظه، بالا بردن خلق‌وخو، التهاب دهان و گلو (گلوسیت آتروپیک)، ناهنجاری‌های ذهنی، ناهنجاری‌های حرکتی (رعشه)، مالتیپل اسکلروزیس (MS)، ناهنجاری‌های میوکلونیک (میوکلونوس نخاعی)، نواقص لوله‌ی عصبی، بیماری پیرادندانی (ناهنجاری‌های دندان و دهان)، پیشگیری از عوارض حاملگی، حفاظت در برابر دود تنباکو، صدای زنگ در گوش (تینیتوس)، ناهنجاری‌های پوستی (درماتیت سبوره‌ای)، ناهنجاری‌های پیگمانتاسیون پوست (ویتیلیگو)، ناهنجاری‌های تشنجی (سندرم وست)، آرنج تنیس‌بازان (تاندونیت)، ناهنجاری‌های تیروئید (افزایش هورمون تیروئید).
دُز مصرفی
دزهای مرقوم در ادمه بر پایه‌ی تحقیقات علمی، نشریات، استفاده‌های سنتی یا نظرات متخصصان است. بسیاری از داروهای گیاهی و مکمل‌ها به طور مستقیم تست نشده‌اند و به همین دلیل بی‌خطری و اثرات آن‌ها شاید اثبات‌شده نباشد. حتی برندهای یکسان نیز شاید ترکیباتی متفاوت داشته باشند؛ به همین خاطر توصیه‌های زیر شاید برای همه‌ی محصولات نباشد. برچسب محصول را با دقت بخوانید و در صورت امکان با متخصص مشورت کنید.
بزرگسالان (۱۸ سال به بالا)
(RDAs) مقادیر پیشنهادی روزانه ۲.۴ میکروگرم برای سنین ۱۴ و بالاتر، ۲.۶ میکروگرم برای زنان حامله و ۲.۸ میکروگرم برای زنان شیرده است. برای بالای ۵۰ سال مقادیر پیشنهادی روزانه باید از طریق غذاهای غنی‌‍‌سازی‌شده یا مکمل‌ها تأمین شود. مکمل‌یاری ۲۵-۱۰۰ میکروگرم در روز به منظور ثابت نگه داشتن سطوح این ویتامین در افراد مسن توصیه می‌شود. به این منظور باید مشورت پزشک و داروساز وجود داشته باشد.
برای آفت‌های دهانی؛ ویتامین B۱۲ زیرزبانی روزانه برای ۶ ماه.
برای شَلی؛ دز روزانه‌ی کلی ۱.۵ میلی‌گرم از ویتامین B۱۲ خوراکی در دزهای تقسیم‌شده‌ی ۰.۵ میلی‌گرمی، ۳ بار در روز برای ۶ ماه
برای نقص ویتامین B۱۲؛ ۱۲۵-۲,۰۰۰ میکروگرم از سیانوکوبالامین به صورت روزانه و خوراکی تا ۲.۵ سال یا بیشتر. ۵۰۰ میکروگرم از ویتامین B۱۲ زیرزبانی روزانه تا ۴ هفته مصرف می‌شود. دزهایی که در ادامه می‌آیند به صورت درون وریدی استفاده خواهند شد: ۱,۰۰۰ میکروگرم از کوبالامین داخل عضلانی روزانه ۱ بار تا ۱۰ روز (بعد از ۱۰ روز، این دز تا ۱ بار در هفته برای ۴ هفته کاهش می‌یابد، به دنبال آن ۱ بار در ماه تا آخر عمر)؛ ۱,۰۰۰ میکروگرم از سیانوکوبالامین داخل عضلانی در روزهای ۱، ۳، ۷، ۱۰، ۱۴، ۲۱، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ برای درمان. برای نقص ویتامین B۱۲ بر اثر درمان با مهارکننده‌های پمپ هیدروژن (PPI therapy)، اسپری نازال سیانوکوبالامین برای ۸ هفته. دز دقیق آن واضح نیست. یکی از مطالعات جایگزینی ویتامین B۱۲ اینترانازال (۵۰۰ میکروگرم در هفته) را تست کرده است.
برای جلوگیری از آنمی؛ دزهایی که در ادامه گفته می‌شود به صورت خوراکی مصرف می‌شوند: ۲-۱۰ میکروگرم روزانه در ترکیب با آهن و/یا فولیک اسید تا ۱۶ هفته؛ ۱۰۰ میکروگرم یک روز در میان به اضافه‌ی فولیک اسید روزانه و/یا آهن تا ۱۲ هفته.
برای عملکرد ذهنی؛ ۰.۰۵-۱ میلی‌گرم ویتامین B۱۲ روزانه از ۴ هفته تا ۵.۴ سال؛ ۱۰ میکروگرم یا ۵۰ میکروگرم از سیانوکوبالامین روزانه برای یک ماه و ۱ میلی‌گرم از سیانوکوبالامین هفتگی برای ۴ هفته. یک تزریق ۱,۰۰۰ میکروگرمی ویتامین B۱۲ روزانه برای ۵ روز استفاده می‌شود که به دنبال آن ۱,۰۰۰ میکروگرم تزریق ماهانه برای ۵ ماه. علاوه بر این، ۱۰۰۰ میکروگرم تزریق هفتگی برای ۴ هفته یا ماهانه برای ۶ ماه.
برای مسمومیت با سیانید؛ انفوزیون داخل وریدی ۵ گرم از هیدروکسوکوبالامین (تا ۲۰ گرم) استفاده می‌شود.
برای افسردگی؛ ۱ میلی‌گرم از سیانوکوبالامین از طریق تزریقات داخل عضلانی به صورت هفتگی برای ۴ هفته.
برای آنمی سیدروبلاستیک ارثی؛ ۱۰۰ میکروگرم داخل عضلانی به صورت ماهانه، با یا بدون فولیک اسید روزانه تا ۴ ماه.
کودکان (زیر ۱۸ سال)
مقادیر پیشنهادی روزانه (RDAs) برای تمام گروه‌ها وجود ندارد؛ بنابراین، سطوح دریافت کافی یا دَرَک (AI) به جای آن استفاده می‌شود و به این صورت می‌باشد: برای نوزادان کمتر از ۶ ماه، ۰.۴ میکروگرم (AI)؛ برای نوزادان ۷-۱۲ ماهه، ۰.۵ میکروگرم (AI)؛ برای کودکان ۱-۳ ساله ۰.۹ میکروگرم؛ برای کودکان ۴-۸ ساله ۱.۲ میکروگرم و برای کودکان ۹-۱۳ ساله ۱.۸ میکروگرم.
بی‌خطری
سازمان غذا و داروی ایالات متحده درباره‌ی داروهای گیاهی و مکمل‌ها سختگیری آنچنانی ندارد. ضمانتی برای قدرت، خلوص یا بی‌خطری محصولات وجود ندارد و اثرگذاری آن‌ها شاید مختلف باشد. باید همیشه حواستان به برچسب محصولات باشد. اگر عارضه‌ی پزشکی دارید یا از داروها، داروهای گیاهی یا مکمل‌های دیگر استفاده می‌کنید، باید قبل از شروع درمان جدید با متخصص مشورت نمائید.
آلرژی‌ها
- مکمل‌های ویتامین B۱۲، کوبالت یا هر محصول مشابهی باید در افرادی که به آن حساسیت یا آلرژی دارند مورد پرهیز قرار گیرد.
عوارض جانبی و هشدارها
- احتمالاً ویتامین B۱۲ در صورت رعایت دزهای توصیه‌شده و کمتر از آن بی‌خطر است.
- در افرادی با نگرانی‌های قلبی، به دلیل افزایش میزان استنوز بعد از جایگذاری استنت و مکمل‌یاری با ویتامین B۱۲ با احتیاط مصرف شود.
- در افرادی با فشار خون بالا با احتیاط مصرف شود؛ چون پرفشاری خون پس از تجویز هیدروکوبالامین وریدی گزارش شده است.
- در افرادی با سابقه‌ی سرطان با احتیاط مصرف شود.
- در افرادی با ناهنجاری‌های پوستی، مثل جوش‌ها، خارش و سوختگی با احتیاط مصرف شود. تغییر رنگ‌های پوست به قرمز و صورتی و گرگرفتگی صورت گاهاً گزارش شده است.
- در افرادی که نگرانی‌های ادراری-تناسلی دارند با احتیاط مصرف شود؛ چون تغییر رنگ ادرار گزارش شده است.
- در افرادی با مشکلات معدی روده‌ای با احتیاط مصرف شود؛ چون حالت تهوع، دشواری در بلع و اسهال در مواردی گزارش شده است.
- در افرادی با ناهنجاری‌های خونی چون گزارش شده که درمان نقص ویتامین B۱۲ شاید افزایشی در حجم خون و شمار گلبول‌های قرمزی ایجاد نماید.
- در افرادی با سطوح سرمی پتاسیمی پائین با احتیاط مصرف شود؛ چون اصلاح آنمی مگالوبلاستیک با ویتامین B۱۲ شاید سطوح پتاسیم را به حد کشنده‌ای کاهش دهد.
- در افرادی با سابقه‌ی نقرس یا سطوح بالای اوریک اسید به منظور اصلاح آنمی مگالوبلاستیک با ویتامین B۱۲ به دلیل احتمال شروع حملات نقرس با احتیاط مصرف شود.
- در افرادی که از عوامل زیر استفاده می‌کنند با احتیاط مصرف شود؛ چون با کاهش جذب یا کاهش سطوح سرمی ویتامین B۱۲ در ارتباط می‌باشد: مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، استیل سالیسیلیک اسید (آسپرین)، الکل، آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدتشنج، سکواستران‌های اسید صفراوی، کلرامفنیکل، کلشی‌سین، H2بلاکر، متفورمین، نئومایسین، نیکوتین، نیتروس اکسید، ضدبارداری‌های خوراکی، پارا-آمینوسالیسیلیک اسید، پتاسیم کلرید، مهارکننده‌های پمپ هیدروژن (PPIs)، تنباکو، ویتامین C و زیدوودین (AZT, Combivir®, Retrovir®).
- مکمل‌های ویتامین B۱۲، کوبالت یا هر محصول مشابهی باید در افرادی که به آن حساسیت یا آلرژی دارند مورد پرهیز قرار گیرد.
حاملگی و شیردهی
- احتمالاً اگر ویتامین B۱۲ طبق دزهای پیشنهادی یا کمتر مصرف شود بی‌خطر می‌باشد. اطلاعات کافی در مورد بی‌خطری مقادیر بیش از حد ویتامین B۱۲ هنگام بارداری در دسترس نیست.
- نوزادان هنگامی که با شیر مادری که نقص ویتامین B۱۲ دارد تغذیه می‌شوند در خطرات بسیاری قرار می‌گیرند؛ مثل ناهنجاری شدید رشد، نارسایی رشد و آنمی. برخی تحقیقات گزارش کرده‌اند که سطوح ویتامین B۱۲ هنگام بارداری اثراتی روی عملکرد ذهنی نوزادان دارد.
اثرات متقابل
تداخل با داروها
ویتامین B۱۲ شاید با عواملی برای کاهش استخوانی، سرطان، نقرس (کلشی‌سین)، فشار خون بالا (مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین) و ناهنجاری‌های روده و معده (H2 بلاکر و مهارکننده‌های پمپ هیدروژن)، عواملی که محصولات خونی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، داروهای سیستم عصبی، الکل، آلزایمر، آنتی‌بیوتیک‌ها (نئومایسین)، داروهای ضدتشنچ، آسپرین، سکواستران‌های اسید صفراوی، قرص‌های ضدبارداری، عوامل قلبی عروقی، کلرامفنیکل، متفورمین، نیکوتین، نیتروس اکسید، پارا-آمینوسالیسیلیک اسید، محرک‌ها و زیدوودین تداخل داشته باشد.
تداخل با داروهای گیاهی و مکمل‌های غذایی
ویتامین B۱۲ شاید با داروهای گیاهی و مکمل‌هایی برای کاهش استخوانی، سرطان، کلسترول، نقرس، فشار خون بالا و ناهنجاری‌های روده و معده، عواملی که محصولات خونی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، داروهای گیاهی و مکمل‌های سیستم عصبی، آلزایمر، آنتی‌باکتریال‌ها، ضدتشنج‌ها، ضدبارداری‌ها، عوامل قلبی عروقی، فولیک اسید، امگا-۳، پتاسیم، سالیسیلات، محرک‌ها، تنباکو و ویتامین C تداخل داشته باشد.
