بر اساس تحقیقات صورت‌گرفته توسط محققان استرالیایی، ویروس‌هپاتیتc، پروتئین‌های دخیل در مسیرهای انتقالپیام را، برای بقا و رشد خود در بدن، می‌رباید. این پروتئین‌ها توسط همین تیم‌تحقیقاتی شناسایی شده‌اند.
گروه محقق بیان داشت: درمان‌های جدید ویروس هپاتیت c، می‌تواند تحت‌تاثیر این یافته‌ها قرار گیرند و تکامل یابند. ویروس نامبرده، بیماری‌ای جدی است که می‌تواند به مشکلات جدی کبدی، از جمله هپاتیت، سیروز کبدی و سرطان ختم شود.
تیمی از انستیتوی اکتشافات زیست‌دارویی، در دانشگاه موناش (Monash)، مطالعه را با عنوان “ارزیابی سیگنالوم‌های پاسخ سلول میزبان به ویروس هپاتیت C” رهبری نمودند. این مطالعه در مجله‌ی Nature Communications به چاپ رسیده‌است. این مطالعه بر اساس مطالعه دیگری که در دانشگاه موناش به چاپ رسیده‌بود، صورت پذیرفت. در آن مطالعه نشان‌داده‌شد که پلاسمودیوم فلسی‌پاریوم انگل مالاریا، پروتئین‌هایی را در بدن فرد به کنترل در می‌آورد و مهار می‌کند، و از طریق آلوده‌سازی، به بقا و رشد خود کمک می‌کند.
پروفوسور کریستین دوریگ، نویسنده ارشد مطالعه، گزارش داد که انگل، یک پروتوزوا۱را برای فرایند دسته‌بندی پروتیین کیناز‌ها (و یا آنزیم‌هایی که فعالیت سلولی را تنظیم می‌کنند) و بقای خود، نیاز دارد.
یافته‌های مطالعه انجام‌شده بر مالاریا، تیم تحقیق را بر آن داشت که مطالعه‌ی دیگری را کلید بزنند. این بار هدف تیم‌تحقیق، تعیین و مشخص‌کردن کینارها و دیگر پروتیین دخیل در انتقالپیام سلولی بود، که انگل باید آن‌ها را برای بقای خود غیرفعال می‌کرد. دانشمندان موناش این مطالعه را با کمک، شرکت کانادایی کنیزوس انجام دادند.
پروفوسور دوریگ، در طی خبری اعلام نمود “که محققان، تعدادی از مسیرهای جدید انتقال پیام را یافته‌اند که در هنگام آلوده‌شدن به ویروس هپاتیت c، فعال و یا غیرفعال می‌شوند.”
در کل آن‌ها ۱۰۳ ژن را که به نظر می‌رسید نقشی در کپی‌برداری و یا رونویسی ویروس هپاتیت c از خود را دارند، شناسایی کردند. برای اعتبار بخشیدن به یافته‌ها، تیم تحقیقاتی به صورت ژنتیکی تک‌تک ژن‌ها را غیرفعال نموند. فکری که پشت این عمل وجود داشت این بود که اگر ژنی برای بقای ویروس ضروری باشد، از کار انداختن آن می‌تواند فرایند رونویسی را در ویروس، مختل کند.
محققان دریافتند که این ویروس، چندین پروتئین دخیل در انتقالپیام در مسیرهای کلیدی را می‌رباید، تا از توانایی خود در کپی‌کردن خود، خاطر‌جمع شود!
تیم تحقیقاتی از ترکیبی که توسط پروفوسور ناتانائل گری از دانشگاه هاروارد کشف شده‌بود، برای پیش‌برد تحقیق خود، استفاده کردند. ماده‌ی مذکور در واقع یکی از کیناز‌هایی را که، ویروس هپاتیت c آن را برای بقای خود غیرفعال می‌کند را، بلوک (مسدود) می‌نماید.
رضا حق‌شناس، نویسنده اصلی مطالعه، این گونه موضوع را شرح می‌دهد: “ناتانائل ملکول تازه کشف‌شده‌اش را برای ما فرستاد، و ما آن را در سلول‌های میزبان خود قرار دادیم و سپس آن‌ها را به ویروس HCV (ویروس هپاتیت سی) آلوده‌کرده و در‌یافتیم که زمانی که سلول‌ها در شرایط مساعد به سر می‌برند، از رونویسی ویروس، حمایت نمی‌کنند.”
یافته‌های مطالعه، به محققان پیشنهاد می‌کنند، که می‌توانند از مسیرهای انتقالپیام، برای ارتقاء دارمان‌های ضد‌ویروس و ضد‌باکتری استفاده کنند.
حق‌شناس در ادامه می‌افزاید: “اساس مطالعه‌ای که ما انجام داده‌ایم می‌تواند در صورت سازگار‌شدن در شناسایی ترکیبات ضدعفونی‌کننده، در برابر هر‌گونه پاتوژن (از جمله ویروس‌ها، باکتری‌ها و انگل‌ها) مورد استفاده قرار گیرد.”
این تیم‌تحقیقاتی در نظر دارد که مطالعات خود را به ویروس زیکا و عفونت های توکسوپلاسمایی گسترش دهد.
۱. پروتوزوا‌ها به صورت گروهی از جانداران یوکاریوتی و تک‌سلولی تعریف می‌شوند، که به‌طور مستقل و فقط در یک سلول خلاصه‌شده و قابلیت تحرک و شکار را دارا می‌باشند!
