اگر حداقل یک کرم هستید! خوردن کمتر می تواند تفکر شما را سریعتر کند. ما قبلا اشاره‌ای به مزایای کم بودن کالری، مانند طول عمر بیشتر در مگس، موش و میمون داشتیم. در حال حاضر کاوه اشرفی در دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو، متوجه شده است که ممکن است مغز را نیز تقویت کند.
تیم او کرمهای الگانس را آموزش دادند تا عطر یک ماده شیمیایی، بوتانون ، را با پاداش غذا مرتبط سازند. نسبت کرمهایی که از مرکز دایره به طرف جایی آغشته به بوتانون مهاجرت کردند، در مقایسه با طرف مقابل که آغشته به الکل بود، نشان داد که به چه خوبی این درس را آموختند.
کرم هایی که آزمایش می کردند، به مدت ۱ ساعت به صورت آزاد یا بدون محدودیت غذا خوردند و یا دارای یک رژیم غذایی با محدودیت کالری بودند. از بین کرمهایی که مهاجرت کردند نسبت کرم ها با یک رژیم غذایی شامل نیمی از کالری طبیعی، به کسانی که مجاز به خوردن آزادانه بودند، دوبرابر بود. صدق همین امر در کرم هایی که خوردن بدون محدودیت داشتند، نشان داد که رژیم های کم کالری و دفعات کوتاه مدت می‌تواند اثرات مشابه داشته باشد.
خوردن کالری کمتر احتمالاً با از بین بردن یک ماده شیمیایی مغزی به نام کینورنیک اسید اثر خود را می‌گذارد که این اتفاق به نوبه خود نورون هایی را که در یادگیری دخیل هستند، فعال می کند. . هنگامی که تیم، اسید کینورنیک را کاهش داد، یادگیری کرمها بدون محدودیت کالری بهبود یافت. اشرفی می گوید نشانه های یک پدیده مشابه در پستانداران وجود دارد. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۸ نشان داد افرادی که در سن ۶۰ سالگی ۳۰ درصد کالری خود را کاهش داده بودند، در یادگیری لیست کلمات بهتر بودند.
Devin Wahl در دانشگاه سیدنی می گوید که این موضوع مفهوم تکاملی را ایجاد می‌کند. او می گوید: “وقتی شما در حال شکار غذا هستید، مغز شما باید در سطح بالایی عمل کند، زیرا می خواهید رقابت کنید. هنگامی که یک وعده غذایی بزرگ را پشت سر می‌گذارید، فقط می خواهید خوابید.”
اما گرسنگی شدید نیز باعث کاهش عملکرد شناختی شما می‌شود؛ احتمالا به این دلیل که ما را مجبور می‌کند با فکر به غذا مشغول باشیم.
