سایکوپات‌ها معمولاً در ویژگی‌های منفیِ شخصیتی بهتر از سایرین عمل می‌کنند.
پژوهش‌های جدید نشان میدهند بیماران سایکوپات در آموختن دروغگویی بهتر از بقیه‌ی افراد عمل می‌کنند. این ویژگی، تنها یک ظرفیت طبیعی است که باید تحریک شود. این پژوهش افرادی با ویژگی‌های سایکوپاتیک پایین و بالا را با هم مقایسه می‌کند. نتایج نشان میدهند سایکوپاتی بالاتر، مساوی با آموختن سریع دروغگویی است. دکتر تاتیا لی۱، از پژوهشگران مجموعه، می‌گوید:
تضاد قدرتمند در توانایی دورغ‌گویی بین افراد با ویژگی‌های سایکوپاتی بالا و افرادی با ویژگی‌های سایکوپاتی پایین، در دو جلسه‌ی آزمایشی کاملا مشهود بود. در حالی که در ابتدای آزمایش، عملکرد دروغگویی مساوی به نظر می‌رسید.
دکتر رابین شائو۲، پژوهش‌گر اول مجموعه نیز، اظهار دارد:
دو مشخصه‌ی بیماران سایکوپات، ناراستی و سوء استفاده از سایرین است اما تا کنون مشخص نشده بود که آیا افرادی که بیمار نیستند اما ویژگی‌های سایکوپاتی را تا حدودی دارا هستند، در جمعیت عمومی می‌توانند بهتر از سایرین دروغ بگویند یا نه.
نتایج ما شواهدی را فراهم کرده‌اند که نشان میدهند هر چه درجه‌ی سایکوپاتی بالاتر باشد، توانایی یادگیری در دروغگویی نیز بیشتر می‌شود.
شرکت‌کنندگان در این پژوهش به تصاویری نگریسته و سپس باید در رابطه با برخی از آنان، به دروغ می‌گفتند که فرد موجود در عکس را می‌شناسند. مدت زمان واکنش و اسکن‌های مغزی سطح عملکرد آن‌ها را مورد ارزیابی قرار می‌داد. دکتر لی می‌گوید:
در حین دروغ گفتن، لازم است که اطلاعات صحیح سرکوب و برعکس شوند. با این وجود، دروغ گفتن، به انجام دادن پروسه‌های مانند توجه، حافظه‌ی در حال کار، کنترل بازدارنده و حل تضاد نیاز دارد که در افرادی با ویژگی‌های بالای سایکوپاتی، کاهش می‌یابند؛ در نتیجه تلاش کمتری برای دست‌یابی به دروغگویی نیاز است. بر خلاف آن، در افرادی با سطح پایین سایکوپاتی، این فعالیت‌ها نیاز به انرژی بیشتری دارند.
تلاش اضافی که مغزشان برای پروسه‌ی دروغگویی می‌کند، می‌تواند مسبب کاهش سرعت دروغگویی باشد.
درباره‌ی سایکوپاتی چه می‌دانید؟
پی‌نوشت
۱. Tatia Lee
۲. Robin Shao
