محققانِ موسسه سنفورد نشان داده‌اند که مقادیر بیشتر پپتید‌ناتریورتیک، پیام‌رسان بافت چربی، از بدن در مقابل چاقی و مقاومت انسولینی حفاظت میکند. یافته ها نشان میدهند که افزایش مقدار پپتید ناتریورتیک در بافت چربی احتمالا نقش مهمی در مبارزه با بیماری های متابولیکی ایفا میکند. Sheila Collins می‌گوید:
از سالها قبل ما میدانستیم که پپتید ناتریورتیک فشارخون را کنترل میکند و می تواند روند تبدیل چربی سفید (چربی بد و ذخیره کننده انرژی) به چربی قهوه‌ای (چربی خوب و مصرف کننده انرژی بدن) را بهبود بخشد. چیزی که ما در این مطالعه کشف کردیم، نقش مهم پپتید ناتریورتیک در کنترل متابولیسم بدن و مقاومت در برابر اثرات مضر یک رژیم غذاییِ پرچرب است.
مقاله مرتبط: بحران چاقی، خطرناک‌تر از همیشه
پپتید‌های ناتریورتیک که در قلب ساخته می‌شوند هورمون‌هایی هستند که میزان سدیم و آب را تنظیم، و فشار خون را کنترل می‌کنند.
محققان تفاوت بین سطوح بالای این پپتید را در بافت ماهیچه اسکلتی و بافت چربی، بررسی کرده و دریافته‌اند، در موش هایی که گیرنده های این پپتید بصورت انتخابی در بافت چربی یا عضلانی، حذف شده بود، هنگامی که گیرنده‌ها در بافت عضلانی حذف شدند این هورمون هیچ نقش حفاظتی در برابر رژیم غذایی پرچرب ایفا نکرد. اما با حذف این گیرنده‌ها از سلول‌های بافت چربی حساسیت نسبت به انسولین را افزایش داد، از چاقی جلوگیری کرد و جذب قندها را افزایش داد. به علاوه این موش ها مصرف انرژی بالاتری داشتند و التهابات کمتری در آنها مشاهده شد.
مقاله‌ی مرتبط: متخصصان چاقی را یک بیماری می‌دانند!
اغلب وقتی به موش‌ها غذاهای پرچرب داده می‌شود، دچار کبد چرب می‌شوند اما در موش‌هایی که این گیرنده های هورمونی درآنها حذف شده بود آثاری از ذخیره چربی در کبد و کبد چرب مشاهده نشد. این یافته‌ها به همراه مطالعات کلینیکی، نشان میدهند که پپتید ناتریورتیک بیشتری در خون افراد لاغر در گردش است، و با کاهش میزان آن در خون، بافت چربی بزرگتر می‌شود.
حدود یک سوم مردم بالغ در آمریکا چاق هستند که ریسک ابتلا به دیابت نوع دو، سندرم متابولیکی، کبد‌چرب و… را افزایش می‌دهد. با نتایج بدست آمده دانشمندان به پپتید ناتریورتیک با اهداف درمانی نگاه می‌کنند. این مستلزم تحقیقات گسترده است و هرگونه درمان موثری باید از تاثیر منفی بر روی فشارخون بیمار دوری کند.
