به گفته محققان دانشگاه کنتاکی، گرمادرمانی در مبارزه با سرطان، مشکلات خود ایمنی و تلاش برای جلوگیری از رد پیوند در بیماران پیوندی، می‌تواند یک درمان امیدوار کننده باشد. تیم تحقیقاتی ، سلول های سرطانی کولورکتال و سلول‌های T – سلول‌های ایمنی – را که با بیماری مبارزه می‌کنند، در معرض دمای پایین‌تر (هیپوترمی) و بالاتر (هیپرترمی) از دمای طبیعی بدن قرار دادند. آنها اثرات این تغییرات دما را بر تولید انرژی (انرژی زیستی) در هر دو نوع سلول مشاهده کردند.
مقاله مرتبط: دانشمندان روش کاملاً جدیدی برای کشتن و حمله به سلول‌های سرطانی پیدا کرده‌اند
استفاده از ترموتراپی (گرمادرمانی) برای مبارزه با بیماری، یک تاریخ طولانی دارد که به مصر باستان می‌رسد. اما بسیاری از اطلاعاتی که در مورد گرما درمانی به عنوان درمان بیماری بدست آمده، از طریق آزمون و خطا کشف شده است. محققان با استفاده از فناوری‌های جدید اندازه گیری انرژی زیستی، مانند (تحلیل کننده اسب آبی XF) ، می‌توانند با جزئیات بیشتر، زمان دقیق‌تر و فرضیه مبتنی بر تحقیق ، در مورد اثرات دما بر بیماری‌ها تحقیق کنند.
مایک میتو، دارای مدرک دکترا و نویسنده اصلی، می‌گوید:
واضح است که دمای بالا به طور طبیعی در واکنش‌های ایمنی دخیل است. همانطور که هنگامی که بیمار هستیم، به طور معمول سطوحی از تب اتفاق می‌افتد که با پاسخ طبیعی بدن به عفونت ارتباط دارد. افزایش دمای بدن (تب) سیستم ایمنی را برای حمله یا از بین بردن عفونت فعال می‌کند. نظریه‌ی رایج در زمینه ترموتراپی این است که هیپرترمی طولانی باعث توقف چرخه سلولی در سلول‌های سرطانی می‌شود. این فرضیه برخی از اثرات متوقف‌کننده سرطان در ترموتراپی را توضیح می‌دهد. اما ظاهرا این ، تغییرات در متابولیسم انرژی سلول‌ها و احتمالا پروسه‌های ناشناخته دیگر است که بر مشخصات انرژی سلول تاثیر می‌گذارند. این فرآیندها می‌توانند برای توسعه درمان‌های جدید یا رویکردهای درمانی با عوارض جانبی کمتر از شیمی درمانی ، مورد بهره‌برداری قرار گیرند.
مقاله مرتبط: علت گرمای بدن چیست؟
عملکرد عادی سلول‌های ایمنی مانند سلول‌های T به شدت به یک فرآیند فعال شدن شامل افزایش گلیکوژن بستگی دارد – تجزیه گلوکز به پریووات. به نظر می‌رسد چنین گزینه‌هایی در متابولیسم سلول‌های T به تقویت توانایی سلول در مبارزه با عفونت و بیماری‌ها کمک می‌کند. سلول‌های سرطانی در مقایسه با سلول‌های غیرسرطانی معمولی گلیکولیتیک‌تر هستند (قند بیشتری مصرف می‌کنند). این مطالعه به بررسی چگونگی تاثیرات دما بر ویژگی‌های انرژی زیستیِ (عملکرد میتوکندری و گلیکولیز) سه خط سلولی سرطان کولورکتال و سلول‌های T اولیه ، مبتنی بر تکنولوژی اسب آبی XF96، می‌پردازد.
محققان آزمایشاتِ روی سلول‌ها را در دمای ۳۲، ۳۷ و ۴۲ درجه سلسیوس انجام دادند و دریافتند که دما به طور قابل توجهی چندین مولفه پروسه‌ی گلیکولیتیک را در تمامی سلول‌ها تغییر داد. موتیو اشاره کرد:
ما متوجه شدیم که هیپرترمی کوتاه مدت (مواجهه ۲/۵ ساعته) باعث افزایش گلیکولیز T-Cellها می‌شود، بنابراین آنها را در حالت فعال قرار می‌دهد که به طور بالقوه آماده مبارزه با سرطان و یا عفونت هستند.
با این حال، اگر مواجهه با هیپرترمی طولانی باشد، سلول‌های T غیر فعال می‌شوند، که می تواند برای افرادی که نیاز به پاسخ ایمنی سرکوب شده دارند، مانند افرادی که دارای پیوند عضو یا بیماری‌های خود ایمنی هستند مفید باشد.این یافته‌ها، بینش ارزشمندی را در تغییرات متابولیک و بیوانرژی سلول‌های سرطانی کولورکتال و سلول‌های T-Cell در شرایط هیپو و هیپرترمی ایجاد می‌کند که می‌تواند به طور بالقوه منجر به توسعه استراتژی‌های هدفمند و شخصی تر برای بیماران مبتلا به سرطان، اختلالات متابولیک، دیابت و یا بیماران پیوندی شود.
