نقاط عطف رشد
رشد مستقل فرزندتان از خانواده و علاقه به دوستان اکنون آشکارتر است. روابط دوستی سالم برای رشد فرزندتان بسیار مهم است، اما فشار همسالان در این سنین می‌تواند قوی باشد. بچه‌هایی که احساس خوبی نسبت به خود دارند، بیشتر قادر به مقاومت در برابر فشارهای منفی همسالان و انتخاب‌های بهتر برای خود هستند. این دوره زمان مناسبی برای کسب احساس مسئولیت در طول رشد مستقل است. همچنین تغییرات جسمی مربوط به بلوغ ممکن است مشاهده شود؛ مخصوصا در دختران. یکی از بزرگ‌ترین تغییرات این دوره، آماده شدن برای دورۀ متوسط مدرسه است.
تغییرات احساسی-اجتماعی
فرزندان در این گروه سنی ممکن است:
- شروع به ایجاد روابط دوستی محکم‌تر و پیچیده‌تر کنند. احساسی‌تر و عاطفی‌تر بودن برای داشتن دوست، مخصوصا دوست هم‌جنس، مهم است.
- فشار همسالان بیشتری تجربه کند.
- آگاهی بیشتری در روند بلوغ از جسم خود بدست آورند. گاهی اوقات مشکلات تغذیه‌ای و شکل بدن از این سنین شروع می‌شوند.
مقالۀ مرتبط: حال خوب بین دوستان سرایت می کند!
تفکر و یادگیری
فرزندان در این سنین ممکن است:
- با چالش‌های آکادمیک بیشتری در مدرسه مواجه شوند.
- از خانواده مستقل‌تر شوند.
- دیدگاه دیگران را به روشنی ببینند.
- محدودۀ توجه بیشتری داشته باشند.
نکات والدینی مثبت
با انجام بعضی چیزها به‌عنوان والدین می‌توانید به فرزندتان در طول این مرحله کمک کنید:
- با فرزندتان زمان بگذرانید. در مورد دوستانش، دستاوردها و چالش‌هایی که با آن‌ها روبه‌روست، صحبت کنید.
- با مدرسۀ فرزندتان در ارتباط باشید. در جلسات مدرسه شرکت کرده و از معلمانش دیدار کنید.
- فرزندتان را تشویق کنید به گروه‌های اجتماعی مدرسه مانند گروه ورزشی ویا گروه‌های خیریه بپیوندد.
- به او کمک کنید حس شناخت خوب و بد خود را توسعه دهد. با او در ارتباط با موارد خطرناکی که از طرف دوستانش می‌تواند تحت فشار قرار گیرد مانند سیگار کشیدن و فعالیت‌های جسورانۀ خطرناک، صحبت کنید.
- در توسعۀ احساس مسئولیتش به او کمک کنید. او را وارد کارهای خانگی مانند تمیز کردن و آشپزی کنید. در ارتباط با خرج و پس انداز عاقلانۀ پول حرف بزنید.
- با خانوادۀ دوستانش آشنا شوید.
- با فرزندتان دربارۀ احترام به دیگران صحت کنید. تشویق کنید به افراد نیازمند کمک کند. با او در مورد چگونگی رفتار در مقابل افراد بدخلق و بی‌احترام حرف بزنید.
- به او کمک کنید اهدافش را تعیین کند. او را تشویق کنید دربارۀ مهارت‌ها و توانایی‌هایی که می‌خواهد داشته باشد و چگونگی توسعه آن‌ها فکر کند.
- قوانین را مشخص کرده و به آن‌ها پایبند باشید. با آن‌ها درمورد آنچه در غیاب بزرگسال در کنارشان انتظار دارید عمل کنند، صحبت کنید. اگر برای قوانین دلایلی ذکر کنید، به آن‌ها کمک خواهید کرد بدانند در اکثر موقعیت‌ها چگونه رفتار کنند.
- به جای تنبیه و مجازات که باعث می‌شود فرزندتان احساس بدی نسبت به خود داشته باشد، از نظم و انضباط برای هدایت و حفاظتش استفاده کنید.
- هنگام تحسین فرزندتان به او کمک می‌کنید تا درمورد پیشرفت‌ها و دستاوردهایش فکر کند. به جای جملۀ “من به تو افتخار می‌کنم” از جملۀ “تو باید به خودت افتخار کنی” استفاده کنید؛ این باعث می‌شود هنگامی هم که کسی برای تحسین در کنارش نیست، انتخاب‌های خوبی داشته باشد.
- با او درمورد تغییرات طبیعی جسمی و احساسی دوران بلوغ صحبت کنید.
- او را تشویق کنید هرروز مطالعه داشته باشد. با او درمورد تکالیفش بحث کنید.
- با فرزندتان مهربان و صادق باشید و به‌عنوان خانواده باهم همکاری کنید.
مقالۀ مرتبط: آیا تصحیح رفتار کودکان با تنبیه‌کردن نتیجه‌بخش است؟
ایمنی و مراقبت از فرزند
استقلال بیشتر و نظارت کم‌تر والدین، فرزندان را بیشتر در معرض خطرات ناشی از حوادث قرار می دهد. در اینجا به چند نکته برای کمک به حفاظت فرزندتان می‌پردازیم:
- در اتومبیل از او حفاظت کنید. تا سن ۱۲ سالگی فرزندتان را در صندلی عقب بنشانید. تصادفات خودرویی شایع‌ترین علت مرگ ناشی از آسیب‌های غیرعمد در این سنین است.
- از مکان و جایی که فرزندتان در آنجاست و حضور مسئولی بالغ اطلاع و آگاهی لازم را داشته باشید. برنامه‌ای در ارتباط با اینکه چه زمان‌هایی با شما تماس بگیرد، کجاها می‌توانید او را پیدا کنید و چه زمانی باید در خانه باشد، تنظیم کنید.
- اطمینان حاصل کنید که هنگام دوچرخه سواری، استفاده از اسکیت بورد، سوار بر موتورسیکلت و سایر اینگونه وسایل نقلیه از کلاه ایمنی استفاده کند.
- اکثر بچه‌ها قبل از اینکه والدین‌شان از سر کار بیایند، از مدرسه به خانه برمی‌گردند. مهم است که برنامه و قوانین را برای زمانی‌که در خانه تنها هستند، مشخص کنید.
سلامت فرزند
- مقدار زیادی میوه و سبزیجات تهیه کنید و غذاهای حاوی چربی جامد بالا و قند اضافه و نمک را محدود کنید. غذاهای سالم‌تری برای وعده‌های غذایی خانوادتان آماده کنید.
- تلویزیون را خارج از اتاق خواب فرزندتان قرار دهید. زمان استفاده از صفحۀ نمایش از جمله کامپیوتر و بازی‌های ویدئویی را به یک الی دو ساعت در روز محدود کنید.
- فرزندتان را تشویق کنید روزی یک ساعتش را به فعالیت‌های فیزیکی لذت‌بخش و مناسب سن‌‌اش اختصاص دهد. سعی کنید فرزندتان این سه نوع فعالیت را حداقل سه روز در هفته انجام دهد: فعالیت‌های ایروبیک (هوازی) مانند دویدن، تقویت کنندۀ عضلات مانند کوهنوردی و تقویت کنندۀ استخوان‌ها مانند طناب زنی.
مقالات مرتبط:
- مغز دوندگان احتمالاً فعالیت ارتباطی بیشتری دارد
- فعالیت فیزیکی وضعیت تحصیلی پسران را بهبود می‌‌بخشد !
برای مشاهدۀ مجموعه‌ی کامل “اصول فرزندداری” اینجا کلیک کنید.
