مدل‌های حيوانی برای بيماری افسردگی

آيا حيوانات ميتوانند به ما نشان دهند كه چگونه افسردگي در انسان ها را درمان كنيم؟

اضطراب و افسردگی به چیزی به عنوان طاعون مدرن تبدیل شده است. با محاسبه NEH فهمیده شده است که ۱۶ میلیون بزرگسال در ایالات متحده حداقل یک افسردگی عمده را تجربه میکنند. برای افراد جوان نرخ افسردگی بالاتر نیز میباشد و به نظر میرسد که روز به روز بدتر شود.
برای دسترسی داشتن به این بیماری پژوهشگران اغلب مدل های حیوانی را به کار میبرند و دريافتند كه افسردگی و اضطراب هم هیچ تفاوتی با سایر بیماری ها ندارد.گونه های مختلفی برای انسان یا به عنوان نقطه مقابل ارزش برای تجربه های خودمان به کار گرفتند.
با هر نوع مدل های حیوانی خاص موارد شامل پدیده های روانی کاملا مناسب نیستند.

حیوانات ناراحت

جوندگان و پستانداران غیر انسان به عنوان مدل های پیشرو برای مطالعات افسردگی و اضطراب در طی سال ها پدید آمده اند و به محققان این شانس را می دهند که مطالعات بیشتر و عمیق تر در مورد موضوع انجام دهند و راه های درمانی مناسب را قبل از اجرا در انسان امتحان کنند. چونکه حیوانات نمیتوانند به ما بگویند که احساسشان چیست؟
محققان راه های دیگری برای تشخیص اینکه افسردگی در حیوانات چگونه میتواند باشد، کشف کردند.
یکی از متداول ترین روش ها برای انجام این کار، ردیابی یا کاهش علاقه در فعالیت های لذت بخش است.در انسان ها میتواند به معنای ازدست دادن عشق به کتاب و ورزش کردن باشد، در حیوانات معمولا به معنای عدم تمایل به خودن یا داشتن رابطه جنسی است.
در جوندگان نشانه های ثبت شده نچشيدن مزه شکر ،انتخاب مکان های تاریک و راحت تر منصرف شدن زمانی که با موارد چالش برانگیز مواجه میشود. حیوانات اجتماعی مانند پستانداران علاقه خود را نسبت به تعاملات اجتماعی مثل ارتباطات و نظافت از دست میدهد.
هرچند این یک آینه کامل از اضطراب و افسردگی انسان نیست.در این گونه ها رفتارشان افسرده است یا نه به طور معمول تنها در محیط های گرفتار شده مشاهده شده است.
اولیور برتون یک محقق علوم اعصاب در دانشگاه پنیسیلوانیا در گفتگو با نشنال جئوگرافیک میگوید:” یکی از مشکلات این است که بسیاری از مطالعات آزمایشگاهی در جوندگان و پستانداران روی حیوانات اسیر که درشرایط نسبتا فقیر نسبت به زیستگاه طبیعی خود بزرگ شده اند انجام شده است كه این میتواند منجر به تغییراتي مانند افسردگی شود.”

این بدان معنی است که احساساتی مانند غم و اندوه و يا بی حالی ممکن است اکیدا یک واکنش به شیمی مغز نباشد ولی میتواند درعوض از طریق روش زندگی ایجاد شود.به عبارت دیگر نوعی از افسردگی که ما در حال یافتن آن در حیوانات هستیم نيز ممکن است اکیدا قابل مقایسه با آن چیزی که در انسان یافتیم نباشد.

احساسات دستکاری شده 

سایر محققان برای تحریک کردن افسردگی از طریق روش های اجباری تلاش کرده اند. در مطالعه ۲۰۱۱ دانشمندان به بررسی راه های بسیاری که در آن افسردگی و رفتارهای شبه اضطرابی در موش ها ایجاد شود پرداختند.
که شامل غرق کردن ،شوک های متعدد و عکس برداری بود همه این ها به منظور ایجاد دوره هایی از استرس مکرر بود.
اما زمانی که این پاسخ های عاطفی دستکاری شده باشند دشوار است که تشخیص دهیم آیا این رفتار ها ناشی از افسردگی است یا اضطراب؟
علاوه بر این این عوامل استرس زا تجربیاتی نیست که موش میتوانست در حيات وحش داشته باشد.
انسان ها از افسردگی رنج میبرند که عموما به طور اجباری شوکه یا غرق نشده اند.در نتیجه چالش عمده تولید حالت افسردگی موثر و طولانی مدت در موضوعات تحقیقات جوندگان بود.سایر مطالعات در جوندگان قادر به تجسس امکان تغییرات ژنتیکی برای ایجاد موضوعاتی که بیشتر مستعد ایجاد افسردگی و اضطراب طبیعی می باشند در حال ایجاد است اما این مدل همچنان دستکاری شده می باشد.
وانیشکا کریشنان میگوید:” که مدل های حیوانی که در فرایند های بررسی غربالگری ترکیبات موثر ضد افسردگی و ضد اضطراب مفید میباشند.ثابت شده است.”
این ترکیبات هرچند در مدت زمان کوتاه کم میشوند اما بینش های جدید تولید میکنند.
او میگوید:”داروهای جدید برای درمان افسردگی و اضطراب ورژن های دستکاری شده داروهای موجود در بازار هستند.
تا جایی که او میداند هیچ داروی جدیدی پدید نیامده است.”

یک مدل طبیعی

یک مدل افسردگی و اضطراب وجود دارد که نزدیکترین مدل به مدل طبیعی میباشد که محققان میتوانند به دست بیاورند.

میمون باستانی مطالعه مشاهده شده در طبیعت در ۲۰۱۵ نشان میدهد بیش از ۱۰۰۰ میمون ماده برای افسردگی که به طور طبیعی در فصل تولید مثل درچین رخ میدهد.
۵۰ تای آن افسرده ها مبتنی بر اولویت خود برای تغذیه و مکان استراحت ایمن و وابستگی به ازدحام کردن شناسایی شدند.
در مقایسه با میمون های افسرده میمون های سالم وقت بیشتری را در جاهای بلند ارتباط اجتماعی و حرکت در اطراف سپری میکردند. افراد افسرده بیشتر کارهایشان را به تنهایی انجام می دادند یا زمانی را برای جلوگیری از افسردگی تلاش میکردند.
آن ها همچنین متفاوت از سایر میمون ها یی که جدا از اجتماع وافسرده بودند رفتار میکردند.نشانه هایی وجود دارد که نشان میدهد میمون ها نه تنها وضعیتشان را بلکه یک چیز ذاتی را در مغزشان تجربه میکنند.
متاسفانه ضد افسردگی که استفاده شده در میمون های افسرده (کتامین) هیچ اثر ضد افسردگی قابل توجهی نداشت.
کتامین به عنوان داروی ضد افسردگی در انسان به کار میرود. یکی دیگر از یاد آور هایی که مدل حیوانی همیشه بهترین نگرش شرایط انسان را به ما نمیدهد.
با این حال مشکل است که بگوییم آیا این میمون از بیماری روانی رنج میبرند یا فقط ناراحت هستند.
هرچند ممکن است وسوسه انگیز باشد که تشابه هایی با میمون ها بر مبنای مجاورت تکاملی مان ترسیم کنیم اما بهترین مدل برای افسردگی در انسان ها ممکن است خود انسان باقی بماند.

متن مرتبط: ۴ نشانه‌ی روانی افسردگی که لازم است بدانید