به نظر میرسد به جای افزودن سیبزمینی سرخشده به منوی سفارشهایتان، شاید بخواهید همبرگر دومی را تجربه کنید.
در حالی که ممکن است عقل متعارف حکم کند که تناول غذای دوم از دیدگاه تغذیهای مناسب نباشد اما باید موضوع مهمتری را در نظر بگیرید: تعادل.امیلی فیلد، متخصص تغذیه و رژیم، مراجعهکنندگان خود را تشویق میکند تا به جای اینکه غذاها را به دو دسته خوب و بد دستهبندی کنند، قبل از وعده غذایی در مورد این کلمه فکر کنند.
او برای انجام این کار، مردم را تشویق میکند تا در مورد سه جزء غذا یعنی چربی، کربوهیدراتها و پروتئینها فکر کنند. پروتئینها ماهیچه های شما را تقویت میکند و احساس تندرستی به شما میبخشد. کربوهیدراتها انرژی فراهم میکنند و چربیها به بدن کمک میکنند تا ویتامینها و مواد معدنی را جذب کرده و در حفظ سلولها یاریرسان است.
Field به Business Insider گفت:
حفظ این مواد مغذی به طور کلی به این معنی است که شما گرایش و میل کمتری به نوشیدنیهای الکلی و کنترل بیشتری در هنگام خوردن دارید. بنابراین اگر غذا تعادل خوبی در این سه مورد داشته باشد، انتخاب مناسبی است. من میخواهم مردم بتوانند به هر گونه غذا، هر موقعیتی دست یابند و بدانند که هنوز هم میتوانند تصمیم مناسبی برای بدن خود بگیرند.
مطالعات اخیر منتشر شده در ژورنال Nutritional Metabolism نشان میدهد که تعادل به خاطر نقشی که درشت مغذیهای مختلف در تنظیم میزان قند خون (انرژیای که سلولها پس از وعده غذایی در سراسر بدن حمل و توزیع میکنند)ایفا میکنند، مهم میباشد.
در بدن، چربیها و پروتئینها، تجزیه کربوهیدراتها را به قند کاهش میدهد و به عنوان نوعی بافر در برابر تغییرات تند و تیز سطح انسولین عمل میکند. بنابراین وقتی غذایی میخورید که کربوهیدرات فراوان و پروتئین کمی دارد (مانند کاسه غلات) احتمالا شاهد افت سریع قند خون باشید.
مقاله مرتبط: غذای پرکالری خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد
فیلد میگوید:
این میتواند به یک انفجار کوتاه مدت انرژی منتهی شود که به خستگی منجر میشود. نشانههایی که معمولا بین یک تا سه ساعت پس از غذا ظاهر میشود. با این حال، اضافه کردن برخی از پروتئین و چربی به یک کاسه غلات مانند یک ماست یونانی غنی از پروتئین یا برخی از آجیلها میتواند در جلوگیری از این سقوط موثر باشد.
فیلد به مراجعهکنندگان اینگونه توصیه میکند که هنگام برنامهریزی برای یک وعده غذایی، شرایط خود را دو ساعت پس از مصرف غذا در ذهن خود تصور کنید. با اجرای این روش میتوان به جای سفارش سیبزمینی سرخکرده، یک همبرگر اضافی را تجربه کنید.
یک همبرگر معمولی، شامل دو قطعهی کوچک نان به همراه یک قطعه گوشت است و بیشتر همبرگرهای بدون پنیر یا سس، حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ کالری دارند. این میزان کالری از کربوهیدرات در نان (تقریبا ۴۰ گرم یا ۱/۴ اونس)، پروتئین گوشت (حدود ۱۷ گرم یا ۰/۶ اونس) و چربی (حدود ۱۰ گرم یا ۰/۳۵ اونس) منشا میگیرد.
از سوی دیگر، سفارش سیبزمینی سرخشده یک سینی از آن را شامل میشود و این مقدار، حاوی چربی و کربوهیدرات بسیاری میباشد (که مقدار کالری آن، با یک همبرگر مساوی است) اما پروتئین بسیار کمتری دارد.
با جایگزین کردن یک همبرگر دیگر به جای سیبزمینی سرخ کرده، میزان ورود پروتئین به بدن شما تقریبا دو برابر میشود در حالی که میزان چربی و کربوهیدرات ورودی را کاهش میدهد. از آنجا که در حال حاضر فست فود دارای چربی و کربوهیدرات بالا و پروتئین کمی میباشد، این تعویض ساده میتواند سطح قند خون را ثابت نگه دارد.