نوجوانان ممکن است خیلی خوب بدانند که چقدر امتحانات نهایی مهم است – البته این امر تلاش کم بعضی هارا متوقف نخواهد ساخت. این امر ممکن است به این دلیل باشد که مغز آنها به اندازه ی کافی توسعه نیافته است تا میزان بالای نمرات را به درستی ارزیابی کند و رفتارشان را مطابق با آن وفق دهند .
بزرگسالان به طور کلی در ارزیابی این که یک وضعیت شایسته زمان اضافی و استراحت و یا تمرکز و مطالعه است، بسیار خوب‌اند. تحقیقات نشان میدهد که برای مثال هرچه پاداش وجزای بالقوه بالاتر باشد؛ بزرگسالان بهتر کارشان را انجام می‌دهند. ولی این امر به نظر نمیرسد برای نوجوانان صادق باشد.
Catherine Insel و تیم او از دانشگاه هاروارد از نوجوانانی با گروه های سنی بین ۱۳ تا ۲۰ سال تقاضا کردند که زمانیکه در یک دستگاه اسکنر مغز fMRI دراز میکشند یک بازی را نیز بازی کنند.در براخی از مراحل بازی شرکت کنندگان میتوانند برای هر پاسخ صحیح ۲۰ سنت کسب کنند درحالیکه برای هر پاسخ نادرست باید ۱۰ سنت بپردازند .اما در مراحل بالای بازی ،پاسخ صحیح به ارزش ۱ دلار بود درحالیکه برای پاسخ نادرست ۵۰ سنت باید میپرداختند.
مغز کمتر توسعه یافته
تیم فهمیدند که داوطلبین مسن تر در مراحل با نرخ بالای بازی بهتر عمل میکنند در حالی که جوان‌تر‌ها این گونه نیستند و عملکرد آنها با بالا یا پایین بودن نرخ بازی تغییر نمی‌کند؛ و عملکرد داوطلبین مسن تر بهبود یافته‌تر بود.
Insel میگوید:
به طور جالب، توانایی تنظیم عملکرد مطابق با نرخ بالای بازی به تدریج در میان نوجوانان ظهور پیدا می‌کند.
هنگامی که تیم به فعالیت مغز داوطلبین نگاه می‌کردند فهمیدند که توانایی آنها برای بهبود عملکردشان با چگونگی توسعه مغز مرتبط بود. یک ناحیه که شبکه corticostriatal نام دارد به نظر می‌رسد که خیلی مهم باشد. این ناحیه شناخته شده است تا مناطقی را که در پاداش دخیل‌اند به مناطقی که رفتار را کنترل می‌کند، مرتبط سازد و حداقل تا ۲۵ سالگی فرد توسعه می‌یابد.
Insel میگوید:
بیشترین توسعه شبکه corticostriatal مربوط به بهترین داوطلبانی بود که قادر بودند عملکرد خود را در سطوح بالای بازی بهبود ببخشند.
مقاله مرتبط: با نوجوانان متمایل به خودکشی، چگونه باید رفتار شود؟
رفتار پرخطر
Katrin Cohen Kadosh از دانشگاه سوری میگوید:
یافته های این پژوهش نشان میدهد که چرا بعضی از نوجوانان هنگامی که به رفتارهای پر خطر می‌رسند، سهل انگارتر می‌شوند. نوجوانان بیشتر احتمال دارد تا خطرناک‌تر رانندگی کنند؛ برای مثال، به ویژه زمانی که یکی از دوستانشان کنارشان باشد.
Stefano Palminteri درEcole Normale Super در پاریس فرانسه میگوید:
مدارس باید در شیوه ای که با آن عملکرد نوجوانان را ارزیابی می‌کند، تجدید نظر کند. این مطالعه نشان میدهد که ارزیابی عملکرد مدرسه در یک امتحان نهایی ایده خوبی نیست. ایده خوب این است که از انواع آزمون‌های کوچک‌تر که در طول سال انجام می‌شود استفاده کنیم.
Plaminteri میگوید:
این همه اخبار بد برای نوجوانان نیست. ما میتوانیم به این موضوع با دیدگاهی دیگر نگاه کنیم. نوجوانان همان میزان تلاش را در کارهایی که مهم نیستند صرف میکنند و سرگرمی‌ها را به مدرسه ترجیح می‌دهند و این امر می‌تواند چیز خوبی باشد. زیرا برای مثال نوجوانان را قادر می‌سازد تا مهارت‌های پیچیده اجتماعی را بیاموزند.
